Monster Hunter 3 Ultimate (Wii U) Review

Computers, televisies, smartphones en tablets: onze samenleving wordt bepaald door al dit soort technologische snufjes. Maar ooit was het anders. Ooit leefde de mens primitief, moest de man jagen en liepen er dinosaurussen en gelijkogende monsters rond. De oermens in ons allemaal wordt aangesproken in Monster Hunter 3 Ultimate.

Monster Hunter 3 Ultimate ligt vanaf vandaag in de winkels voor de Wii U en 3DS. Onze recensie van de 3DS-versie kun je hier lezen. Betreft het een gloednieuwe game? Nee, niet echt. In 2010 maakten we op de Wii al kennis met Monster Hunter Tri. De actievolle role-playing game kreeg toen een 8,5 in onze recensie. De Wii U game is min of meer een port daarvan, maar dan wat met extra's, zoals de nieuwe vijand Brachydios. De Monster Hunter serie kan al bijna tien jaar rekenen op een trouwe fanbasis, maar Monster Hunter Ultimate zou pas interessant worden als het nieuwelingen, die onlangs een Wii U kochten, ook weet aan te spreken. Dit lukt deels.

Op onderzoek uit
Om te beginnen is de game niet erg gebruiksvriendelijk. Wii U eigenaren mogen veel Japanse games gespeeld hebben om het begin door te komen. Japans? Ja, als je Japanse games speelt ontbreekt er vaak een duidelijke uitleg en is de manier van 'zoek het maar uit', dé manier om een game uit te pluizen. Iets wat voor sommigen leuk is, maar voor anderen juist tergend. Houd er dus rekening mee dat je pas na een paar uur doorhebt hoe de game werkt als je nog nooit een Monster Hunter game gespeeld hebt.

Je bent een jager die aankomt in Moga Village. Een dorpje dat geteisterd wordt door aardbevingen en een groot zeemonster, de Lagiacrus. Jij, jager in hart en nieren, moet de held spelen en dit dorpje uit de ellende halen. Dat werkt als volgt. De Moga Village fungeert als main hub. Hier kun je de Village Chief en nog een paar andere mensen aanspreken. Ook de zoon van de Chief is hier regelmatig te vinden. De mensen hebben allemaal bronnen nodig om de boel weer op te bouwen en dus zul jij hiernaar op zoek moeten. Dit kun je op eigen houtje doen door allerlei gebieden te verkennen, of je kunt quests selecteren. In de main hub zijn quests te selecteren die bij het hoofdverhaal worden, maar op een andere plek kunnen ook quests gespeeld worden.

Quests en arena gevechten
Quests moeten binnen een bepaalde tijd voltooid worden, anders dus dan wanneer je zonder tijdsdruk vrij rondloopt en omgevingen verkent. Al is 50 minuten voor een quest ruimschoots voldoende. Dus echte druk op de ketel is er niet. Bovendien kun je bepaalde quests online met meerdere mensen spelen en in co-op is het dan ook helemaal niet moeilijk. Niet alles valt samen aan te pakken. In de main hub kun je afreizen naar de Tavern en Marina en het is daar waar je andere queesten vindt en arena gevechten kunt doen. De quests in de main hub zul je zelf moeten doen, maar in de andere queesten kan dus samen gespeeld worden. Ook hier geldt weer dat het even uitvogelen is hoe het systeem van samenspelen werkt, iets wat niet meteen duidelijk wordt. Wat dat betreft is het thema van de game niet alleen primitief, de game zelf soms dus ook.

Arena gevechten zijn gevechten in een grote arena tegen een enorm monster. Zo maak je in eerste instantie kennis met een reusachtig konijn, een klus die je in je eentje moet klaren en niet zo eenvoudig is. Het nadeel is is dat de beesten geen levensbalk hebben waardoor nooit duidelijk wordt hoe ver je bent. Daarnaast moet je van goede huize komen om het beest te verslaan. De arena gevechten zijn ieder geval een leuke uidaging om eens tussendoor op te pakken.

Het role-playing game element
Een groot voordeel aan Monster Hunter Ultimate is dat jij bepaalt waar je voet aan de grond zet, een verademing voor een jager die regelmatig tegen kleine en grootschalige vijanden moet vechten. Want dat is wat er gebeurt. Unieke paddenstoelen vinden of de jacht maken op kikkers gaat niet zonder eerst diverse vijanden tegenkomen te hebben. De game telt 73 verschillende monsters die je de baas moet worden. Op de grond kom je allerlei kleurrijke dino's tegen, maar ook in de zee vecht je tegen vissen die maar al te graag een hapje uit jouw krachtige lijf willen nemen. Maar kijk vooral uit in de zee, want de Lagiacrus houdt daar de wacht en doordat hij tien koppen groter dan jou is, zul je hem niet graag tegenkomen. Je maakt geen schijn van kans.

Daar komt het RPG-gedeelte om de hoek. Monster Hunter 3 Ultimate staat bol van elk plekje onderzoeken om van alles steeds op te rapen. Want jij zult de hele game steeds sterker worden, betere wapens kopen, upgrades voor je wapens kopen en betere kledingstukken aanschaffen. Alles is erop gericht om verder te komen in de game. En daarom is het niet zo vreemd dat Monster Hunter een grote fanbasis heeft. Steeds weer zoeken naar items om steeds meer te kunnen kopen heeft een verslavende factor, zo simpel is het. De game is zo uitgebreid dat het niet valt te ontkennen dat het logisch is dat het spel drie jaar geleden een 8,5 kreeg.

Kritische noot
Maar eerlijk is eerlijk, slechts wat extra's toevoegen aan een port is niet voldoende om de game nu, anno 2013, even spectaculair te laten zijn, als drie jaar terug. Daarvoor kampt de game met te veel issues, die stuk voor stuk zijn te vertalen naar gedateerdheid. Zo ziet de game er niet mooi uit. Water glanst blauw en vlak en kent weinig texturen om maar een dwarsstraat te noemen. Alle vijanden kennen weinig details en zijn nota bene oerdom en dus, als je sterk genoeg bent, makkelijk te verslaan.

Het grootste probleem is toch wel de besturing. Je voelt bij elke stap die je maakt, bij elke klap die je met een zwaard maakt dat je geen gloednieuwe game in handen hebt. De besturing is log. Zo werkt het zwemmen bijvoorbeeld uiterst traag en onnauwkeurig. Let wel, de besturing is niet anders dan voorheen, dus de trouwe aanhang zal er niet zo'n probleem mee hebben. Maar voor nieuwkomers is dit wel iets om over na te denken.

Besturingsopties
De game valt overigens te spelen met een Classic Controller van de Wii, maar ook de Pro Classic Controller van de Wii U. Echter valt het aan te raden de game met de GamePad te spelen, omdat die goed gebruik maakt van de mogelijkheden van de Wii U. Op het touchscreen kun je namelijk snelkoppelingen maken waardoor de game zeer gebruiksvriendelijk wordt. Naar eigen wens valt te bepalen of je bijvoorbeeld de plattegrond op je GamePad zet, met bijvoorbeeld een snelkoppeling naar je items en wat gevechtscombinaties. Een groot pluspunt is dus hoe goed er gebruik gemaakt is van die GamePad en er voor iedereen een fijne manier van spelen tussen zit. Ook is het fijn dat de gespeelde data naar de 3DS overgezet kunnen worden. De voorwaarde is wel dat je de game daarvoor hebt. Als je dat hebt, kun je dus lekker onderweg verder spelen.

De serie heeft een frisse wind nodig
Monster Hunter 3 Ultimate zal menig hart sneller laten kloppen, maar dan wel met name van de fans. Het spel slaagt er niet helemaal in ook nieuwelingen aan te spreken. Daarvoor is de game toch wat gebruiksonvriendelijk en vooral gedateerd. De besturing voelt niet geheel soepel aan en dat is toch niet iets voor het jaar 2013. Mensen die een omvangrijke game zoeken waarin elk plekje onderzocht moet worden, zijn bij Monster Hunter 3 Ultimate aan het goede adres. De game biedt veel afwisseling van locaties, vijanden en items die gezocht moeten worden. En het staat dan ook niet ter discussie dat de game urenlang veel plezier biedt. De oermens aanspreken en jagen op monsters blijft iets voor alle tijden, maar het wordt nu toch wel echt tijd voor een gloednieuw deel. Alleen dan zal de trouwe fanbasis weer veel nieuwelingen mogen verwelkomen.