Mindjack Review

Er zijn games waar je meteen bij het horen van het concept weet dat het goed zit. Zo was Fable al bij voorbaat een groot succes, en ook de (onterecht) vrij onbekende game Boom Blox was er één waarbij je al van te voren wist dat een soort van Jenga op de Wii een garantie tot succes is. En nu is er Mindjack, een game waar je de geest van een ander persoon kunt overnemen en die zelf controleren. Ben je al geïnteresseerd?

De game komt ook nog van uitgever Square Enix, die ontwikkelaar Feelplus de taak heeft gegeven om het spel te maken. Deze twee bedrijven vonden dat het tijd was voor iets nieuws, iets origineels. Een futuristische third-person shooter waar je kunt ‘mindjacken’ klinkt in ieder geval veelbelovend. Een goed begin mag dan wel het halve werk zijn, maar is geen garantie voor succes. Zeker bij Mindjack niet.

Onaangekondigd bezoek
De wereld van Mindjack is niet de perfecte wereld. Het is het jaar 2031, waarin de Verenigde Staten van Amerika zijn overgenomen door een elitegroep. Deze groep heeft de macht over alle burgers, en om die macht nog groter te maken hebben zij de beschikking over bepaalde technologieën waardoor de mensheid in gevaar gebracht kan worden. En met een corrupte regering kan dat flink misgaan. Dat weet Jim Corbijn ook, een lid van de Federal Intelligence Agency. Hij moet van de regering de eco-terrorist Rebecca Weiss opsporen.

Toevallig vindt Jim deze blonde vrouw al snel op het vliegveld. Eenmaal gevonden, krijgen de twee te maken met het leger en de politie. Maar Jim was toch lid van de Federal Intelligence Agency? Klopt, alleen is hij het slachtoffer geworden van een samenzwering. Jim komt er al snel achter wat de plannen van de corrupte regering is: ze wil de bevolking beheersen door middel van ‘mindjacking’. En dat moeten Jim en Rebecca tegenhouden, anders loopt het dus slecht af met de mensheid.

Waarom zo onovertuigend?
Gelukkig kan Jim óók gebruik maken van de mindjack. Die heeft hij zeker nodig, aangezien de vijanden in het jaar 2031 goed uitgerust zijn. Het is dus aan jou om de groepen vijanden, en dat zijn er behoorlijk veel, te verslaan. Gelukkig ben je dankzij de mindjack niet in je eentje. Deze geeft je de mogelijkheid om de geesten van anderen te beheersen, dus ook die van de tegenstander. Ontwikkelaar Feelplus heeft het zo gedaan dat je eerst je tegenstander danig moet verzwakken (en dat doe je door te blijven schieten) voordat je van hem een ‘mind slave’ kunt maken. Zo gedaan, en hij gaat ineens voor jou vechten.

Dat is ook eigenlijk wat Mindjack inhoudt. Niet meer, niet minder. Het klinkt als een heel tof concept en dan hoop je dat het à la Singularity zo geavanceerd mogelijk wordt gemaakt, maar eigenlijk is het erg beperkt. Je bent bijna het gehele spel bezig met knallen, tegenstanders ‘mind slaven’ en rennen. En dat terwijl het spel prima bestuurt. Oké, het richten is niet al te super, maar het is gewoon goed te doen. Maar dan heb je wel de bizarre domme A.I. waarbij je je afvraagt hoe dat mogelijk is. Mocht je vinden dat je na een uurtje volop knallen lekker een pauze kunt nemen, dan kom je bedrogen uit. Het is namelijk niet mogelijk om het spel te pauzeren. Misschien is het iets nieuws in 2011, maar laten we daar niet vanuit gaan.

Dialogen van lik-me-vestje
De helden Jim Corbijn – misschien wel de zoon van regisseur Anton Corbijn – en Rebecca Weiss moeten dus met elkaar samenwerken om de samenzwering tegen te gaan. Bij samenwerking hoort degelijke communicatie. Dus Jim en Rebecca praten regelmatig met elkaar, maar de dialogen zijn niet om aan te horen. Feelplus heeft duidelijk niet haar best gedaan om goede stemacteurs te casten en is er niet in geslaagd om leuke dialogen te verzinnen. Het is grappig bedoeld, maar komt pijnlijk slecht over. Het is wel leuk als je probeert om een actie game als deze wat luchtiger te maken, maar doe het dan op de goede manier. Nu komt het over als een slap aftreksel, en dat kan toch niet de bedoeling van de ontwikkelaar geweest zijn.

Het heeft wel potentieel
Het probleem bij Mindjack is vooral dat het vol zit met erg goede ideeën, maar dat het te haastig is gemaakt. Er zitten flink wat fouten in: zo kun je met de B-knop (bij de Xbox 360 versie) een vijand een trap verkopen. Dat lukt echter niet, aangezien je eerst letterlijk tegenover de tegenstander moet staan om hem vervolgens die trap te kunnen geven. En dat kost veel tijd, dus je hebt daar niet al teveel zin in. Ondanks dat soort fouten zie je wel het goede van het spel, maar ook dat het er niet echt uit komt. Het idee dat je iemands geest kunt overnemen en er vervolgens gebruik van kunt maken is geweldig, maar maak het dan wat uitgebreider. Nu voelt het aan als een extraatje, terwijl de bedoeling duidelijk was dat het spel om die ‘mindjacking’ zou draaien.

Gelukkig is er wel iets positiefs overgebleven van het spel. De multiplayer modus is namelijk erg origineel, waarin je met vijf anderen lekker aan de slag kunt. Het originele is dat je de campaign nu speelt, maar dat je twee kanten kunt kiezen: de goede of de slechte kant. Aan de corrupte agent de taak om de helden tegen te houden, aan de helden te taak om die corrupte regering te verslaan. Zo heb je tijdens het spelen wel het idee dat je ergens voor vecht. Dus het is niet simpelweg iedereen proberen te verslaan, maar juist tactieken bedenken om de tegenstander tegen te houden.

Goede ideeën, slechte uitwerking
Ondanks de vrij goede multiplayer is Mindjack geen goede game geworden. Het zit vol met goede ideeën, maar dat is dus geen garantie voor succes. Het spel is te haastig gemaakt en dat zie je aan alles: de bugs, de domme A.I., de weinige variatie aan gameplay enzovoorts. Dat is jammer. Hopelijk zijn er genoeg andere ontwikkelaars die het concept van Mindjack wel goed kunnen vertalen in een nieuwe, afgewerkte, goede game. Tot die tijd is een aanschaf van dit spel af te raden.