Harry Potter Hogwarts Battle Review - Flipendo!

Wij zijn van de generatie die opgroeide en meegroeide met Harry Potter. Toen Steen der Wijzen uit kwam waren we 11, en omdat de films grofweg elk jaar uit kwamen (in ieder geval aan het begin) was het alsof wij zelf naar Zweinstein gingen. Dus heeft de serie een speciaal plekje in ons hart.

Als ergens 'Harry Potter' op staat, dan gaat er een wenkbrauwtje omhoog. Als het goed is zijn we blij, maar owee als het tegenvalt. Daarom moesten wij zelf eens een kijkje nemen naar Harry Potter Hogwarts Battle. En hier is wat wij ervan vonden.

In Harry Potter Hogwarts Battle neem je het als een van het bekende trio of Neville (Marcel voor zij onder ons die de Nederlandse versie beter kent) op tegen schurken en gemeneriken. Je probeert het schooljaar te redden en alles tot een goed einde te brengen. Dit doe je door ze te verslaan voor ze controle krijgen over de school. Je slingert spreuken, roept de hulp in van metgezellen en gebruikt objecten om te winnen.

Spelers werken samen in deze coöperatieve deckbuilder. Je begint met een simpel deckje en koopt gaandeweg nieuwe kaarten aan, zodat jouw beurten steeds beter worden. Ondertussen moet je schurken zoals Draco Malfoy en zijn compagnons Crabbe en Goyle verslaan en voorkomen dat je zelf het onderspit delft. Er zijn zeven doosjes die de schooljaren representeren en een soort 'levels' zijn, als je het in gametermen wil bespreken. Elk doosje voegt wat nieuwe kaarten en soms mechanieken toe.

De doosjes van Hogwarts Battle volgen losjes het verhaal dat wordt verdeeld over zeven boeken of acht films. Hierdoor weet je ongeveer welke vijanden er bij komen in doos twee, drie enzovoorts. Maar de doosjes zijn niet op zichzelf staande uitdagingen zoals dat bijvoorbeeld was in Cuphead Fast Rolling Dice Game. In plaats daarvan wordt er steeds een beetje toegevoegd aan het spel. Jaar een is erg simpel, en jaar zeven geeft je de volle ervaring.

Dit maakt het spel flink beginnervriendelijk. Heb je nog nooit een bordspel gespeeld, en kocht je dit spel vooral omdat er 'Harry Potter' op de doos staat? Dan wil je misschien beginnen met doos een. Ben je bekend met bordspellen, maar heb je nog nooit een deckbuilder gespeeld? Dan wil je misschien beginnen met doos twee of drie. Vanaf doos vier begint de uitdaging pas, dus ervaren spelers kunnen ergens tussen daar en zeven starten.

Thematisch is het wel een beetje vreemd. Want in doos zeven worden de meeste dingen door elkaar geschud. Nu heb je schurken uit boek een naast die van vier, zes en zeven. Terwijl het toch gepresenteerd wordt als het zevende verhaal. Als je het gewoon ziet als de 'volle versie van Hogwarts Battle' stoort het een stuk minder, maar toch.

Hogwarts Battle is natuurlijk flink gebouwd op bekende gezichten. En elke keer dat we een kaart opendraaien die een van onze favoriete personages is komt er een glimlach op ons gezicht. Hieronder vallen ook voorwerpen als de smekkies en de Nimbus 2000. Er is natuurlijk veel meer, maar die mag je zelf gaan ontdekken!

Wij waren bang dat dit alles is dat Hogwarts Battle is. Maar tot onze opluchting zit er nog wel wat meer achter. Hier is best een aardig spelletje. Beurten zijn snel, vijanden kunnen echt gevaarlijk aanvoelen en winnen voelt (zeker in de latere jaren) goed verdiend. Op een gegeven moment krijgt iedereen unieke krachten, en die moedigen het samenwerken flink aan. En er zijn verschillende strategieën waar je naartoe kan bouwen met de kaarten die je aanschaft.

Het deckbuilding is basic en simpel. De kaarten zijn gemakkelijk te begrijpen en je zwemt zelden in de tekst. Dit is aangenaam, maar Hogwarts Battle is soms wel iets te simpel. Het is bijvoorveeld wel jammer dat de schurken neerborrelen op een effect die elke beurt wel of niet gebeurt. Ook is er geen manier om zwakkere kaarten uit je deck te verwijderen, en is er niet de standaard 'matige, maar altijd beschikbare optie' die andere deckbuilders je aanbieden voor het geval alle opties op het bord te duur zijn. Als gevolg kan je soms een beetje vast lopen.

Daar komt nog bovenop dat het spel niet altijd even eerlijk is. Hogwarts Battle is natuurlijk een deckbuilder, wat altijd een flink element van kans heeft. Het bestaat uit allemaal willekeurig geschudde kaarten! Maar elk jaar voegt meer schurken toe, zonder de oude eruit te halen. Als gevolg heb je soms helemaal aan het begin te maken met krachtige vijanden uit het zevende jaar. Vijanden die je volledig de grond in stampen als je deck niet al aardig opgebouwd is. En dat is aan het begin van het spel natuurlijk nooit zo. Aan de andere kant heb je misschien geluk en komen alle zwakke tegenstanders eerst, zodat je op je gemak een krachtig deck op kan bouwen waar Voldemort u tegen zou zeggen.

Alles met alles zouden we Hogwarts Battle een midrange spel noemen. Als je bekend bent met deckbuilders kom je waarschijnlijk prima uit jaar zeven. Maar dat alles uitleggen aan een beginner kan knap lastig zijn. Daarom is het eigenlijk best fijn dat het spel verdeeld wordt en zo in hapklare stukjes worden toegediend. In het spelregelboek zelf staat ook waar je waarschijnlijk wil beginnen, op basis van je voorkennis en ervaring. Op deze manier kan iedereen Hogwarts Battle leren spelen. Dat zouden meer spellen moeten doen!

Daar moeten we wel bij zeggen dat het boekje de spelers wel een klein beetje onderschat. Jaar een is alleen écht nodig als je helemaal geen bordspelervaring nodig hebt. Als je een bordspelliefhebber bent, van wat voor niveau dan ook, dan kan je best beginnen met jaar drie. En het is echt niet onmogelijk voor kenners en veteranen om meteen jaar zeven in te duiken. Geloof ons maar.

Zoals veel licensed games dat (helaas) doen, is veel 'art' in het spel simpelweg screenshots en stills uit de films. Dat is altijd een beetje teleurstellend, maar we moeten eerlijk zeggen dat Hogwarts Battle het verrassend goed doet. We hadden natuurlijk liever interessante illustraties gezien, maar de plaatjes doen het best prima. Ook de doos is leuk vormgegeven. Het ziet eruit als een koffer, en als je het deksel voor het eerst eraf tilt word je verrast met een speelse opmaak. De inlay is custom, en alles heeft zijn plekje. En de control tokens zijn mooie, metalen stukken.

Waar we minder tevreden over zijn, is de kwaliteit van de kaarten. Ze hebben van zichzelf een 'beschadigde' look gekregen met een neppe slijtage. En na een paar potjes zien we dat dat is om te verbergen dat de kaarten van Hogwarts Battle aardig snel slijten. Na een paar potjes waren sommigen al aardig gemarkeerd. En dat is toch jammer.

Ook zonde zijn de spreuken. In plaats van dat het effect is afgebeeld, zien we de moties die je moet maken met je toverstokje. Opzich een leuk concept, en van de paar spreuken waarvan we weten hoe ze eruit moeten zien kloppen ze ook. Vooral de 'swish and flick' van Wingardium Leviosa is leuk om te zien. Maar de spreuken zijn allemaal dezelfde kleur. En omdat het dus in principe gewoon een lijntje is, verdwijnen ze gauw in een zee van toverspreuken.

Al met al is Harry Potter Hogwarts Battle best een leuk spel, maar wel een die wat rammelt. In een poging simpel te zijn onderschat het de spelers een beetje, en heeft het wat versimpeld op elementen die toch nodig zijn. De kaarten zijn nostalgisch, maar hadden toch iets beter vormgegeven kunnen worden. Toch was er genoeg om ons mee te vermaken. Op moment van schrijven hebben we de uitbreidingen nog niet kunnen spelen, maar die kunnen jullie binnenkort ook hier verwachten. Misschien dat die wat van de problemen oplossen!

Wil jij Harry Potter Hogwarts Battle zelf proberen? Je kan het spel hier aanschaffen voor €54,- (op moment van schrijven).