Munin Review

Bijna niemand zal meer opgewonden opkijken bij het zien van een 2D-platform game met puzzelelementen. Toch probeert Munin het weer interessant te maken door het genre te linken aan de Noorse Mythologie. Of dat ook een interessante combinatie maakt, lees je hieronder.

Munin plaatst je in een fantasievolle wereld, waar je door het verschuiven van muren, platformen en andere stukken omgeving, verschillende puzzels op moet lossen. Dit klinkt op zich nog niet zo bijzonder, maar over al deze levels is een mythologisch sausje gegoten door de Portugese ontwikkelaar Gojira.

Dit betekent dat je afreist naar het Noorden en te maken krijgt met bekende figuren als Odin en Loki. Zelf speel je als Munin, een boodschapper van Odin, die zijn kraaien-lichaam in heeft moet ruilen voor een menselijk lichaam. Hoe is dat gebeurd? Je raadt het al, door een van de geintjes van Loki.

Laten we beginnen door te zeggen dat dit allemaal véél interessanter klinkt dan het concept daadwerkelijk is. Verwacht geen zwaar verhaal gedreven avontuur van Munin. Het is en blijft een puzzelgame en het verhaal wordt eigenlijk alleen gebruikt om de setting van alle puzzels goed te praten.

Het spel bevat een aantal werelden met in iedere wereld een paar puzzels. Het verhaal hierin komt niet verder dan een aantal schermen met tekst aan het begin van de game en tussen de werelden door, waarin in een kort verhaal wordt geschetst.

We kunnen het Gojira eigenlijk ook niet kwalijk nemen, want de nadruk blijft op de puzzels liggen. Maar als je een leuke mythologische game had verwacht, kom je van een koude kermis thuis.

Zoals we eerder al meldden beschikt Munin over een aantal werelden, negen om precies te zijn, met daarin verschillende levels. En ieder level hierin is in principe één grote puzzel. Het doel is altijd om alle veren in een level te verzamelen alvorens je naar de volgende mag. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.

Munin is namelijk een ventje dat erg snel doodgaat en niet heel ver kan springen. De enige manier om dus alle veren te verzamelen, is door de omgeving naar je eigen hand te zetten. Letterlijk.

Het scherm dat je voor iedere puzzel voor je neus krijgt, is opgebouwd uit verschillende platformen, ladders en stukken grond. En dat is allemaal weer onderverdeeld onder grote vierkante segmenten (ze zijn amper zichtbaar, maar ze zijn er wel). Door te klikken op deze segmenten kun je het hele vierkante blok met alles erin een kwartslag draaien.

Je snapt het al. Op deze manier kun je Munin helpen om alle veren te verzamelen. Door de juiste posities te kiezen voor alle segmenten kun je op zekere plekken een overloop creëren tussen platformen.

Deze manier van puzzelen, is zeker interessant en biedt ruimte voor flink wat uitdaging. Het enige probleem is dat de gameplay erg eentonig is, want je bent constant hetzelfde aan het doen. Gelukkig heeft Gojira wel een manier gevonden om er nog enigszins variatie in aan te brengen.

Het thema van iedere wereld voegt namelijk ook weer een eigen en uniek element toe aan de puzzels. De wereld waarin steen de hoofdnoot is bijvoorbeeld. Hierin zijn er grote ronde keien die meebewegen met het draaien van de wereld. En in een andere wereld waar water centraal staat, moet je het water in de juiste paden leiden, zodat je volgelopen gebieden over kunt zwemmen.

Op deze manier wordt Munin toch nog wat interessanter gemaakt en slaat de verveling niet al te snel toe, maar deze variatie in werelden brengt ook een minder leuk element met zich mee. Munin wordt door het merendeel van deze werelden namelijk heel erg moeilijk.

Neem bijvoorbeeld de wereld met die rollende keien. Eén verkeerde beweging en je stuurt zo’n kei met grote snelheid jouw kant op. Een ander voorbeeld is de wereld waar lava centraal staat. En waarom die gevaarlijk is, spreekt voor zich nemen we aan.

Een beetje uitdaging is absoluut niet verkeerd, maar de manier waarop Munin het doet is meer frustrerend te noemen. Je wordt gewoon zwaar afgestraft voor het uitproberen van wat opzetjes in de wereld en dat zou niet mogen. Helemaal niet als je nog maar één veer of iets dergelijks hoeft te verzamelen en dus weer opnieuw kunt beginnen.

De werelden waarin het goed nadenken centraal staat, in plaats van het ontwijken van obstakels, zijn om die reden het leukst. Je kunt hierin rustig de tijd nemen en het behalen van een puzzel voelt dan ook veel bevredigender aan.

Het zal waarschijnlijk niet als een verrassing overkomen. Munin klonk al niet zo interessant en blijkt uiteindelijk ook maar een matige titel te zijn. Zoals iedere indiegame tegenwoordig weet ook Munin een interessante twist op een bestaand iets te bieden, in dit geval de draaiende omgeving in een 2D-platformer, maar de uitwerking hiervan is niet geweldig.

Er zijn werelden waarin dit systeem plezier kan brengen, maar in het merendeel is het niet leuk en sterf je al snel. Het is heel vervelend als je dan weer helemaal opnieuw moet beginnen. Van de mythologische setting hoef je ook niet veel te verwachten, aangezien die niet verder komt dan wat schermen met tekst. Mocht Munin je toch interessant lijken, dan kun je die nu in de zomeruitverkoop op Steam voor 7,49 euro kopen.