Outpost: Rise of the Spetsnaz (film) Review

Nazi-zombies. Het is een term die ons de laatste paar jaar niet bespaard is gebleven. De populariteit voor de nationaalsocialistische ondoden begon bij Call of Duty: World at War en de film Dead Snow. Een paar jaar verder zijn we alweer een aantal games en films rijker met onze vriendjes in de hoofdrol, waaronder Frankenstein’s Army en de Outpost-serie. Die laatste is alweer toe aan het derde deel, getiteld Rise of the Spetsnaz, maar blijven nazi-zombies ons nog steeds boeien?

Waar de andere twee delen in de serie zich in het heden afspeelden en zich richtte op vragen als: 'Waar komen die nazi-zombies toch vandaan?', daar speelt Rise of the Spetsnaz zich af in het verleden en het geven van antwoorden. De film gaat namelijk helemaal terug naar de oorsprong van de herrezen doden in SS-uniformen.

We tellen het jaar 1945. Duitsland wordt geplet door het oost- en westfront en probeert nog van alles om de oorlog tot een goed einde te brengen. Ondertussen stuurt Rusland de beruchte Red Guard op pad, om zoveel mogelijk informatie over Duitse projecten te vinden en de desbetreffende projecten te saboteren. Onder leiding van Dolokhov (Bryan Larkin) is zijn brigade op zoek naar een geheime Duitse basis, die nergens op kaarten staat aangegeven. Al snel is de groep op het goede pad beland, als ze een Duits konvooi tegenkomen, dat onderweg is naar de basis.

De Duitse soldaten hebben niet veel kans, nadat de Russen een bijzonder efficiënte hinderlaag hebben gelegd, maar al snel worden de rollen omgedraaid. Het konvooi wordt namelijk vergezeld door een bepantserde brigade die wat vertraging had opgelopen. Dolokhov en zijn mannen – die ondertussen alweer gehalveerd zijn in aantal - worden gevangen genomen en naar de geheime basis gebracht voor verder onderzoek…

Het wordt al snel duidelijk dat de nazi’s precies volgens het boekje worden weergegeven: door- en doorslecht, hoge haarlijnen, Engels-sprekend met een moddervet Duits accent en slecht in schoonmaken. De rest van de film speelt zich namelijk af in die basis/bunker en als er iets opvalt is het wel hoe de muren blijkbaar besmeerd zijn met menselijke uitwerpselen. Typisch voor een horrorfilm, maar tegelijkertijd heb je ook geen idee waar iedereen is, omdat alles er hetzelfde uitziet.

Wat tevens ook opvalt is het feit dat de zombies eigenlijk helemaal geen zombies zijn. Tenminste, niet in de pure zin van het woord, namelijk herrezen doden. De Duitsers spuiten namelijk een goedje in nog levende soldaten, die vervolgens worden blootgesteld aan straling. Er is echter geen succesgarantie, want de ene helft explodeert en de andere helft verandert in verloop van tijd in een zombie met ingestudeerde Hitlergroet.

Het gebrek aan echte zombies is echter niet eens de grootste afbreuk aan een film die om nazi-zombies draait. In de hele film worden er namelijk maar vijf, misschien zes zombies bevochten, terwijl er ondertussen busladingen aan simpele voetsoldaten worden beschoten, neergeslagen en neergestoken. Daardoor heb je achteraf niet het gevoel een film over nazi-zombies te hebben gekeken, maar eerder een maffe Tweede Wereldoorlog-film, waar ook een aantal raar opgemaakte figuranten inzitten.

Al met al is Outpost: Rise of the Spetnaz een film die je alleen moet kijken als je een fan bent van de eerdere Outpost-films en op zoek bent naar antwoorden. Dat laatste verschaft de film echter ook alleen met mate en wat resteert is een film vol stereotype Russen en Duitsers, die met elkaar vechten in een donkere, vieze en generieke bunker, terwijl er soms een nazi-zombie voorbij loopt. Daarnaast biedt de dvd ook geen noemenswaardige extra’s om de aanschaf te rechtvaardigen. Misschien leuk voor een avondje met vrienden, als de uurtjes klein worden en de biertjes achter de kiezen liggen, maar het is niet aan te raden om de film in een nuchtere toestand te kijken.