Harry Potter Hogwarts Battle: Defence Against The Dark Arts review

Een tijdje geleden hadden we het over Hogwarts Battle, een coöperatief bordspel waarin spelers als Harry, Ron of zelfs Neville Zwijnstein mogen redden. Maar waar hebben die kinderen nou eigenlijk geleerd zichzelf te beschermen in deze duistere tijden? Nou, in Defence Against the Dark Arts natuurlijk. En nu mogen wij ook een kijkje nemen.

Defence Against the Dark Arts neemt wat Hogwarts Battle je voorschotelde, en zet het om in een competitief spel voor twee. Je staat op die lange tafel van De Geheime Kamer. Je weet wel, die waar Harry Draco een poepje liet ruiken en op zijn eigen babybillen liet vallen. Hopelijk zat dat poepje niet in zijn broek... Je slingert spreuken en forceert je tegenstander terug te trekken tot die van de tafel geduwd wordt. En ondertussen moet je je deck ook nog blijven verbeteren!

Als je de originele Hogwarts Battle kent weet je voor 80% wat dit is. Maar voor zij die geen idee hebben, Defence Against the Dark Arts is een deck builder. Dat houdt in dat je begint met een simpel basisdeckje. Gedurende een potje schaf je kaarten aan om jouw deck mee te verbeteren. Maar doe er niet te lang over, anders verlies je voor je goed gebruik kan maken van je magische creatie.

Waar Defence Against the Dark Arts weg stapt van het origineel, is dat je niet samenwerkt om Death Eaters en andere schurken te verjagen. In plaats daarvan neem je het op tegen een medestudent in een oefenduel. Je valt aan en verdedigt in de hoop je tegenstander van de tafel te duwen voor je er zelf af valt. Weet je dat drie keer te doen, dan ben je de winnaar.

Dit klinkt misschien als een kleine verandering, maar het zorgt voor een totaal andere dynamiek. In Hogwarts Battle ga je er vanuit dat je gaat winnen. Maar in Defence Against the Dark Arts ben je daar veel minder van verzekerd. Je moet slimmer en flexiebeler spelen. Want je tegenstander weet wat jij kan, en past zich erop aan. En jij moet hetzefde doen. Laten we ook even verduidelijken dat dit geen uitbreiding is. Het is een spinoff die je volledig zonder Hogwarts Battle kan spelen. Sterker nog, je kan de twee niet combineren.

Defence Against the Dark Arts heeft wat stappen terug naar genrestaples gemaakt. Iets wat in onze mening een uitstekende keuze is. Niet dat we willen dat elk spel van een genre hetzelfde moet zijn, verre van. Maar sommige keuzes zijn er om problemen op te lossen. Zo is er weer een simpele basiskaart voor als je wat minder geld hebt getrokken of niets dat te koop staat bij jouw deck past. Deze basiskaart (boeken) verhoogt natuurlijk je koopkracht, zodat je uit een cyclus van vermogentekort kan komen. En de boeken komen met de optie om ze weer uit je deck te verwijderen in ruil voor een extra kaart op hand. Handig, want na een tijdje zitten ze toch meer in de weg.

Dat brengt ons op het volgende punt; banishen. In deck builders is het standaard een mechaniek toe te voegen die je kaarten uit je deck laat verwijderen. Dit is handig, want al heel gauw zijn je startkaarten zoveel zwakker dan de rest dat ze eerder hindernissen lijken. In Hogwarts Battle is deze mechaniek verwijderd (al keert het terug met de uitbreidingen die we volgende week gaan bespreken), en dat merk je. Potjes worden aanzienlijk langer, omdat je steeds door al die oude meuk moet. Je hebt geen Alohomora nodig als je gewoon de deur en iedereen erachter op kan blazen met Confringo. Ja, wij zijn nerds die weten wat Harry Potter spreuken doen.

Deze terugkeer naar de deck builder roots maakt van Defence Against the Dark Arts een aanzienlijk vlotter spel. En dat is prettig. Wij zouden het niet vijf rondes volhouden als we steeds weer door tientallen flutkaarten moesten voor we weer eens wat leuks op hand kregen. En je loopt ook veel minder vast als er altijd een generieke, maar aardige optie is om aan te schaffen.

Iets anders dat je misschien wel van spellen als Star/Hero Realms of Ascension kent, is kaartkleuren. In dit geval in de vorm van de vier huizen. Je kiest aan het begin van het spel een huis. Dit verandert gek genoeg niets aan je deck. Maar het heeft wel invloed op wat sommige kaarten die je aan kan schaffen doen.

Sommige kaarten vallen namelijk ook onder een huis. Ze hebben een basis effect die hoe dan ook werkt. Maar als de kaart van jouw huis is krijg je er een lekkere bonus bovenop. Dit maakt dat je misschien iets vaker voor Hufflepuff kaarten gaat als jij voor geel ging en probeert je tegenstander de das om te doen. Komen er alleen Slytherin kaarten naar boven, en sloot jij je niet aan bij die koelbloedige slangen? Dan moet je je ogen goed open houden voor metgezellen als Draco of Snape. Als je een metgezel op tafel hebt liggen, dan krijg je ook de bonussen van hun huis. Hey, dankjewel, hé! Maar leun hier niet teveel op. Want tussen rondes in gaan je metgezellen weer je deck in. Dan zal je dus een paar beurten zonder moeten doen. Dus hopelijk moet je het niet teveel van je vrienden hebben...

Hier zit wel een klein addertje in het gras, en niet eentje die staat voor puur bloed en ambitie. Voor balansredenen hebben niet alle metgezellen een huis. Dat is prima als we het hebben over een volwassene als Hagrid of Dumbledore. Maar het is toch raar dat Ginny en Neville niet bij Griffindor horen. Terwijl Hufflepuff wordt aangevuld met personages als Tonks. We snappen het, veruit de meeste kinderen in zowel de boeken als films horen bij het rode huis. Maar het voelt haast als een belediging voor de personages die eruit getrapt zijn. En ze hadden even goed iemand als Dobby kunnen gebruiken. Of is die te vrij om op een kaart te staan?

Defence Against the Dark Arts mag dan wel training zijn om je voor te bereiden op allerlei kwaden, een duel is iets met eer. Je toont je tegenstander respect en geeft een buiging voor je ze in twee probeert te hakken met Sectumsempra. En als die dan in twee nette helften op de grond ligt wacht je beleefd tot de professor hem weer aan elkaar heeft gelijmd voor je een nieuwe ronde begint.

Defence Against the Dark Arts speel je in vijf rondes. Oftewel, de persoon die het eerst drie rondes wint mag met de prijs naar huis. Tussen rondes in raap je al je kaarten op en schud je ze door je deck. Inclusief de metgezellen die je eerder op tafel had gelegd. Maar de kaarten die je hebt aangeschaft blijven wel van jou, dus je bent niet helemaal terug bij af. Dit zorgt ervoor dat je er misschien voor kiest een ronde, misschien zelfs twee op te offeren zodat je kan focussen op het verbeteren van je deck. Daarna kan je je richten op de prijs. En dat is best interessant.

Maar het gaat wel iets te lang door. Vijf rondes is veel! En in onze ervaring weet je na drie rondes ook wel wie de winnaar is. Ja, je offert er misschien een op om je deck te verbeteren. Maar als je een tweede ronde verliest zit de kans er bijzonder dik in dat het is omdat jouw plan niet helemaal werkt. Of in ieder geval minder goed dan die van je tegenstander. Is het dan echt nodig om nog een keer het onderspit te delven? In de potjes die wij speelden was dat zeker niet het geval. Daar moeten we wel bij zeggen dat de latere rondes natuurlijk veel korter zijn, omdat je kaarten tegen die tijd aanzienlijk meer oomph hebben.

We zijn misschien een paar keer geëindigd op een negatief punt, maar laten we even duidelijk wezen. Als we moesten kiezen tussen Hogwarts Battle en Defence Against the Dark Arts, zouden we met overtuiging voor deze spinoff gaan. Potjes duren misschien iets langer dan we zouden willen, maar dat is niets wat we niet kunnen fixen met een simpele huisregel. Het is misschien een beetje raar dat een aantal studenten zonder pardon uit Griffindor zijn gebanjoerd, maar op een technisch vlak werkt het prima. Aan de andere kant lijkt dit een verfijndere versie, mits je er geen problemen mee hebt te vechten voor die overwinning in plaats van samen te werken. Het grootste minpunt is eigenlijk dat je Defence Against the Dark Arts niet kan combineren met het origineel of de uitbreidingen.

Ben jij benieuwd naar Harry Potter Hogwarts Battle: Defence Against the Dark Arts? Je kan het hier aanschaffen voor €30,89. Was je eigenlijk op zoek naar nieuws over die aankomende videogame? Dan moet je hier zijn.