Top 10 third person games met goede combat

In tegenstelling tot first person games heeft het third personperspectief een breed scala aan games met bevredigende hand-to-hand gevechten. De vrijere camerahoek stelt ontwikkelaars beter in staat een uitgebreid en goedwerkend vechtsysteem te creëren. Benieuwd welke games eruit springen? Hier is een top 10 third person games met goede combat.

We hadden gerust een top 20 van deze lijst kunnen maken, want er zijn genoeg actiegames waarin een degelijk vechtsysteem zit. Zo heeft Assassin's Creed door de jaren heen een aantal goede vechtsystemen geïntroduceerd, maar was een veelgehoord kritiekpunt het gemak waarmee je vijanden verslaat. For Honor wist daarentegen op een vernieuwende manier man tot man gevechten meer diepgang te geven.

Toch konden ze wat ons betreft niet op tegen de volgende games, die goed uitgewerkte en gebalanceerde combat hebben. De verschillen zijn bovendien groot en de genres beperken zich niet slechts tot hack 'n slash games. Variërend van RPG's tot lineaire singleplayers, de mogelijkheden zijn overal.

Bewandel je het slechte pad of juist het goede? Voor welk doeleinde jij je superkrachten inzet, is altijd al een belangrijk onderdeel geweest van de InFamous serie. De eerste twee games speelde je als Cole McGrath die door een explosie superkrachten heeft gekregen in de vorm van elektriciteit.

In InFamous Second Son draait het om de jonge Delson Rowe, die verschillende soorten superkrachten heeft door ze van anderen te absorberen. In plaats van maar één element te beheersen, kan Delson in Second Son gebruik maken van rook, neon, steen en hologrammen. Het vechten is daardoor veel afwisselender, omdat je nu kunt wisselen tussen de krachten.

In de meeste actiegames zijn AI-gedreven mensen pas gevaarlijk wanneer ze met veel tegelijk op je af komen. In The Last of Us is dat anders, waar een handjevol meer dan genoeg kan zijn om jou om te brengen.

De intelligentie van je tegenstanders is namelijk dusdanig hoog dat ze je echt weten te verrassen. Ze verstoppen zich, houden elkaar in de gaten, rapen wapens op en durven meer zodra ze weten dat jij er geen hebt. Ook kan je zomaar van achter vastgegrepen worden en dan is het handig dat Ellie je bijstaat.

Joel is een harde en weet hoe hij een vuist moet landen, maar blijft uiteindelijk ook menselijk. De gevechten op leven en dood zijn dan ook hard, rauw en beestachtig. Loden pijpen, houten balken en bakstenen kunnen bovendien het verschil maken tussen een makkelijke overwinning of het onderspit delven.

In DmC Devil May Cry heeft Dante een compleet nieuwe make-over gekregen. Het witte haar is zwart geverfd en zijn nieuwe uitstraling komt niet eens in de buurt van de oude. Het is geen makkelijke opgave om net zo stoer te zijn als de Dante die fans van het eerste uur kennen, maar de nieuwe versie komt er goed vanaf.

Sterk en acrobatisch is hij namelijk nog altijd en dat is waar het uiteindelijk om draait, toch? Dante is niet te beroerd om met zijn zwaard op de vuile demonen in te hakken en zijn enorme, vlammende vuisten te laten spreken. Dat gaat overigens erg lekker met oneindig lange combo’s waarin je de demonen door de lucht smijt. Het is snel en agressief, zoals je van een Devil May Cry mag verwachten.

Mad Max barst van de gevechten, dus het is maar goed dat ontwikkelaar Avalanche Studios veel aandacht heeft geschonken aan een bruut combatsysteem. In een wereld waar water schaars is en letterlijk iedereen doorgedraaid, moet Max zijn mannetje kunnen staan tegen de oppressie van Scabrous Scrotus.

Max is uit op wraak na voor dood achtergelaten en ontdaan van zijn auto, The Interceptor, te zijn. Zijn haat is met elke klap te voelen wanneer je op Scrotus’ handlangers los gaat. Sowieso is de game al sterk als het aankomt op gevechten in auto’s, maar ook op twee benen kan je behoorlijk schade aanrichten.

Door de game heen ontgrendel je nieuwe vechtmoves en kunnen je arme vijanden op nog meer manieren de geest geven. Max heeft de rauwe vechtstijl van een verbitterde straatvechter en keek vroeger blijkbaar veel naar Amerikaans worstelen, want hij kent zijn clinches en worpen.

Wie wil er na het zien van de Lord of the Rings films niet zelf ten strijde trekken tegen Orcs en ander Tolkien-gespuis? We hebben dat in veel games al kunnen doen, maar eigenlijk werkte het nergens zo lekker als in Shadow of Mordor.

Als de stoere Talion mag je een heel leger aan Orcs zwaardles geven. Het vechtsysteem lijkt op dat van Assassin’s Creed en Batman, maar is een stuk harder. Ledematen vliegen al snel in de rondte wanneer je met je zwaard begint te zwaaien.

Leuk detail is dat wanneer je een Orc-leider laat ontsnappen, hij later terug kan keren en er daadwerkelijk gehavend uitziet of een masker draagt. Reken er bovendien maar op dat hij er dan op gebrand is om wraak te nemen! Dit is onderdeel van het hele Nemesis-systeem.

Sleeping Dogs is een spiritueel vervolg op de oude True Crime games, waarin onder andere een focus lag op man tot man gevechten. In Sleeping Dogs neem je het juist op tegen complete bendes die je vanuit meerdere hoeken tegelijk aanvallen. De game laat je het nut inzien van kungfu, karate en andere martial arts, door je effectief vijanden de tanden uit de mond te laten slaan.

Wei Shen is namelijk zeer bedreven in verschillende vormen van martial arts. Hij gebruikt zelfs worsteltechnieken om tegenstanders naar de grond te werken. Sleeping Dogs is redelijk uniek door de nadruk op interactie met de omgeving. Je kan gangsters bijna overal doorheen, in of bovenop smijten, variërend van smeltovens tot zwaardvissen.

Bij lange cutscenes en intense gevechten met zwaarden en pistolen denk je al snel aan twee games. Ja, ze zitten allebei in deze special en één daarvan is Devil May Cry. De ander is Bayonetta, die in 2010 uitkwam voor Xbox 360, PS3, Wii U en PC.

Bayonetta speelt zich af in de stad Vigrid, waar al honderden jaren de Umbra Witches en de Lumen Sages wonen die het licht en de duisternis vertegenwoordigen en hun eigen krachtige artefacten bezitten. Bayonetta, één van de Umbra Witches, raakt in een onderlinge oorlog tussen de twee clans verwikkeld. Het verhaal moet het dan ook niet hebben van realisme, want het is allemaal over de top en zo gestoord als het maar kan. De game is honderd procent actie en gaat je geheid zweethanden bezorgen.

Je krijgt van alles tegenover je: van gigantische robots tot oranjegekleurde spinnen. De rare kleuren tijdens de gevechten versterken het surrealistische gevoel dat de wereld waarin Bayonetta zich bevindt oproept. Bayonetta is een echte hack ’n slash game in de puurste zin van het woord. Wil je vechten, vechten en nogmaals vechten? Dan moet je deze game spelen!

Wat is het beste dat God of War heeft te bieden? De epische gevechten uiteraard! Kratos is geen vrolijk mannetje en wanneer je hem tegen het zere been schopt, is dat het laatste dat je ooit zul doen. Zo ook in God of War 3, dat tenminste tot de reboot uitkomt toch wel het hoogtepunt van de serie is.

Je neemt het op tegen hordes vijanden alvorens je bij een eindbaas komt. Dat zijn in God of War 3 de bekende en gevreesde Griekse (half)goden. Poseidon, Hercules en Helios zijn een aantal van de slachtoffers die de wrede Kratos maakt wanneer hij op bezoek komt.

Na het verslaan van zo’n eindbaas neemt Kratos een belangrijk wapen of accessoire van hen over, wat hem nog gevaarlijker maakt. Zo kan je in één combo een groep demonen en monsters verblinden, ze daarna met pijlen bestoken en vervolgens tot moes slaan. De grotere wezens vereisen overigens iets meer aanvallen, maar dat is voor de ontoombare Kratos slechts uitstel van executie.

Vaak doodgaan als speler is waar de Dark Souls delen om bekend staan en de ontwikkelaar zelfs mee adverteert. Je moet dus heel wat geduld kunnen opbrengen wil je de game uitspelen. In Dark Souls 3 kruisen, net als in de vorige delen, de meest rare en enge monsters je pad.

Wat daarbij zo belangrijk is, is dat je moet uitvogelen hoe de aanvallen van de vijand in elkaar steken en wat de zwakke punten zijn. Daarvoor gaat het gezegde ‘door schade en schande wordt men wijs’ perfect op, want je moet veel gevechten opnieuw spelen.

De gevechten zijn log en redelijk traag, waarbij je voornamelijk probeert om aanvallen van vijanden te blocken of te ontwijken. Ondertussen zoek je naar de gaatjes in zijn verdediging en sla je op het juiste moment toe. Naast de wapens die je draagt, bepaalt ook de klasse waar je voor gaat hoe je het gevecht aangaat.

De eerste plaats in de top 10 third person games met goede combat gaat naar Batman: Arkham Knight. Deze game is het laatste deel in de Arkham reeks en perfectioneert het vechtsysteem dat in de voorgaande delen is gebruikt. Met nieuwe stealth takedowns en andere aanvallen kan je het gajes van Gotham nog beter laten zien wie de baas is.

Arkham Knight sluit het verhaal van Batman af dat in 2009 begon met Arkham Asylum, één van de grootste verrassingen van dat jaar. De games weten de kracht van Batman perfect in beeld te brengen. Dankzij een freeflow vechtsysteem rijg je op soepele wijze lange combo’s aaneen, wanneer je tegenover grote getallen boeven komt te staan. De uitdaging zit hem vooral in het juist timen van toeslaan of ontwijken en zodoende kom je al snel in een bepaald ritme.

Batman vecht zoals hij hoort te doen: hard, meedogenloos en snel. Je kan over vijanden springen, batarangs en andere gadgets gooien, aanvallen counteren en harde finishers uitvoeren als je lang genoeg je combo weet vast te houden. Bovendien is de actie in de Arkham games een inspiratiebron geweest voor een hele rits aan andere games, waaronder een aantal uit deze lijst.

Dit was de top 10 third person games met goede combat. Zijn er games die volgens jou in de lijst hadden moeten staan of ben je het ermee eens? Laat het weten in een reactie!