Oblivion (film) Review

Dat grote namen soms helpen bij de populariteit van een film is wel bekend. Ook bij Oblivion is dat het geval. Met de naam Tom Cruise groot op alle posters probeert Universal Pictures iedereen de bioscoop in te trekken, maar is de film het bezoekje waard?

Ruimteschepen, buitenaardse wezens, futurischtische bouwwerken, het lijkt altijd aan te slaan bij het publiek. Het sciencefictiongenre heeft veel grote titels voortgebracht en Universal Pictures hoopt met Oblivion een plekje in die lijst met toppers te bemachtigen. Het wordt tijd om te kijken of de film met Joseph Kosinski achter het stuur indruk weet te maken.

Dat Joseph Kosinski niet bij iedereen een belletje doet rinkelen is niet raar. Oblivion is pas de tweede grote film die de regisseur voor zijn rekening neemt. Toch is het leuk om te weten dat de man verantwoordelijk is voor een aantal memorabele reclames, zoals de ‘Mad World’ commercial voor Gears of War. Zijn eerste film, Tron Legacy, maakte hij in 2010 en laat al een beetje zien dat Kosinski niet vies is van een strak design.

Niet veel later werd Oblivion een feit. Nadat Disney de filmrechten opgaf, omdat het bedrijf het niet minder gewelddadig kon maken, nam Universal Pictures het project over. Begin dit jaar zag de daadwerkelijke film het licht en kon iedereen het harde werk van Joseph Kosinski bewonderen.

Oblivion vertelt het verhaal van Moeder Aarde in het jaar 2077. De eens zo levende planeet is helemaal verwoest. Precies 60 jaar geleden werd de mens opgeschrikt door een buitenaardse invasie van de zogenoemde Scavengers. Na het opblazen van de maan werd onze planeet met veel geweld aangevallen. We overleefden de aanval, maar daarvoor moesten wel alle nucleaire wapens gebruikt worden. Wat overblijft is een grote fall-out.

Om normaal verder te kunnen leven is er onderdak gezocht op de maan Titan, waar de resterende bevolking nu leeft. Een kleine crew, bestaande uit Jack Harper (Tom Cruise) en Victoria Olsen (Andrea Riseborough), is nog wel op aarde om drones te repareren, die de wateropslagtanks moeten beschermen. De missie is bijna ten einde en het tweetal staat op het punt om naar Titan af te reizen. Victoria kan niet wachten, maar Jack weet niet of hij zijn vertrouwde planeet wel wil verlaten. Nadat er een schip met overlevenden crasht op aarde verandert alles opeens drastisch en komen er nieuwe feiten aan het licht die Jack niet voor mogelijk had gehouden.

Het klinkt allemaal ingewikkeld en dat vat het verhaal van de film goed samen. Het script van de film wil veel te veel vertellen en hierdoor komt het verhaal niet lekker uit de verf. In de twee uur die je vrijmaakt voor de film zul je eerst zo'n drie kwartier moeten wachten voordat er echt wat gebeurt en het verhaal vordert. Hoewel de plottwist best groot is, is het niet heel origineel en zie je het na een aantal duidelijke aanwijzingen al snel aankomen. Het verhaal is te doen, maar het had veel beter uitgewerkt kunnen worden.

Ook in het acteerwerk zijn pieken en dalen te vinden. Tom Cruise weet als Jack niks speciaals te brengen en de acteur doet dan ook niet veel moeite in Oblivion. Een paar dutjes en wat geklauter is wat je grotendeels van de acteur te zien krijgt. Victoria is iets minder avontuurlijk en ook in de film zal haar aanwezigheid niet veel opvallen. Een geforceerde liefdesscène hier en een boze citaat daar, haar rol is saai en soms zelfs irritant om naar te kijken. Het is maar goed dat ze niet de hele film lang te zien is. Zeker als je kijkt naar het acteerwerk van de oude rot in het vak, Morgan Freeman, dat ijzersterk is. Spelend als een leider van de Scavengers, weet Freeman precies hoe hij moet overkomen en het leiderschap bevalt hem goed, dat merk je al snel als hij ten tonele treedt.

Het ietwat standaard en langdradige verhaal wordt wel omhuld met prachtige beelden die menig kijker doet glunderen. De kille IJslandse vlakten, waar de film deels is opgenomen, zijn prachtig gefilmd en de special effects zijn bovengemiddeld. Van het strak ontworpen huis van Jack en Victoria dat ver boven de grond bungelt, tot het schip van Jack dat langs prachtige kliffen en monumentale gebouwen vliegt. Als er iets is waarvoor je Oblivion zou moeten gaan kijken, dan is het wel vanwege de visuele pracht die de film je voorschotelt.

Op het gebied van visuele pracht scoort Oblivion hoge ogen. Met de mooi vormgegeven post-apocalyptische aarde en de stilistische architectuur heeft Kosinski goed werk afgeleverd. Het is jammer dat het verhaal zoveel verwarring veroorzaakt en niet helemaal lekker uit de verf komt. Het is wat minder explosies en meer rustiek, maar dat is niet slecht en doet de film zelfs goed. Oblivion is dan ook een SF-film die zeker het kijken waard is.