Marvel’s Iron Man VR Review - Vliegt de mist in

Wie heeft er na het zien van Iron Man nou niet gedroomd van het rondvliegen in een stalen pak? Het is een droom die voor Marvelfans en adrenalinejunkies waargemaakt wordt in Marvel’s Iron Man VR voor PlayStation VR. Helaas wordt in onze Iron Man VR review al snel duidelijk dat niet iedere droom waargemaakt moet worden.

Marvel’s Iron Man VR is de nieuwe game van Camouflaj, de studio achter Hitman GO, en geeft je de volledige controle over Tony Stark en zijn alterego Iron Man. Als de stalen superheld laat je het leven als wapenfabrikant achter je om levens te redden als Iron Man. Wanneer een geest uit het verleden opduikt, blijkt dat het Tony’s oude leven niet zo gemakkelijk begraven kan worden als oorspronkelijk gehoopt.

Marvel’s Iron Man VR schotelt je een volwaardig verhaal voor waarmee je ongeveer tien uur zoet bent. Een flink aantal uren voor een VR-titel als je het vergelijkt met andere singleplayer-titels als Batman: Arkham VR en The Inpatient. Waar het verhaal aardig begint en interessant op gang komt, merk je al snel dat het verhaal dat voorgeschoteld wordt wel erg bekend klinkt.

In grote lijnen lijkt het namelijk op de verhalen uit de Iron Man-films uit het MCU. Hierdoor krijg je al snel het gevoel dat je weet wat er staat te gebeuren en hoe het verhaal verder zal verlopen. Erg jammer natuurlijk, maar Camouflaj had natuurlijk zelf ook wel kunnen verwachten dat de vergelijkingen met het MCU getrokken zouden worden.

Mits goed uitgevoerd was de herhaling ook niet slecht geweest. Kijk maar naar Marvel’s Spider-Man van Insomniac Games, waar tevens een verhaal wordt voorgeschoteld dat niet al te veel risico neemt. Het grote verschil met die bekroonde open wereld game is alleen dat de spanning nooit goed weet op te bouwen en je weinig reden hebt om iets voor deze personages te voelen.

Het probleem ligt gelukkig niet bij de stemacteurs. Josh Keaton, de stem van Iron Man, heeft na Robert Downey Jr. flinke schoenen te vullen en heeft plezier met de rol. De zelfverzekerde grappenmaker komt goed naar boven via zijn stem en ook Chantelle Barry doet het goed als grote schurk Ghost. Het probleem ligt eerder bij de flinterdunne persoonlijkheden die in het niets vallen bij de bekende iconen van de films en strips.

Gelukkig weet de gameplay van Iron Man VR veel goed te maken. Vliegen als Iron Man voelt, na een uurtje oefenen en acclimatiseren aan VR, fantastisch. In het begin is het best mogelijk dat je wat misselijk wordt en moet wennen aan de snelheid waarmee je door de lucht schiet, maar na een paar sessies went dit aardig.

Na die eerste vlieguren kan het plezier dan ook daadwerkelijk beginnen. Jij bent Iron Man en vanuit het vizier van de bekende rood-gouden held heb jij de controle over het pak. Je bent zo vrij als een vogel in het vliegen dankzij de slimme en gemakkelijke besturing van het pak.

Met de PlayStation Move-controllers vlieg je door de wolken, waarbij je kunt sturen door je handraketten andere richtingen op te sturen. Tevens kun je door het draaien van je hoofd de richting beïnvloeden. Op deze manier voelt het vliegen, nadat je eenmaal gewend bent geraakt aan de snelheid, onwijs goed.

Ook het vechten is heerlijk dankzij de uitgebreide wapenselectie. Tony Stark weet hoe hij wapens moet maken en in zijn pak zitten dan ook allerlei snufjes waarmee hij vijanden een kopje kleiner maakt. Zo kun je raketten afvuren, met je vuisten een pak slaag uitdelen en je repulsors gebruiken voor een korte straal. Stuk voor stuk voelt het heerlijk.

Jammer is dan weer wel dat de levels steeds in herhaling vallen. Het is een constante afwisseling van snelheidsparcours en hordes van vijanden een kopje kleiner maken. Misschien is nog wel de meeste afwisseling te vinden in de soorten vijanden die per horde door elkaar gehusseld worden.

Telkens weer vecht je alsof je leven er vanaf hangt, maar na drie ronden met weer dezelfde vijanden begin je je toch wel een beetje te vervelen. Ondanks dat het vliegen en vechten zo goed in elkaar steekt, begint de eentonigheid toch toe te slaan. De gevechten zijn er in overvloed om het aantal uren op te schroeven. Gelukkig is het dan ook leuker om de aparte challenges die je kunt doen uit te voeren, want deze houden je op leuke manier toch nog wat langer zoet dan alleen het tien uur-durende verhaal.

Toch is de grootste reden voor die tien uur te vinden in de ondraaglijke laadtijden. Soms heb je het gevoel alsof je minuten lang zit te wachten in een laadscherm, iets wat alleen maar meer opvalt doordat je een helm op je hoofd hebt en blind zit te staren naar de laadbalk. Het is dan ook een groot mysterie hoe een game zo mooi en groots als The Last of Us Part II slechts enkele tellen nodig heeft en deze ondermaatse VR-titel je minutenlang laat wachten.

Al met al stelt Iron Man VR teleur. Een bekend verhaal zonder risico’s dat bang lijkt te zijn om interessante, nieuwe wegen in te slaan voor een iconisch personage houdt de game enorm tegen. Tel daar de repetitieve levelstructuur bij op en is al snel duidelijk dat de titel nog wat meer tijd nodig had. Die speeltijd van 10 uur is dan ook enorm onnodig opgerekt, wat ook met de ondraagelijke laadtijden te maken heeft.

Keaton doet zijn best om Iron Man te redden met een goede performance die je in combinatie met de gameplay daadwerkelijk doen aanvoelen alsof je Iron Man bent. Het vliegen en vechten als de rood-gouden held voelt fantastisch en is zeker aan te raden. Het is dan ook bijzonder jammer dat de gameplay zo slecht tot zijn recht komt in de verschillende levels.