Hydroventure: Spin Cycle Review

Hydroventure: Spin Cycle is goed te vergelijken met Donkey Kong’s Crash Course uit Nintendo Land. Je bestuurt in beide gevallen een eenheid middels een bewegingsgevoelige techniek. Maar aan de andere kant is het ook een slechte vergelijking. Zo schiet je in Call of Duty en Battlefield tegenstanders dood met behulp van een controller. En zeg maar eens tegen een fan dat die twee games wat weghebben van elkaar.

Spin Cycle is niet een compleet nieuwe titel. In 2010 verscheen Hydroventure al op de Wii. Wereldwijd werd die game erg goed ontvangen en daarmee lijkt een vervolg logisch. De game kenmerkt zich door een plasje water (naam: Eddy) dat je door de levels heen naar een eindpunt moet navigeren. Onderweg kom je allerlei obstakels, puzzels en geheimen tegen. Het is daarbij de bedoeling om allerlei verschillende krachten van het plasje water te gebruiken.

Door de zure appel heen bijten
Voordat je de krachten van Eddy gebruikt, wil Spin Cycle je eerst de basis leren. Eigenlijk steekt dat heel simpel in elkaar. Door je 3DS naar links te houden stroomt het water naar links en vice versa. Daarbij komt kijken dat je de handheld in sommige levels ondersteboven draait om Eddy naar die kant van het veld te manoeuvreren. Dat klinkt lastig, maar dat is het niet. Het vormt alleen wat problemen. Zo druk je regelmatig op pauze of andere toetsen. Ook zorgt het ervoor dat je Hydroventure niet zomaar onderweg in de trein speelt. Dit doe je echt thuis.

Verder heb je als basisbesturing nog de schouderknoppen – die je laten springen – en het touchscreen. Op dat scherm verschijnt bijvoorbeeld een knop waarmee je een schakelaar kunt activeren. Heel moeilijk is het allemaal niet, maar kennelijk denkt ontwikkelaar Curve Studios daar wel zo over. Zo komt de game pas laat op gang door de lage moeilijkheidsgraad in het begin. Op zoek gaan naar de geheime puzzelstukjes maakt het het spel wel wat lastiger voor je, die zitten namelijk heel goed verstopt. Maar die zoektocht geef je na vijf minuten al op.

Ben je eenmaal door dat begin heen, dan blijft er een leuke alsmede uitdagende bewegingsgevoelige puzzelplatformer over. Eddy kan onderweg druppeltjes water verzamelen die hij later gebruikt om zijn gezondheid opnieuw te vullen. Als je dat doet, krijg je alleen wel minder bonuspunten aan het einde van het level. Iedere keer kun je als beoordeling vijf steren halen. En daarbij wordt ook gekeken of je het snel genoeg gedaan hebt. Echter, net als bij de puzzelstukjes, voel je er weinig voor om die sterren te behalen.

Naast de basiskrachten heeft het plasje water, dat overigens een vaste druppel is voor en na het level, speciale krachten. Zo kun je Eddy laten veranderen in een blok ijs of wolkje, maar kun je hem ook laten ontploffen. Dat levert variatie op, net als puzzels van een behoorlijk kaliber. Zij zitten ook nog eens best creatief in elkaar. Daarnaast sluit je ieder hoofdstuk af met een eindbaas, die elke keer ook best uitdagend is.

Hydroventure: Spin Cycle vertelt bovenop al het gepuzzel een verhaal dat begint met: ‘Once upon a time.’ Kortgezegd komt het erop neer dat er een tovenaar is die een historisch boek tot leven wil wekken. Het drankje met de Rainbow Spirits kan dat voor elkaar krijgen. Zodoende strooit de tovenaar het drankje over het boek heen. De Rainbow Spirits raken in gevaar en Water Spirit Eddy, die bevriend met ze is, wil hen redden. Hij duikt het boek in en doorloopt zo de zestig levels die zich zo nu en dan verrijken met cutscenes. Verwacht geen hoogwaardig verhaal, maar wel eentje van toegevoegde waarde.

Visueel zie je dat sprookjesachtige terug. Het historisch boek is er typisch één voor kinderen; de dinosauriërs bewegen bijvoorbeeld niet en ook wordt er gebruikgemaakt van tekstballonnen. Daarnaast is het 3D-effect niet verwerkt in Hydroventure. Dat is logisch, want als je dan continu met je 3DS beweegt, vervaagt het beeld. Dit is dus hetzelfde idee als bij .

Hydroventure: Spin Cycle is een leuke titel die laat zien waartoe de besturing van de 3DS instaat is. Het spel heeft zo zijn slechtere punten met onder andere een trage opbouw in de moeilijkheidsgraad. Maar als je bedenkt dat je voor minder dan tien euro deze game binnenhaalt, kun je dat gerust voor lief nemen. Bedenk vooraf wel dat dit een game is die je niet in de trein of bus oppakt.