Old Dads Review - Comedian Bill Burr zijn regiedebuut is erg zwak

Bill Burrs regiedebuut, Old Dads, dompelt ons onder in een wereld waarin drie oudere vaders worstelen met een snel veranderende samenleving die ze niet begrijpen.

Jack (gespeeld door Bill Burr), Connor (gespeeld door Bobby Cannavale) en Mike (gespeeld door Bokeem Woodbine) zijn mannen in hun vijftiger jaren, wiens wereld op zijn kop wordt gezet door de opkomst van politieke correctheid en woke-cultuur. Ze koesteren nostalgische gevoelens voor een tijd waarin ze nog weg konden komen met allerlei gedrag, voordat de moderne samenleving hun mannelijkheid begon in te dammen. Ze zijn mede-eigenaars van een retro jersey-winkel die ze net hebben verkocht aan een jonge, politiek correcte millennial CEO (gespeeld door Miles Robbins). Nadat ze betrapt worden op een audio-opname waarin ze Caitlyn Jenner "deadnamen," worden ze ontslagen en staan ze zonder werk.

Met de verantwoordelijkheden van verschillende stadia van het ouderschap op hun schouders, moeten deze mannen zich aanpassen aan een wereld die ze niet meer herkennen. Jack, de meest uitgesproken van het trio, worstelt met zijn afkeer van de moderne gevoeligheden en de zogenaamde "cancel culture." Hij voelt dat de maatschappij hen steeds verder duwt van hun verleden, en hij verzet zich met elke vezel van zijn bestaan. Zijn personage komt sterk over als een reactie op de veranderende normen en waarden in de hedendaagse samenleving. In veel opzichten fungeert Jack als de spreekbuis van de film, waarin de frustraties en het onbegrip van de oudere generatie richting de jongere generatie en hun "politieke correctheid" centraal staan.

De film weeft op humoristische wijze verschillende thema's in het verhaal. Een belangrijk aspect van de film is de angst voor veroudering en het verlies van jeugdigheid. Terwijl Jack, Connor en Mike worstelen met de veranderingen om hen heen, wordt hun leeftijd een steeds grotere zorg. Ze moeten accepteren dat ze niet langer jong en onbezonnen kunnen zijn en dat hun prioriteiten en verantwoordelijkheden zijn verschoven naar gezin en kinderen.

Een ander aspect van de film is de strijd tussen traditie en vooruitgang. De oude waarden en manieren van denken van Jack en zijn vrienden botsen met de moderne wereld, en dit leidt tot komische situaties en conflicten. Ze moeten leren omgaan met technologie, sociale media en de veranderende sociale normen, wat voor de nodige humor en ongemakkelijke momenten zorgt.

De film brengt ook de dynamiek van vriendschap en broederschap naar voren. Ondanks hun meningsverschillen en onenigheden, blijven Jack, Connor en Mike hechte vrienden en steunen ze elkaar door dik en dun. Hun vriendschap wordt op de proef gesteld, maar uiteindelijk vinden ze manieren om met elkaar om te gaan en samen te groeien.

Old Dads biedt een kijk op generatieconflicten en de uitdagingen waarmee oudere mannen worden geconfronteerd in een snel veranderende wereld. De film zit vol met humor en scherpe observaties over de huidige maatschappij. Het verhaal laat zien hoe mensen kunnen vasthouden aan het verleden, zelfs als de wereld om hen heen evolueert.

Bill Burr speelt de rol van Jack met veel humor. Hij brengt de personage tot leven met zijn scherpe komische timing en onverbloemde stijl. Bobby Cannavale en Bokeem Woodbine voegen diepte toe aan de film met hun vertolkingen van Connor en Mike. De cast heeft duidelijk plezier in hun rollen en brengt een energieke dynamiek naar het scherm.

Hoewel de film scherp en humoristisch is, zal niet iedereen kunnen lachen om de grappen en opmerkingen van de personages. Sommigen zullen de humor als beledigend ervaren, vooral als ze gevoelig zijn voor de onderwerpen die in de film worden aangesneden. Het is belangrijk om te beseffen dat de film bedoeld is als satire en niet als een serieus politiek statement.

Hoewel de film enkele komische momenten heeft, voelt het verhaal uiteindelijk oppervlakkig en de humor soms geforceerd. Het lijkt erop dat de film probeert te profiteren van maatschappelijke debatten, maar slaagt er niet in om diepgaande inzichten te bieden.

Uiteindelijk lijkt de film te falen in zijn poging om een komedie te zijn die de hedendaagse kwesties rond politieke correctheid adresseert. De humor is niet altijd even scherp en de personages blijven oppervlakkig.

Old Dads is een film die de kijker aan het denken zet over de rol van politieke correctheid en de spanningen tussen generaties. Het is een humoristische kijk op een serieus onderwerp, en het laat zien hoe humor kan worden gebruikt om moeilijke onderwerpen bespreekbaar te maken.

De film is een interessant regiedebuut voor Bill Burr en biedt een kijk op generatieconflicten en maatschappelijke veranderingen. Het is een komische film die de kijker aan het denken zet en tegelijkertijd probeert doen lachen. Al met al is Old Dads een vergeetachtige film die misschien niet helemaal de moeite waard is om te bekijken.