Pro Evolution Soccer 2019 Review - Doet waar het goed in is

De jaarlijkse footie derby is weer bijna aangebroken en Konami trapt alvast af met een muurbloempje van een game! We laten je in deze Pro Evolution Soccer 2019 review zien wat je in overweging moet nemen voordat je de overstap (wel of niet) waagt.

Het was een lastig jaar voor Konami om de licenties rond te krijgen voor Pro Evolution Soccer 2019. Borrussia Dortmunt beëindigde vroegtijdig de samenwerking en zowel de Champions League als de UEFA league werden (na tien jaar!) door FIFA overgenomen. Nu kan EA hiermee gaan pronken, wat blijft er voor Pro Evolution Soccer 2019 nog over?

Voor de hardcore gameplayfanaten: genoeg! Voor de oudgediende Pro Evolution Soccer-fans zal het niet veel zal uitmaken hoe het dit jaar met de licenties staat. Toch is er weer een poging gedaan wat leuks toe te voegen. Zo zijn bijvoorbeeld de hele Russische, Portugese, Turkse, Deense en Belgische competities toegevoegd en krijg je er ook een paar stadions bij.

Zuid-Amerikaanse teams zijn ook goed vertegenwoordigd, met een terugkeer van onder andere de Argentijnse en Braziliaanse liga’s. Ook de Eredivisie is compleet in de game verwerkt, wat toch stiekem wel een vereiste is om de game zonder schaamte in Nederland te kunnen verkopen.

De Duitse, Engelse en Spaanse competities zijn net zoals vorig jaar niet om over naar huis te schrijven, Konami heeft hieruit slechts een handjevol clubs met echte namen weten te strikken. Zo is er een samenwerking met FC Barcelona, Schalke 04, AS Monaco en nog paar anderen. Helaas geldt dit niet voor alle clubs en mag je voor de rest weer ‘MD White’ selecteren als je met Real Madrid wilt spelen. Dit voelt nog altijd een beetje goedkoop, maar in ieder geval zijn de namen (en het uiterlijk) van spelers wel correct, zodat je er tijdens het spelen niet veel van merkt.

In de Engelse Premier League zijn Liverpool en Arsenal beschikbaar, verder is het een beetje zoeken en kijken naar de beoordeling van een team om erachter te komen welke club het is. Dit blijft dus een heikel punt in de levensloop van Pro Evolution Soccer 2019, maar er zit wel een stijgende lijn in en inmiddels zijn er van de 355 clubs in het spel 293 volledig gelicenseerd.

Het blijft jammer dat je van de topcompetities niet alles meekrijgt op deze manier, maar een kleine pluim verdient Konami wel voor het bij elkaar knokken van een netto uitbreiding van licenties. Het is namelijk een flinke verbetering tegenover vorige delen binnen de franchise.

Genoeg gezeurd over de licenties (dit valt overigens op te lossen met zogeheten option files), iedere Pro Evolution Soccer-fan zal je vertellen dat het primair gaat om hoe het voetbal is, hoe de game speelt, hoe het daadwerkelijke veldspel allemaal voelt! Dit is de kracht van PES en we zijn stiekem opgelucht dat ze die dit jaar niet verloren hebben en FIFA de footie van Konami zonder pardon platwalst. De gameplay van Pro Evolution Soccer 2019 is waar de game het van moet hebben en die staat dit jaar (wederom) als een huis.

PES heeft de laatste jaren stabiel verbeteringen doorgevoerd en de combinatie van realisme én snelheid is ronduit verslavend te noemen. Weinig opvallend werd in de marketing genoemd dat spelers nu nog unieker aanvoelen en dit is zeker te merken tijdens het spelen. Het is heerlijk om met een Modric een scherpe pass buitenkant wreef 30 meter naar voren te gooien en hem dan precies zo te zien bewegen als op het afgelopen WK.

Dit wordt ondersteund door het nieuw geïntroduceerde ‘magic moments’-systeem, waardoor passjes anders ontvangen of gegeven kunnen worden, afhankelijk van de situatie. De context van waar (tegen)spelers staan, leidt dan tot unieke animaties, zoals het aannemen van een bal op de borst of zijkant van de voet. Het zijn gekke fratsen die elk potje onvergelijkbaar maken.

De AI van je teamgenoten (of als je tegen de computer speelt) lijkt ook weer een stukje verbeterd. Er wordt beter doorgelopen en de computer blijft niet meer eindeloos achterin rondspelen of niet-rennend met de bal aan de voet frustrerend lang dribbelen. Sowieso springt de bal iets vaker meer van de voet af, wat het geheel iets minder arcade maakt dan vroegere PES-delen.

Een andere uitstekende verandering die de snelheid erin houdt is de mogelijkheid om tijdens dode spelmomenten door op het touchpad links te drukken, een klein menuutje op te roepen om wissels te doen zonder te hoeven pauzeren en naar gameplan te gaan. Iets dat al veel eerder ingevoerd had kunnen worden, maar beter laat dan nooit!

Een andere slimme zet is om MyClub (FIFA’s Ultimate Team tegenhanger) op de schop te gooien. Het betreft vooral de lay-out, maar werkt nu net iets beter en net iets meer als FIFA; beter goed gejat dan slecht verzonnen!

Een ander aspect van de game dat ook aan modernisatie toe is, is het online gedeelte. Het werkt in principe naar behoren, maar de manier hoe je door menu’s gaat en hoe het eruit ziet, voelt net iets te 2008 aan. Je kunt je weer omhoog proberen te werken in de divisies gaan met je eigen MyClub Team of bestaande teams. Dit werkt degelijk en er valt verder weinig op aan te merken.

We hebben op het moment van schrijven wel nog wat snotneuzen de verbinding zien verbreken na een jantje in de eerste helft, soms zelfs zonder verlies van punten. Met een maatje op de bank kun je enkel online spelen via online co-op modus en dan ook alleen wanneer je een level bent gestegen door eerst alleen online met anderen te spelen.

Hierbij kwam het ook voor dat teams werden opgevuld met meerdere computergestuurde spelers. Mogelijk waren er nog niet genoeg mensen online om drie tegen drie met zes echte spelers te vormen. Op dit front mag de boel wel wat gestroomlijnder anno 2018.

In deze modus krijg je vreemd genoeg ook een team toegewezen, meestal Juventus (“PM Black White”). Je kunt eventueel wel je MyClub team (hier moet je vrij veel tijd insteken om enigszins te kunnen winnen) inzetten om online mee te spelen. Al met al lijken er voor co-op spelers weinig keuzemogelijkheden online te zijn. Singleplayer is het ook vrij karig eigenlijk; wie heeft zin om een speler te besturen wanneer je 11-tegen-11 met onbekenden online speelt?

De eerste minuut denk je nog: hé wat grappig om een speler te besturen. Maar de volgende 89 zit je gefrustreerd te wachten totdat iemand of de computer je de bal een keer toespeelt. Laat staan als je op doel staat!

FIFA 19 zal met allemaal maffe circustaferelen aankomen (verlies een speler als je scoort) en heeft natuurlijk de bekende minigames; dit is aan Pro Evolution Soccer 2019 niet besteed. De oude vertrouwde Master League en ook Become A Legend keren wel terug. Minigames komen verder enkel terug in de diverse trainingen die je kunt doen om allerlei facetten van je spel te verbeteren. Konami lijkt wat bang te zijn om echt grote aanpassingen of innovaties te doen.

Onderaan de streep wordt duidelijk dat Konami met Pro Evolution Soccer 2019 flink wat werk heeft verricht. De gameplay staat wederom als een huis, met ditmaal een nog snellere en realistischere feeling. Bovendien is het aanbod clubs flink gegroeid tegenover voorgaande jaren en kun je (vooral online) lekker een balletje trappen.

Toch is de footie niet perfect, want op sommige fronten weer PES 2019 simpelweg niet te overtuigen. Vooral online loopt Konami achter op de concurrentie en op dit front zijn er aanpassingen nodig, vooral op het gebied van co-op. Ook menu’s en andere aankleding binnen de game is nog niet helemaal in orde, wat de strijd met FIFA moeilijk maakt. Toch haal je met Pro Evolution Soccer een degelijke voetbalgame in huis waarin je met plezier een digitaal balletje kunt trappen.