Hades Review – Eeuwigdurende lockdown

In een tijd waarin lockdowns nog vers in ons geheugen staan is het heerlijk om weer op pad te kunnen en dingen te zien. Voor Zagreus, de zoon van Hades, geldt dat ook, al zit hij vast in de onderwereld. En dat is net even andere koek, bewijst Hades. Proberen te ontsnappen, sterven en weer opnieuw weg proberen te komen was nog nooit zo verslavend. Al heeft de roguelike ook zijn gebreken.

Roguelikes draaien om honderden pogingen doen om het einde te bereiken terwijl het vuur je aan de schenen gelegd wordt. Hades is daarin niet anders. De roguelike kwam al in 2020 uit, maar is net te koop op Xbox en PlayStation consoles. Met Zagreus, de zoon van Hades, onder de knoppen moet je je al hakkend en dashend een weg banen door het koninkrijk van Hades, de Griekse god van de onderwereld, richting de berg Olympus. Alleen de baas van het dodenrijk laat je niet zomaar gaan en daagt je uit om zeker te proberen te ontsnappen. Wie eenmaal in het dodenrijk is, moet daar blijven en dat geldt al helemaal voor jou.

Het doolhof van de hel ziet er in Hades ontzettend gelikt uit. De game kent handgetekende graphics, waarbij de kleuren, ongeacht de omgeving waar je op dat moment bent, van je scherm knallen. Helemaal op de Xbox Series X/S en PlayStation 5, die de game op 13 augustus met open armen ontvangen. Waar je in deze roguelike telkens begint in de ontvangsthal van Hades, baan je je een weg door Tartarus, Aspodel, Elysium en de Temple of Styx. Je zit wel in de onderwereld, maar elke handgetekende omgeving is werkelijk oogstrelend en nodigt uit om te ontdekken. Jammer genoeg is dit niet echt mogelijk in de game al wil je dat nog zo graag.

Elke omgeving heeft namelijk een vast aantal kamers. Zo heeft onderwereld Tartarus 14 kamers, de bloedhete hel van Aspodel heeft er 10, het kleurrijke Elysium heeft er op zijn beurt 11 en dan volgt de Temple of Styx nog. Je krijgt dus per keer 35 kamers voor je kiezen die doorlopen moeten worden en dat zijn ook nog eens kamers die altijd anders zijn.

De kamers zijn niet alleen telkens anders, ze zitten ook nog eens vol afwisselende vijanden zoals ondoden en mythologische wezens die jou af willen maken. Hades kent ontzettend toffe en goed uitgewerkte vijanden en heeft daarbij een aantal bazen die je bloed willen drinken. Bijna letterlijk. Je komt onder andere een zeskoppige Bone Hydra tegen en moet het opnemen tegen de drie Fury Sisters die snel en meedogenloos zijn en dat zijn nog niet eens de ergste bazen. Tegenstand heeft de game in ieder geval genoeg!

De wezens variëren van groot tot klein, maar zijn allemaal gevaarlijk. Jij kunt ze afmaken door simpelweg op ze in te hakken met de aanvalstoets of een speciale aanval te doen met de special knop. Ontwijken doe je met de dashknop, maar echt afweren is er niet bij. Door deze simpele besturing speelt Hades lekker weg en kan een kind als het ware de was doen. Al is dit geen game voor de kleintjes. Nee, Hades is tergend moeilijk en doodgaan is aan de orde van de dag.

Je hebt namelijk maar één levensmeter per keer dat je ontsnapt en als die leeg is, is het terug naar start zonder 20.000 euro en opnieuw beginnen in de hal van Hades. Frustratie is er niet bij als je sterft, want elke keer weet je dat het je eigen schuld is en dat je ergens niet goed opgelet hebt of te roekeloos gespeeld hebt.

Gelukkig zijn er ook vriendelijke gezichten in de onderwereld. Je wordt namelijk bijgestaan door Skelly, een levend skelet dat niet alleen fungeert als boksbal, maar je ook aan wapens zoals een zwaard, speer en boog helpt. Daarnaast helpen de Griekse goden je een handje. Van je familie moet je het dus letterlijk hebben in de game.

Eigenlijk alle goden zijn aanwezig en worden met een hele toffe artwork én een eigen voice over gepresenteerd, wat Hades gedetailleerd en af aan doet voelen. Onder andere Ares, Aphrodite, Poseidon en Zeus helpen je met power-ups die als soort bonussen na het opruimen van de kamers vrijgespeeld worden. Zeus upgrades geven je toegang tot elektriciteit en de kracht van Dionysus, de god van de wijn, zorgt ervoor dat tegenstanders last hebben van een flinke kater als je klaar met ze bent.

Deze dingen helpen je tijdens die ene ontsnappingspoging, maar verdwijnen net als het gevonden geld in de wereld weer zodra je het loodje legt. Andere upgrades zijn blijvend en maken je daadwerkelijk sterker. Zo kun je darkness verzamelen om verschillende upgrades te kopen zoals meer leven en kun je de onderwereld van een paar handige nieuwe kamers voorzien zoals een ruimte waarin je je leven aan kunt vullen.

Hades onderscheidt zich in de basis misschien niet van andere roguelikes, maar overtreft andere games in het genre met mijlen op het gebied van variatie. Onder andere in de upgrades die je vrijspeelt voel je dit. Elke keer dat je speelt krijg je andere upgrades van de goden en dat zorgt ervoor dat de game nooit saai wordt, al kun je op een gegeven moment het eerste level wel dromen. Daarnaast zorgen de verschillende wapens ervoor dat je helemaal op je eigen manier kunt spelen en kunt variëren. Voor elke vijand is er een handig wapen of een handige skill en dat geeft je de mogelijkheid om tactisch te werk te gaan.

Ontwikkelaar Supergiant Games heeft het goed voor elkaar met Hades. De game oogt heerlijk, speelt lekker soepel weg, kent genoeg variatie én wordt amper saai. Je zou hem bijna goddelijk noemen, al ontbreken er heel soms wat puntjes op de i en kun je na een heel aantal uren spelen het eerste level bijna dromen. Ondanks deze kleine dingetjes is Hades een game die een eeuwigdurende lockdown vermakelijk maakt (digitaal dan) en een reisje naar de onderwereld heerlijk maakt.