Pentiment Review - Het leven is een prentenboek!

Pentiment was een verrassende verschijning tijdens de Xbox en Bethesda showcase eerder dit jaar. We volgen een kunstenaar die op het grensvlak van de middeleeuwen en renaissance zo uit een boek gelopen zou kunnen zijn. Sterker, hij zit er nog middenin! Of het ook indruk op ons heeft gemaakt lees je nu in onze Pentiment review.

Pentiment is een bijzondere game. De game is gesitueerd in de late middeleeuwen, ten tijde waarin de kerk nog oppermachtig is en de boekdrukkunst in opkomst is. We volgen in de game Andreas Mahler, een rondtrekkende kunstenaar die in een klein Duits dorpje beland is en daar werkt in het klooster om boeken te kopiëren.

Mahler is een gewiekst persoon, en de kenmerken van zijn persoonlijkheid mag je - een echte Obsidian-RPG waardig - gaandeweg zelf bepalen. Door te kiezen voor een wetenschappelijke, religieuze, vrijbuiter of medicinale achtergrond bepaal je mede welke gespreksopties Mahler tot zijn beschikking heeft. Ook kan je aangeven welke gebieden in Europa hij eerder bezocht heeft, wat zijn kennis van dat gebied weer vergroot.

Die kennis zal nodig zijn. De wereld verandert en in het dorpje is de macht van de plaatselijke abdij tanende. De boekdruk is op komst en de geschriften van Luther ondergraven de religieuze macht nog meer. Tegen die achtergrond staat Mahler voor een lastige taak. Een belangrijk persoon in de gemeenschap is vermoord en Mahler’s vriend wordt van de moord beschuldigd.

Het is aan Mahler om de moord te onderzoeken en de daadwerkelijke dader op te sporen, voordat de bisschop langs komt om zijn oordeel uit te spreken. Ondertussen vinden er vreemde occulte verhandelingen plaats en laat iemand allerlei briefjes achter die de moordzaak becommentariëren en Mahler vooral dringend adviseren te verdwijnen en nooit meer terug te keren.

Dat doet Mahler natuurlijk niet. Het spel beslaat zo’n 25 jaar, waarin Mahler regelmatig terugkeert naar het dorp en steeds opnieuw in een situatie bevindt waarin hij op onderzoek uit moet.

De game speelt als een Visual Novel. Nu niet meteen wegrennen, het is anders dan je denkt. Dit is geen game met saaie statische plaatjes en lappen oninteressante teksten. Alles in Pentiment wordt gepresenteerd als een heus middeleeuws boek, dat voor je ogen geschreven en getekend wordt. Je loopt in een platte 3D versie rond in de abdij en het dorpje, waar je diverse personages kan ontmoeten en gesprekken aan kan gaan.

Gesprekken verlopen met typische middeleeuwse schrijfstijl, waarbij ieder personage zijn eigen schrijfstijl heeft. De letters worden ter plekke voor je geschreven, waarbij de dorpelingen een meer ‘platte’ stijl hanteren en de monniken zich een deftiger stijl kunnen aanmeten. Het schrijf-terwijl-het-gebeurt idee wordt nog versterkt doordat de schrijver ook foutjes maakt en die achteraf corrigeert. De boekdrukker gebruikt dan weer een echte boekdruktechniek in zijn teksten. De verschillende schrijfstijlen zijn illustratief voor de diepgang van de game in de bronmaterie. Toch wordt er ook gelet op de leesbaarheid. Wie de diverse middeleeuwse karakters zat is kan eenvoudig overschakelen naar een meer leesbare variant.

Dat haalt wat van de charme weg, maar komt de speelbaarheid wel ten goede. De teksten zelf zijn een mengeling van historisch (er wordt veel gebeden en naar God verwezen) en modern (sommige teksten zijn ronduit godslasterlijk), wat het lekker toegankelijk houdt. De game mist wel een aantal typische Visual Novel opties, waaronder de optie om teksten gewoon meteen op scherm getoverd te krijgen. Daardoor kunnen gesprekken nogal uitgestrekt worden, terwijl je al lang weet welke kant het op gaat.

Je onderzoek naar de diverse zaken verlopen redelijk hetzelfde. Je hebt een aantal mogelijke verdachten, je moet in beperkte tijd zo veel mogelijk informatie zien te achterhalen over de verdachten, de omstandigheden, eventueel motief en een wapen. Dat alles doe je tijdens diverse gesprekken of tijdens een maaltijd. Door te kiezen welke gesprekken je aangaat en de juiste opties tijdens het gesprek te kiezen probeer je waardevolle informatie los te peuteren. Uiteindelijk kom je voor een soort tribunaal, waarbij je je bevindingen mag presenteren. Houd er daarbij wel rekening mee dat beschuldigingen die je wel uitspreekt maar niet kan bewijzen nog zeker invloed kunnen hebben op het vervolg van het verhaal!

Zo nu en dan krijg je kleine puzzeltjes voorgeschoteld, maar die stellen weinig voor. Takken oprapen in het bos en op maat breken, wol tot draden verwerken of schilderijen keurig ophangen, het is allemaal een beetje bijzaak en je zal er nooit op vast komen te zitten.

Kijk je van een afstand naar Pentiment, dan moet de game haast wel het gevolg zijn van een hackathlon bij Obsidian Entertainment, waarbij het winnende idee budget kreeg om uitgewerkt te worden. Het is anders bijna niet voor te stellen dat er tijd en middelen vrij gemaakt zijn om deze bijzondere game als een volledige game uit te brengen. De artstyle is heel bijzonder, de gameplay mijlenver verwijderd van wat Obsidian normaliter uitbrengt en de game is overduidelijk met enorm veel liefde voor het bronmateriaal en de achtergrond gemaakt.

Die hackathlon is er nooit geweest. Pentiment is een gedachtespinsel van Josh Sawyer, die een sterke voorliefde heeft voor deze late middeleeuwen. Hij liep hier al een tijdje mee rond, maar kreeg nu eindelijk de kans om met een relatief klein team dit pet project uit te werken.

We zijn blij dat het project van Sawyer het levenslicht ziet. Pentiment is wat ons betreft prima geslaagd in wat het probeert neer te zetten. De game is niet voor iedereen weggelegd, de game is weinig actievol. Maar wie van een mooie, sfeervolle game gesitueerd in een zeer interessante tijd in onze historie houdt, zit hier zeker goed. De game is met 20 euro niet duur en Game Pass abonnees kunnen helemaal blij zijn: de game komt gratis naar deze dienst.