Gotham seizoen 1 Review - Hoe de stad was voor Batman

Als je Gotham hoort denk je Batman. Op zich heel logisch, maar deze serie gaat niet over hem. Het gaat over het verleden Gotham en dan met name James Gordon. Of het eerste seizoen de verwachtingen waar weet te maken lees je in deze Gotham seizoen 1 review.

Tegenwoordig worden we doodgegooid met films en series rondom superhelden. Denk aan Arrow en The Flash. Nu is er Gotham, een serie die niet over de superhelden gaat, maar zich vooral focust op hoe James Gordon met de criminaliteit en corruptie in Gotham omspringt.

Seizoen 1 van Gotham is nu op Blu-Ray verkrijgbaar en bevat alle 22 afleveringen (a ongeveer 45 minuten) van de serie tot nu toe. Tijd voor ons om de serie eens aan de tand te voelen.

Toen Gotham aangekondigd werd waren de verwachtingen hoog. Na een aantal ijzersterke Batman films, de succesvolle Arkham Knight games en daarnaast ook nog de succesvolle serie rondom Superman, Smallville, moest Gotham tegen veel opboksen. En dat is tot nu toe redelijk, maar niet helemaal gelukt.

De serie begint als James Gordon (Ben McKenzie) met zijn vriendin Barbara Kean (Erin Richards) naar Gotham verhuizen. James gaat bij de politie in Gotham en krijgt Harvey Bullock (Donal Logue) als partner aangewezen.

De twee zullen, ondanks dat het niet helemaal lekker botert, toch samen moeten werken. Al snel mogen zij namelijk de moord op de ouders van Bruce Wayne oplossen. Maar James komt er voorlopig nog niet achter wie het gedaan heeft, al ontdekt hij meer dan hem lief is over de stad.

Hij komt er namelijk achter dat Gotham en zijn politiekorps één grote corrupte zooi is, waar Don Falcone en Don Maroni de dienst uitmaken. De twee Dons kunnen elkaar niet luchten en zijn dus in een soort maffia-oorlog met elkaar beland.

Zowel Falconi als Maroni hebben zo hun hulpjes door de stad rennen. Aan Falconi’s kant is dat bijvoorbeeld Fish Mooney (Jada Pinkett Smith) die weer Oswald Cobblepot als hulpje heeft. Mooney probeert de macht van Falconi over te nemen, maar Cobblepot heeft zo zijn eigen plan.

Zoals velen weten is Oswald Cobblepot (Robert Lord Taylor) in het Batman universum beter bekend als The Penguin, maar moet hij hier dus nog even onderaan de ladder beginnen. Een ladder die hij overigens op slinkse wijze zal beklimmen in het seizoen.

The Penguin is niet de enige van de superschurken die in Gotham voorbij komt, maar ook krijg je natuurlijk Bruce Wayne en Alfred Pennyworth, Selina Kyle (Catwoman), Ivy Pepper (Poison Ivy), Edward Nygma (The Riddler) en nog veel meer bekenden voorgeschoteld.

Het lijkt in het begin zelfs een beetje een freak of the week verhaal met iedere aflevering een nieuwe schurk, maar dat trekt snel bij. Wel heb je bij iedere aflevering in de eerste helft van het seizoen behoorlijk veel nieuwe gezichten en een wirwar van dingen die door elkaar lopen.

Dit komt behoorlijk rommelig over en er ontstaat een chaos, waarbij James en Harvey bezig zijn met de moord op de Waynes, maar ook andere misdaden oplossen, de maffia elkaar in de rug steekt en er steeds meer schurken en knipogen naar Batman karakters voorbij komen.

Als je ongeveer op de helft bent van het 22 afleveringen tellende seizoen heeft de serie zijn draai gevonden en komt er ineens een stuk duidelijkere verhaalvertelling. Hiermee is de chaos voor een groot deel verleden tijd.

De personages die langer in de serie zitten zoals James Gordon, Edward Nygma en Harvey Bullock zijn sterk neergezet door de acteurs. Degene die er echter met kop en schouders bovenuit steekt wat betreft het neerzetten van zijn personage is Robert Lord Taylor (The Penguin).

Hij is op zoek naar macht en doet dat op een hele slinkse manier door iedereen te bespelen. Intussen hangt hij de slappeling uit tot het moment van de waarheid daar is en dan verandert hij ineens helemaal van uitstraling. Het is niet briljant, maar wel erg goed neergezet.

Het acteerwerk van de andere personages is niet per definitie slecht, maar de karakters komen gewoon niet zo lekker uit de verf. Bruce Wayne wordt bijvoorbeeld neergezet als rijk rotjong en Poison Ivy is een verlegen meisje, terwijl we dit wel anders kennen.

Als je dan ook wegdenkt wie of wat deze personages moeten worden op wat uitzonderingen na, heb je eigenlijk ook niet veel meer van Gotham over. Het wordt dan een eenvoudige politieserie in een stad vol corruptie met de nodige mafkezen.

Dit geldt bij Gotham vooral in het chaotische gedeelte van het seizoen, maar in het tweede seizoen merk je dat dit wat afneemt en dat de karakters steeds beter tot uiting komen. Je merkt dat de acteurs en de schrijvers de tijd hebben genomen om in het verhaal te komen.

Er is op dit vlak nog wel veel meer aandacht nodig om Gotham in seizoen 2 boeiend te houden alsmede te doen wat de intentie was van de serie: de hopeloze stad met zijn inwoners en ellende goed te laten zien en de achtergrond van superschurken tot bloei laten komen.

DC Entertainment en Warner Bros. Entertainment hebben met het eerste seizoen van Gotham een best aardig seizoen neer gezet. De verwachtingen waren hoog, maar die zijn dus niet helemaal waar gemaakt. Er gebeurt te veel tegelijk en er zijn te veel knipogen naar Batman, wat vooral het begin vraagt om doorbijten.

Dit trekt naarmate het seizoen vordert wel recht en dan komen de karakters veelal prima uit de verf. Ondanks zijn tekortkomingen is Gotham seizoen 1 zeker de moeite waard, maar verwacht in de eerste helft geen top prestaties. De tweede helft van het seizoen belooft echter veel goeds voor seizoen 2 wat in Amerika komende maand begint.