Rainbow Moon Review

Er komen niet vaak RPG’s uit op PlayStation Vita, dus moeten de weinige releases extra worden gekoesterd. Is Rainbow Moon het koesteren waard?

Sidequest Studios’ Rainbow Moon mag dan een nieuwe release zijn op de Vita, de game is al best oud. Begin juli 2012 verscheen de RPG op de PlayStation 3. Niet als fysieke game, maar als download, wat ook geldt voor deze uitgave op Vita. De download bevat wel wat meer dan de originele game, zoals cross-save. Hierdoor kun je oude savegames importeren en ook nieuwe savegames uitwisselen tussen Vita en PlayStation 3.

Het is niet raadzaam om de game zomaar te downloaden als je er niets van weet, want Rainbow Moon is er wel eentje voor echte RPG-beesten. Er zitten dungeon crawling-elementen in, een heleboel items om je sterker te maken en turn-based gevechten. Niet voor iedere gamer dus, want je moet er wel tegen kunnen om jouw hoofdpersonage aangevallen te zien worden, zonder dat je daar direct iets aan kunt doen. Bovendien heeft ook deze game last van het feit dat turn-based gevechten heel snel repetitief aanvoelen. Na een paar uur Rainbow Moon is het fijn om even een andere game op je Vita te spelen ter afwisseling.

Wat typisch RPG is, is dat je een heerlijk lang verhaal kunt spelen waardoor je uren plezier hebt van deze download. Je hoofdrolspeler is Baldren, waar je niets over weet. Hij stapt op een goede dag uit een portaal een onbekende wereld in en daar begint jullie avontuur. Door middel van gesprekken met diverse eigenaardige personen in die wereld komt Baldren steeds verder. Het is voortdurend duidelijk waar hij naar toe moet, want op de landkaart is altijd een uitroepteken te zien. Het is alleen de vraag hoe hij er komt en dat is waar jij hem bij moet helpen.

Hij komt namelijk regelmatig op paden terecht, waar vijanden staan te wachten. Gelukkig kun je van tevoren zien met welk type je te maken hebt, hoeveel vijanden er zijn en wat het level van de schurken is. Zijn ze net even te heftig, dan kun je terugwandelen en op zoek gaan naar een potion of een ander item, waardoor je weer op kracht komt.

Het is geen straf om nog wat langer in de spelwereld te lopen in plaats van in het scherm waarin de turn-based gevechten plaatsvinden, want Rainbow Moon is een prachtig opgebouwde wereld met veel kleur, detail en kraampjes om langs te gaan en mensen te spreken. De mensen die je spreekt zeggen vaak ook heel grappige dingen, waardoor de neiging om gewoon met ze te praten terwijl je geen zaken met ze hoeft te doen, heel groot is.

Met een verhaal dat al lekker lang is en vele sidequests die op te lossen zijn, wordt de game natuurlijk nog langer als je voor de lol zomaar mensen aanspreekt op straat. Al met al is Rainbow Moon qua tijd-kosten-plaatje een heel goede deal. Bovendien is de liefde die ontwikkelaar Sidequest Studios erin heeft gestoken overduidelijk voelbaar. Rainbow Moon straalt een bepaalde robuustheid en kwaliteit uit, waardoor je zelfs in moeilijke momenten toch verder wilt komen, omdat je simpelweg wilt weten wat de makers nog meer in petto hebben.

Vergeet echter niet dat het een RPG is die heel wat werk kost. Je moet echt je best doen om te bestuderen wat vijanden doen. In het begin heb je nog maar een paar vijanden die je aanvallen, maar op een gegeven moment kunnen er wel twintig tegelijkertijd om je heen verzameld staan. Gelukkig is het mogelijk om drie andere personages in te zetten om aan Baldren’s zijde te vechten, maar twintig tegen vier is alsnog niet bijzonder eerlijk.

Kijk daarom goed hoe specifieke soorten vijanden zich over het speelveld bewegen, want je speelt op een soort onzichtbaar dambord met vakjes. Ga dus niet in het midden staan, maar zorg dat je aan de randjes blijft, zodat er niet teveel schurken in één keer op je duiken.

Linksbovenin kun je zien wanneer wie er aan de beurt is, dus de aanvallen komen niet als een verrassing. Dat is ook waarom deze game toch heel aantrekkelijk en verslavend is; je weet precies waar je aan toe bent. Het is heel duidelijk wat je allemaal bij je draagt aan items en het spel geeft precies aan wat waarvoor gebruikt kan worden en of het op dat moment niet zinloos is om zoiets in te zetten. Erg handig, want de game mag dan wel een studie zijn, het is er wel eentje met een klein spiekbriefje hier en daar.

RPG’s zijn vaak vrij hardcore en dat geldt ook voor Rainbow Moon, maar gelukkig wordt het spel niet onnodig ingewikkeld gemaakt. Er zijn altijd hulpstukken aanwezig. Bovendien is de spelwereld een plaatje om te zien en heel erg plezierig om in rond te lopen, vanwege de grappige personages die erin zijn gestopt. De PlayStation Vita is een uitgelezen apparaat om deze game op te spelen. Waarschijnlijk door de handzaamheid zelfs wel beter dan de PlayStation 3.