NBA Live 18 Review - EA keert terug op de hardwood

Het NBA seizoen is inmiddels weer in volle gang. En net zoals met elke andere sport, betekent dat dat er ook weer volop virtueel gesport kan worden. Naast games als FIFA en Madden brengt EA dit jaar ook weer eens een basketbalgame uit. Hoe die is, lees je in de NBA Live 18 review.

Al jaren is 2K Sports heer en meester als het aankomt op basketbalgames. Dusdanig dat EA in 2010 besloot om (tijdelijk) de stekker uit de franchise te trekken. Nog steeds moet EA pittig het onderspit delven als het aankomt op basketbal.

Voor de vergelijking: De meeste recente EA basketbal game, NBA Live 16 verkocht op PS4 en Xbox One 320.000 stuks. Hoeveel verkocht NBA 2K16 op PS4 en Xbox One? 6,3 miljoen stuks. Ouch.

Dit betekent echter niet dat EA bereid is de strijd op te geven. Sterker nog, vol goede moed lijkt ze de strijd wederom aan te gaan met 2K. Met een volledig nieuwe game zal EA proberen de Larry O'Brien Championship Trophy (de trofee voor de winnaar van de NBA Finals) van 2K af te pakken, maar of ze dat gaat lukken gaan we ondervinden in deze NBA Live 18 review.

Om te beginnen met het belangrijkste aan de game, het basketbal zelf. Het blijft moeilijk om de snelheid van het echte basketbal over te brengen naar de console. De truc is alleen om dat zo goed mogelijk te doen. NBA Live heeft een vrij eenvoudige, bijna arcade vorm van gameplay die toch best realistisch aanvoelt.

Dat komt nog het beste tot z'n recht als je in je eentje een heel team bestuurt en eigenlijk altijd degene bestuurt die de bal heeft. De computer loopt zich wel vrij en zet bepaalde plays op zodat je weg naar de basket open komt. Die strategieën strak volgen als je één speler bestuurt, is soms wat lastig. Gelukkig word je geholpen met vlakken op het veld die jou volgens de strategie over het hardwood begeleiden.

Toch zijn er wel een paar euveltjes waar je pittig over kan struikelen bij NBA Live 18. Vooral als je gaat voor de wat geavanceerder moves, merk je dat het soms wat lastig gaat en de besturing niet altijd even goed werkt. Ook wil het nog eens misgaan als je voor een volledige dunk wil gaan en je dan eindigt met een flauwe, lullige lay-up. Soms is dat best wel een fikse domper.

Die gameplay als een speler zal je voornamelijk gaan gebruiken in een nieuwe modus genaamd The One, vergelijkbaar met The Journey uit FIFA, maar dan met een stuk minder aanwezig verhaal. Je speelt als een zelfgemaakt personage dat na een blessure tijdens zijn schoolcarrière weer zijn carrière probeert op te pakken en dit wil doen door middel van wedstrijden op straat in zo genoemde Pro-Am competities te spelen.

Na jezelf te hebben bewezen, ben je terug op het hoogste niveau van basketbal, de NBA. In deze modus word je gekozen op basis van hoe goed je hebt gespeeld in de wedstrijden ervoor. Maar wat gebeurt er als je toevallig gekozen wordt door een team dat je niet aanstaat? Gelukkig heb je dan de mogelijkheid om naar elk ander team geruild te worden.

The One is met afstand de modus in NBA Live 18 die je het meeste bezig gaat houden. Met tal van mogelijkheden en accessoires en skills om vrij te spelen, ben je wel even zoet met het creëren en ontwikkelen van een iconische, legendarisch NBA speler a la Michael Jordan of Lebron James. (Tip: speel een paar keer oppervlakkig met een paar posities tot je een rol vindt op het veld waar je prettig in voelt en begin dan opnieuw, dan haal je veel meer uit deze modus).

Die laatstgenoemde zie je in de afbeelding hierboven en zeg eerlijk: het is bizar hoe goed hij eruit ziet. De graphics in deze game zijn werkelijk waar geweldig. Spelers zien er levensecht uit en je krijgt het er zelf al Spaans benauwd van als je het zweet op het voorhoofd van de spelers ziet staan. Deze game laat zien dat we qua graphics richting levensecht gaan.

Aan elk detail lijkt gedacht en het is gewoon angstaanjagend hoe de game eruit ziet. Ook de physics van de kleding klopt en het spel is letterlijk een lust voor het oog. Elke keer als er wordt ingezoomd op het gezicht van een speler na een gruwelijke dunk schrik je weer van hoe goed de titel oogt.

De graphics lijken dan wel elk jaar beter te worden, wat elk jaar hetzelfde blijft is dat de makers van sportgames je geld proberen af te troggelen met een modus zoals Ultimate team. Ook NBA Live 18 is voorzien van een Ultimate Team modus en kan je doormiddel van kaarten en packs je eigen team samenstellen, bestaande uit huidige en voormalige NBA spelers. Een fijne toevoeging, maar heeft duidelijk niet dezelfde allure van Ultimate Team die je zal vinden in FIFA en Madden, waar Ultimate Team eigenlijk de belangrijkste modus van de games is geworden.

Verder kan je nog aan de slag met een franchise modus, maar is dit, dankzij het vele aantal games per seizoen, interessant genoeg om helemaal af te ronden? Games zijn te kort om leuke stats op te bouwen zoals de tegenstander dat doet. Je gaat namelijk niet zo snel 100 punten per team scoren en zal je statisch gezien een slecht seizoen opbouwen, wat bijzonder slecht is voor de motivatie. Daarnaast is de franchise modus gewoon niet uitgebreid genoeg om genoegen te nemen met het simuleren van alle wedstrijden in een seizoen.

Andere interessante toevoeging aan de game zijn de vrouwenteams van de WNBA. Erg geinig om hiermee aan de slag te gaan, maar ook net als in FIFA is dit niet meer dan een gimmick om een gedeelte van de basketbalfans enigszins tevreden te stellen.

NBA Live 18 is een toffe basketbalgame op op te pikken en mee aan de slag te gaan. Hoewel we ons best hebben gedaan om deze game niet (constant) te vergelijken met NBA 2K18, is dat toch lastig. Het lijkt er gewoon op dat EA opnieuw de verliezende partij is in deze strijd. Het mist net die 'Je Ne Sais Quoi', dat onbeschrijvelijke.

Dit neemt niet weg dat de game fijn speelt en dat The One een leuke modus is om te spelen en waar je na het bezig zijn met die modus onverwacht een paar uur verder bent. En laten we vooral die graphics niet vergeten. Hier zijn we nog steeds bezig kwijl van de vloer te dweilen.