Mega Man 11 Review - De Blue Bomber is het niet verleerd!

Na een berg verzamelingen van de oude Mega Man games komt Capcom na het vertrek van geestelijk vader Keiji Inafune met een heel nieuw deel in de platformreeks. In de Mega Man 11 review keert Dr. Wily terug met snode plannen. Dit keer komen de plannen uit zijn jongere jaren. Is Mega Man de oude zonder Inafune aan het roer?

Mega Man 11 begint met een korte flashback naar het verleden van Dr. Light en zijn, toen nog aardige collega, Dr. Wily. De uitvinders hebben wat onenigheid met elkaar over wat de beste manier is om de robots die er zijn te verbeteren. Dr. Wily wil een uitvinding aan de robots toevoegen die in tijd van nood aangewend kan worden om de robots tijdelijk sneller en sterker dan ooit te maken. Maar Light vindt het een slecht plan.

De uitvinding, het Double Gear systeem, overbelast de robots ook en daardoor worden ze onbetrouwbaar. Dus de toevoeging mag niet gebruikt worden en verdwijnt in de koelkast. Jaren later herinnert Wily zich ineens deze uitvinding en besluit acht robots uit het lab van Light te stelen in een nieuwe poging om de wereld naar zijn hand te zetten.

Hoog tijd dat Mega Man in actie komt, maar in zijn huidige staat is de Blue Bomber zo goed als kansloos tegen de doorgeslagen robots. Dus besluit Dr. Light Mega Man uit te rusten met het systeem dat Wily destijds ontwierp. Het is een slimme manier van Capcom om het nieuwe avontuur van Mega Man van een gloednieuw gameplay element te voorzien. Een element dat mogelijk de hele gameplay verandert ten opzichte van de voorgaande delen.

Het Double Gear systeem geeft Mega Man namelijk twee nieuwe krachten. De ene kracht, Speed Gear, vertraagt de tijd waardoor obstakels en vijanden wat makkelijker overwonnen kunnen worden, terwijl de andere kracht, Power Gear, ervoor zorgt dat de schoten van de goedaardige robot een stuk krachtiger worden en meer schade aan vijanden toebrengen. Indien goed ingezet, is Mega Man niet te stoppen, maar als de krachten te lang achtereen ingezet worden, raakt Mega Man oververhit.

En dat heeft gevolgen, want eenmaal oververhit kan je maar één schot tegelijk lossen totdat je hersteld bent. Dit duurt ongeveer een minuut, maar in die ene minuut kan overbelasting je duur komen te staan. Capcom heeft op deze manier gezorgd voor een game die, ondanks de leeftijd van de franchise (ruim 30 jaar intussen!), modern en fris overkomt en wat meer diepte kent dan alleen rennen en knallen.

Los van het Double Gear systeem is er in Mega Man 11 qua opzet niet zo veel veranderd ten opzichte van de vorige games. Je gaat zoals gemeld weer op jacht naar acht doorgeslagen robots die naar de pijpen van Dr. Wily dansen. In dit avontuur neem je het op tegen Torch Man, Bounce Man, Acid Man, Tundra Man, Impact Man, Blast Man, Block Man en Fuse Man. In een menu dat bij fans nostalgische gevoelens oproept kies je een baas uit die je wil gaan verslaan.

Vervolgens moet je een level doorlopen dat geheel rondom het thema van de kracht van die baas is opgezet. Zo heeft Torch Man een bebost level waar vuur de hoofdrol speelt en moet je in het level van Bounce Man bijna letterlijk door een enorme ballenbak stuiteren. De acht bazen voelen gebalanceerd aan en geven je, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad, allemaal een toffe uitdaging.

Zoals vanouds is in Mega Man 11 weer een optimale volgorde aanwezig om de bazen te verslaan. Capcom verklapt die natuurlijk niet, maar laat je dit lekker zelf ontdekken. Als een baas eenmaal verslagen is, absorbeert Mega Man zijn krachten om zo een nieuw wapen in te kunnen zetten.

Maar voordat je bij de baas in kwestie aankomt, moet je wel zijn level overleven. En dat gaat niet altijd zonder slag of stoot. Er zijn onderweg namelijk genoeg verschillende vijanden aanwezig, waaronder Metall, de gehelmde vijand die afwacht totdat je dichtbij genoeg bent en dan opspringt en op je schiet. Naast de vijanden die voor de nodige tegenstand zorgen, leveren de levels zelf vaak de grootste uitdaging tijdens dit minimaal vijf uur durende platformavontuur.

Het zijn ook de levels die er bij de meeste spelers voor zullen zorgen dat het avontuur geen vijf uur duurt, maar veel langer in beslag neemt. Mega Man 11 kent namelijk nogal wat trial-and-error stukken, waarbij je goed moet timen en handelen, een wel hele precieze sprong moet maken of simpelweg heel veel geluk moet hebben. In het level van Torch Man word je bijvoorbeeld een paar keer achterna gezeten door een enorme brand, terwijl je je in allerlei bochten moet wringen. Eén keer in contact komen met het vuur en je gaat eraan.

Hoewel de besturing erg responsief is en je op andere stukken soepel door de levels laat rennen, ga je tijdens deze stukken vaak onnodig dood, wat regelmatig tot een Game Over scherm en daarmee frustratie leidt. Je moet tijdens deze stukken daarbij geforceerd gebruik maken van het Double Gear systeem, terwijl dat elders telkens optioneel is.

Gelukkig is het verder absoluut geen kwelling om levels vaker dan eens te spelen in Mega Man 11, want de game oogt met zijn 2.5D tekenfilmachtige graphics werkelijk fantastisch. De sterke soundtrack die telkens op de levels afgestemd is vult het plezier van het spelen nog wat aan, maar hetgeen je telkens weer terug laat keren naar Mega Man 11 is de enorme berg aan extra’s die Capcom meelevert.

Dit gloednieuwe avontuur van de Blue Bomber kent naast het avontuur namelijk nog veel meer modi die onder het kopje extra’s verstopt zitten. Er zijn talloze uitdagingen te voltooien in de Challenge modus, een Gallery modus waarin je de bazen kunt bewonderen, online leaderboards om in te zien en allerlei missies die je tijdens het spelen van de verhaallijn kunt voltooien.

Mega Man 11 is de terugkeer van een klassieke franchise die niemand had zien aankomen. Zeker niet toen Capcom na het vertrek van geestelijk vader Keiji Inafune alleen maar met collecties op de proppen kwam. Maar dit elfde deel is doordacht, vernieuwend en ijzersterk.

Capcom weet met dit nieuwe avontuur een instant klassieker neer te zetten die gelijktijdig sterke nieuwe elementen introduceert. Op enkele missers en wat frustraties na ben je in no-time verknocht aan het rondrennen en springen met de Blue Bomber. Nu kunnen we alleen nog maar hopen op een nieuwe Mega Man X game!