Midnight Texas seizoen 1 Review - Nieuwe volwassen vampierserie

Vampiers, geesten, gevallen engelen, heksen en paranormaal begaafden; in deze Midnight Texas review staat het leven vol met gekkies. En voor al die ‘mensen’ moet een plek bestaan. Welkom in Texas, een stad vol vreemde wezens en waar iedereen een veilig onderkomen zoekt. Dat dit leidt tot een hoop chaos mag duidelijk zijn.

Midnight Texas is de nieuwste creatie naar aanleiding van de boeken van Charlaine Harris, die eerder True Blood schreef. Juist, ook een serie over vampiers, heksen en gekke wezens! True Blood is alweer een tijdje afgerond en dus is het tijd voor een nieuw bloed en nieuwe vampiers! Iedereen die Midnight Texas opstart, zal overeenkomsten zien met True Blood, zoals bepaalde kleurfilters die gebruikt zijn, alsook de introducerende opzwepende muziek zodra een aflevering start. Maar daarmee zijn alle overeenkomsten zo’n beetje wel genoemd.

Deze serie straalt namelijk meteen meer volwassenheid uit. True Blood was misschien wel een beetje de porno onder de vampierseries waarin regelmatig een kledingstuk door een kamer vloog en bloedzuigen eerder beschouwd werd als kinky voorspel dan iets afschrikwekkends. In Midnight Texas staat een vampier dichter bij de oorsprong en dat is dat zo’n wezen eerder afschrikt dan aantrekt. Zo speelt Peter Mensah een vampier met blauwe ogen die regelmatig kijkt onder het mom van ‘als blikken konden doden’.

seizoen 1 Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201810/t/midnight-texas-seizoen-1-review.jpg" />

Ondertussen zou het Harris niet zijn als het toch een beetje aardig blijft allemaal. Hoewel we als kijker een heftige scène zien tussen de vampier en mens is het de bedoeling dat de vampier wel zijn constante honger onder controle heeft en dat Texas de plek is waar iedereen, anders dan mens, veilig is. De hoofdrol wordt hiervoor ingevuld door Francois Arnoud die in de rol kruipt van Manfred Bernardo. Een paranormaal begaafd persoon.

Op een dag is er een jonge vrouw vermoord in Texas en aan hem de taak om uit te zoeken wie de dader is. Een beetje Riverdale gemengd met af en toe creepy geluidjes, beelden én personages. Die jacht op geesten én het grotere verhaal dat Texas bezig houdt is grotendeels interessant vanwege de vele soorten karakters die de serie rijk is. Eigenlijk is er niet één soort ‘wezen’ dat de leiding neemt.

Het ene moment kijk je naar een dialoog tussen mens en heks, de andere keer kijk je naar een paranormaal begaafd persoon en het volgende moment weer naar een demoon en gevallen engel. Nooit saai dus. Alleen éen persoon is wel bijzonder slecht gecast en dat is Arielle Kebbel in de rol van Olivia, een mens. Want Kebbel kennen we ook uit de tv-serie The Vampire Diaries! Mensen die haar niet kennen zal het weinig uitmaken, maar voor de vampierliefhebbers is dit not done en ongeloofwaardig.

Gelukkig is de rest wel goed gecast, alleen gebiedt eerlijkheid te zeggen dat de sfeer nooit zo goed wordt zoals dat bij True Blood wel het geval was. Misschien omdat het een wirwar is van te veel personages en lang niet alle onderlinge relaties even interessant zijn. In True Blood broeide er van alles wat in Midnight Texas lang niet altijd zo is. Spannende scènes kunnen zomaar plaatsmaken voor saaie scènes en als klap op de vuurpijl zijn sommige romances zwaar onlogisch én ver gezocht.

Dat neemt niet weg dat het goed is om te kijken naar een nieuwe serie waarin bloedzuigers zitten en een volwassen toon wordt gezet én gevonden. Dat mag weleens naar series als True Blood, Vampire Diaries en The Originals. Seizoen 1 zet dus een stap in de goede richting, al is het te hopen in seizoen 2 dat kijkers zich meer betrokken voelen met alle castleden. Niet iedereen weet de kijker meteen bij de strot te pakken en dat terwijl alle ingrediënten in huis zijn om dit wél te doen.