Lost Planet 2 Review

Na ruim twee jaar rust, is het weer tijd om terug te keren naar de planeet EDN III, en wel in Lost Planet 2. De mens is er om deze planeet te koloniseren en de reuzeninsecten Akrid zijn ook weer van de partij om dit lastig te maken. Maar is het twee jaar later nog wel de moeite waard om deze planeet te veroveren?

De verloren planeet
Je kunt het je vast nog wel herinneren, de ijzige planeet, de verschrikkelijke grote monsters en altijd maar de drang om te overleven. Destijds, in 2007, was er een redelijk grote hype ontstaan rondom de nieuwe game Lost Planet: Extreme Condition. Echter kon de titel niet alle verwachtingen waar maken. Hier moet een tweede deel verandering in gaan brengen, tenminste dat had onze Rob verwacht, toen hij erg onder de indruk was van de game tijdens de GamesCom in 2009.

Het verhaal in dit tweede deel doorloop je door middel van zes verschillende hoofdstukken. Maar eigenlijk kun je het niet een verhaal noemen. Waar Lost Planet 1 nog een doorlopend, vrij goed verhaal vertelde, gaat Lost Planet 2 totaal de mist in. Er is nu wel een klein verhaal over de zeldzame energie op EDN III, dat je moet zien te bemachtigen. Maar dat is het dan ook.

Doordat je nu elke missie als een ander anoniem personage speelt, is er jammer genoeg geen pakkend avontuur te beleven. Daar komt ook nog eens bij dat deze missies bijna altijd uit hetzelfde bestaan. Je doorloopt de levels, activeert data posts, knalt heel wat vijanden af en verslaat uiteindelijk een reuze Akrid. Er zijn wel enkele missies die wat afwijken, maar dat is maar een klein deel van het geheel.

Thermal Energy
Lost Planet stond bekend om haar ijzige kou en besneeuwde bergen. In deel twee gaan we echter op pad in prachtige jungles en uitgestrekte woestijnen. Nu de omgeving is veranderd, betekent het ook dat de Thermal Energy uit het eerste deel een andere rol heeft gekregen. In plaats van je warm te houden in de ijskoude omgevingen, dient deze energie nu om jouw leven weer aan te vullen als je bijna het loodje legt.

Wanneer je het loodje legt, dan verlies je zogenaamde 'Battlegauge' punten. Je begint met 5,000 punten, en als je dood gaat, zullen er 500 vanaf gaan. Vervolgens kun je de punten weer aanvullen voor data posts te activeren. Maar als je geen punten meer hebt, dan ben je definitief dood en moet je helemaal opnieuw beginnen. En daarmee komen we bij het eerste grote minpunt van de game: de savepoints. Deze zijn er namelijk niet in een missie. Als je dood gaat en geen punten meer hebt, dan zul je de hele missie, die soms wel een uur kan duren, opnieuw moeten doen. Anno 2010 kan dit natuurlijk niet meer.

Grote monsters
Wanneer je een missie bijna voltooid hebt, loop je tegen een enorm groot monster aan. Deze eindbazen schakel je uit door ontelbaar veel kogels op hun zwakke punten af te vuren. Deze plekken zijn niet lastig te ontdekken, je herkent ze namelijk aan hun overduidelijk fel oranje kleur.

Vaak ben je wel een half uur bezig met het doodknallen van deze monsters. Een tactiek om het enorme beest neer te halen is er niet echt. Gewoon knallen met alles wat binnen handbereik is, is de sleutel tot succes. Tenminste, dit geldt voor jou als speler. Jouw drie AI-teammaten zullen namelijk vrij weinig tot helemaal niets doen. Het enige nut dat zij hebben is het dienen als afleiding, zodat jij ongestoord je kogels kunt afvuren.

Co-op
De gehele game zul je dus met enkele teammaten spelen. Dit kunnen online vrienden zijn, computergestuurde personages of een vriend op de bank. De game komt het beste tot zijn recht als je samen met drie vrienden online gaat spelen. Jammer genoeg moet je er dan wel voor zorgen dat je überhaupt drie vrienden hebt die Lost Planet 2 voor dezelfde console bezitten. Maar als je die eenmaal gevonden hebt, vallen veel van de minpunten weg. Je hebt geen last meer van de tergende AI en het wordt daardoor al veel leuker om tegen de enorme monsters te strijden.

Nu zul je je waarschijnlijk afvragen waarom het spelen met een vriend in split-screen of in je eentje dan niet ideaal is. Dat is heel simpel. In je eentje heb je dus niets aan de andere drie teamgenoten. Je zult alles zelf moeten doen en zij hobbelen als het ware gewoon met jou mee. En als je de campagne in split-screen gaat spelen, zul je na een tijdje bijna scheel gaan kijken door het irritant ingedeelde scherm. Capcom dacht misschien dat het handig was om een klein gedeelte voor de twee schermen zelf te gebruiken en de overige helft voor de minimap, maar dit werkt totaal niet. Daarnaast gaat de game grafisch ook nog eens drastisch achteruit.

Spektakel
En dat is jammer, want op grafisch gebied is er normaal niets mis met deze game. Alles wordt als een groot spektakel weergegeven. Van de grote monsters tot het instorten van verschillende gebouwen, de kwaliteit is erg goed. De omgevingen zijn daarnaast erg mooi en zeer origineel. En de tussenfilmpjes zijn ook nog eens een genot om naar te kijken. De game heeft een geheel eigen stijl die je eigenlijk met geen andere game goed kunt vergelijken, en dat is een groot pluspunt.

De muziek is ook prima verzorgd en bouwt de spanning goed op. De stemmen daarentegen zijn niet meer dan oké. Soms komen deze niet helemaal geloofwaardig over. Misschien komt dit ook omdat je in de game vrijwel geen één mond ziet bewegen. De personages hebben altijd wel een masker op hun hoofd zitten.

Gemiste kans
Lost Planet 2 is het geld jammer genoeg niet echt waard. De game heeft zeker genoeg potentie om een topper te kunnen worden. Het ziet er allemaal erg goed uit en de actie wordt op een spectaculaire manier gepresenteerd. Jammer genoeg zijn de missies repetitief en zijn je AI-teamgenoten erg dom. Wat naast jouw teamgenoten ook voor een enorme frustratie kan zorgen, zijn de slechte savepunten. Hierdoor zal de game meer frustratie dan plezier opleveren. Alleen als je online met drie vrienden speelt, vallen de minpunten grotendeels weg en valt er een goed potje te knallen in Lost Planet 2.