Pirates of the Caribbean: At World's End Review

Verhaallijn van spel volgt film 2 en 3
Het is niet gek om te denken dat de game dezelfde verhaallijn volgt als de film Pirates of the Caribbean: At World’s End die nu in de bioscopen draait, immers dragen de game en de film exact dezelfde titel. Misschien is dit van de makers van het spel een verkeerde keuze geweest want het spel volgt de avonturen van Jack uit deel 2 en 3, dus ook Dead man’s chest. Of het is een slim marketingplan geweest. Het mag de pret niet drukken, want het is heerlijk om zelf even in de huid van Jack te kunnen kruipen! Het is de beruchtste piraat van de zeven zeeën of moet ik zeggen kapitein Sparrow? Dit grapje kun je eigenlijk alleen maar volgen als je de films gezien hebt. Het is een must dat je Sparrow kent en de films gezien hebt, want daardoor zul jij deze games weten te waarderen en de foutjes die ik verderop zal bespreken, zul je door de vingers zien. Echter, ken jij de films niet of heb je het een beetje gehad met Depp, dan kun je je maar beter op een andere review of game concentreren.

Klasse uitwerking van Depp
Als je het spel begint, zul in de third person view Jack Sparrow besturen. Later in de game speel je ook als Will Turner, Elizabeth Swann en andere kameraden, denk daarbij bijvoorbeeld aan kapitein Barbossa. Het zijn in ieder geval allemaal personages uit de film. De karakters lijken ontzettend veel op de karakters uit de films, waarbij er echt een pluim uitgaat naar de maker wat betreft het personage van Depp; die is zo karakteriserend goed neergezet! Zijn uiterlijk, zijn doen en laten – denk aan zijn dronken loopje – zijn een ware kopie van de films. Daarbij heeft Depp zijn stem ook verleend en dat komt het spel absoluut ten goede!

Combo’s, veel mogelijkheden..toch simple gameplay
Een piraat hoort natuurlijk stout te zijn en te vechten en dat zul je dan ook voortdurend doen in de game. Het zwaard vechten is niet heel erg goed uitgewerkt en diepgaand maar toch heeft het zijn charme om met Jack te mogen vechten. Je hebt een paar knoppen waarmee je vecht; je kunt gewoon je zwaard gebruiken en er op los hakken, je kunt slaan, schoppen en iemand vastgrijpen en regelmatig heb je de beschikking over een vuursteengeweer (lees: pistool) of mes. Je zult ongetwijfeld een voorkeur hebben voor een bepaalde vechttechniek, toch is het de bedoeling dat je alles met elkaar combineert. Je wordt beloond met punten en hoe meer creatie je vertoont, hoe meer punten je krijgt. Jammer is daarbij wel dat je meer punten krijgt door iemand door zijn kop te knallen dan door een keer met je zwaard op hem in te hakken. Daarnaast heb je genadeklappen. Hoe creatiever Jack met zijn zwaard is, des te sneller loopt de zwaardkunstbalk vol. Daarmee kun je dan één van de 4 genadeklappen gebruiken, deze klappen speel je in de loop van het spel vrij. Het wordt wel erg makkelijk gemaakt want in je scherm krijg je opeens het seintje te zien dat je wat moet doen plus welke knoppen je daarbij moet gaan gebruiken. Verder heb je nog extra wapens waarbij je een interactie hebt met je omgeving. Jack kan namelijk voorwerpen als vaten, flessen en stoelpoten oppakken en ze als wapen gebruiken. Moeilijk zijn de gevechten nooit, je moet het spel dan ook spelen voor de lol en niet omdat je diepgang zoekt in de gameplay zelf, want die zul je niet aantreffen. Het enige waarbij je een soort van vaardigheid moet hebben, is op bepaalde momenten dat Jack moet duelleren, dan neem je het één-op-één tegen andere piraten op. Dan werkt de besturing anders en dat maakt het wat moeilijker, leuker en tevens afwisselender.

Frustraties
Wat betreft die afwisseling; het is leuk dat je al snel in het spel in een level terecht komt waarbij je 2 personages bestuurt, namelijk die van Sparrow en Turner. Uiteraard gebeurt dit niet gelijktijdig, één ben jij en één is de computer. Maar zelf bepaal je wanneer je welk personage bent en je kunt zo vaak switchen als je wilt. Punt is echter dat dit niet goed is uitgewerkt! Het personage wat gestuurd wordt door de computer wil niet goed meegaan in jouw bewegingen. Op een gegeven moment was ik ergens aan het hakken, wilde ik verder lopen, loopt Turner een stukje mee om vervolgens weer af te haken en weer te vechten. Als je dan switcht van karakter doet zich hetzelfde voor, en eigenlijk is het uitermate irritant dat je een level dan niet zo kunt doorlopen zoals jij het echt zelf wilt.

Nadelen
Mogelijkheden zijn er dus zat. Overigens doet het spel regelmatig denken aan Prince of Persia, denk bijvoorbeeld aan de genadeklappen. Maar niet alleen dat, soms heb je kleine opdrachtjes, zo moet je bijvoorbeeld 10 posters binnen één level van de muur halen waar Turner op staat. Ook bepaalde elementen in de omgeving vormen een overeenkomst, denk daarbij bijvoorbeeld aan slingeren of balanceren op balkjes. Het nadeel gedurende het hele spel is dat er elke keer in je scherm staat, welke knoppen je in moet drukken en wat je steeds moet doen. Dit had leuk kunnen zijn, ware het niet dat er maar één moeilijkheidsgraad in het spel zit verwerkt. Een ander nadeel is dat de game teveel onderbroken wordt door filmische fragmenten, het lijkt soms wel of de makers geen daadwerkelijk keuze hebben kunnen maken voor de game zelf. De filmfragmenten hadden minder gemogen, zeker in het begin als je weet wat je moet doen en hoe het werkt, dan wil je door en niet steeds onderbroken worden door het zoveelste beeldmateriaal.

Puntjes ontbreken op de i
Daar moet wel de kanttekening gemaakt worden dat het grafisch er mooi uitziet, dus daar is niets mis mee, de afweging tussen zelf spelen en filmische fragmenten vertonen had alleen wat beter gekund. Toch valt er grafisch ook nog wel wat aan te merken. De puntjes zijn namelijk niet op de i gezet. Het spel is kleurrijk en de omgevingen zijn mooi maar het is natuurlijk een raar gezicht als je het ene moment iemand ziet lopen, die het volgende moment opeens in het niets verdwijnt, of dat een personage een deur inloopt, zonder dat de deur geopend wordt. En waarom is de interactie met de omgeving zo beperkt? Waarom moet je met je mooie piratensmoeltje daadwerkelijk voor een deur staan voordat je weet of die wel of niet open kan? Het is een beetje frustrerend om op die manier in een level maar overal tegen aan te lopen omdat je dan pas weet of je wel of niet er iets mee kunt doen en daarbij is de logica niet altijd vanzelfsprekend.

Spelen met een dikke knipoog
Maar goed, dit zijn kleine dingetjes. Waarom zou je een dronkelap als Sparrow serieus nemen? Dit spel moet je spelen met een dikke knipoog en genieten van het humoristische gehalte. Want dat is genoeg aanwezig. En wat ook ruim voldoende aan bod komt is de heerlijke muziek. De sfeer van de game wordt grotendeels gevormd door het geluid. De deuntjes zijn zo avontuurlijk dat je je helemaal niet wilt storen aan bepaalde dingen, maar gewoon lekker piraatje wilt spelen. Het zal geen spel zijn voor de lange termijn maar moet dat? Neem de eenvoudige gameplay en de foutjes voor lief en leef jezelf uit in de wereld waarin je even stout mag zijn!