Five Feet Apart Blu-ray Review - Een interessante ziekenhuis romance

Wanneer je aan een ziekenhuis denkt, dan denk je al snel aan zieke mensen die daar niet voor hun lol liggen. Ze krijgen zo nu en dan bezoek, maar liggen vaak afgezonderd in kamers en tussen alle vieze ziekenhuisluchtjes door proberen ze beter te worden. Je verwacht al snel een typische doktersserie, maar Five Feet Apart laat tijdens deze Blu-ray wel degelijk iets anders zien.

Al snel wordt je aandacht vastgehouden doordat zich een boeiend verhaal ontplooit. Stella, gespeeld door Haley Lu Richardson, is ernstig ziek en heeft nieuwe longen nodig. Toch is ze de vrolijkheid zelve en erg spontaan. Ze brengt het overgrote deel van haar leven in het ziekenhuis door, waar ze filmpjes maakt over wat haar bezighoudt. Hiermee probeert ze anderen te inspireren. Als ze door een terugval weer in het ziekenhuis terechtkomt, ontmoet ze de liefde van haar leven.

Dit is medepatiënt Will, die er zo slecht aan toe is dat hij als laatste poging om beter te worden een vrij experimenteel programma draait. Hij heeft er nog weinig vertrouwen in dat het goed komt, en dan komt plots de stralende Stella in zijn leven. Deze negatiever in het leven staande jonge knul wordt gespeeld door Cole Sprouse, die je misschien wel kent van de Disney Channel-serie The Suit Life of Zack and Cody. Hij is ondertussen flink wat jaren ouder en heeft hij duidelijk veel meer acteerervaring.

Er ontbloeit een prachtig liefdesverhaal tussen de sobere Will en de stralende Stella. Eerst is er een lastige vriendschap, dan een bijna onmogelijk liefdesverhaal. Ze moeten op precies vijf voet afstand van elkaar blijven (de lengte van een biljartstok) anders kunnen ze elkaar ernstig zieker maken. Maar Will neemt zijn medicijnen niet en de controlfreak die Stella is, moet en zal hem helpen om zijn medicijnen te nemen. Ze gaan steeds meer met elkaar om en hun gevoelens voor elkaar groeien. Beetje bij beetje ontstaat er een verboden liefde, die lichtelijk doet denken aan een variatie op het bekende Romeo en Julia.

Mogelijk zijn de complicaties hier daarentegen nog erger dan twee mensen die van hun ouders niet bij elkaar mogen zijn. Ze kunnen elkaar dagelijks zien, maar niet bij elkaar in de buurt komen. Hoe kunnen ze hun liefde voor elkaar tonen, als ze elkaar niet mogen aanraken? Het is ontroerend om te weten dat dit verhaal is gebaseerd op een bestaand verhaal van het koppel Dalton en Katie Prager. Tijdens het zien van de film heb je het niet zozeer door, maar door het bekijken van Five Feet Apart leer je zeker het nodige over de ziekte die zij en de hoofdrolspelers met zich meedragen. Zo zijn ze zo ziek dat de vuistregel van hun ziekte hen verbiedt dichtbij elkaar te komen.

In dit aangrijpende verhaal leer je een beetje meer over cystic fibrosis, heel de tijd afgekort als CF. Je kunt dit ook wel zien als de taaislijmziekte, waarbij men op verschillende plekken in het lichaam abnormaal taai slijm heeft zitten. Hierdoor hebben ze chronische luchtwegproblemen. Alhoewel de film de ziekte niet tot in detail uitlegt, krijg je voldoende mee om flink medelijden met de karakters te krijgen. Ergens wordt de ziekte een beetje geromantiseerd door het verhaal (de personages leren er mee leven), maar al snel hoop je zelf nooit in een soortgelijke positie terecht te komen. De situatie zuigt voor Will en Stella.

Je kunt je prima identificeren met hun ellende. Dit komt grotendeels doordat beide hoofdrolspelers dit dramatische verhaal zo goed naar voren brengen. Het is interessant om te zien hoe Cole Sprouse is getransformeerd van een echt Disney comedy icoon, naar een serieuzer personage dat de kijker in zijn greep weet te houden. Beide hoofdrolspelers acteren zo goed en toch met de nodige humor, dat je je prima met hen kan identificeren. De hoofdrolspelers mogen dan wel worstelen met problemen die velen gelukkig niet hoeven mee te maken, de emoties die hierbij komen kijken lijken echt en maken impact. Een tissuebox is geen overbodige luxe.

Je begint al snel medelijden voor ze te voelen, want het is erg goed uitgespeeld dat de twee bij elkaar horen. Dit zorgt voor mooie momenten waarbij de twee samen door de wandelgangen lopen of bij het zwembad zitten, met een poelstok tussen hen in om de afstand te bewaken. Op het moment dat de liefde tussen de twee alsmaar groter wordt, komen er steeds mooiere scenes waarbij de makers van alles uit de kast rukken. Soms zijn scénes heel ontroerend. Het verhaal speelt zich net iets te veel in het ziekenhuis af, maar tegen het einde spelen zich nog enkele ontroerende scènes buiten af.

Ook binnen de ziekenhuismuren zijn er voldoende toffe scenes. Flarden blijven bij als plaatjes die je niet snel vergeet. Ook mag enige lof worden geuit naar een derde acteur die een heleboel scénes de nodige humor aanbrengt. Zo is er nog het homo personage Poe Ramirez (Moisés Arias), die verliefd is op iemand maar niet wil dat hij of de ouders van zijn geliefde voor zijn ziekenhuisrekening gaan opdraaien. Ook hier word je weer blootgesteld aan tientallen probleemsituaties. Een beetje ongeloofwaardig is wel dat ondanks alle problemen, de ouders van Stelle en Will eigenlijk maar heel weinig langskomen. Je zou denken dat je, je zieke kind wel iets vaker zou bezoeken.

Uiteindelijk is Five Feet Apart echt een aanrader. Alhoewel het liefdesverhaal de nodige clichés laat opborrelen, wordt alles wel in een interessant nieuw jasje gestoken. Five Feet Apart is niet de typische doktersserie maar heerlijk zwijmelvoer wat je niet alleen het nodige bijbrengt over een vrij onbekende ziekte, maar ook aan het denken zet erover. Met fijne bijrollen zoals Poe, en het goede acteerwerk van de twee hoofdrollen, wordt dit een film die je graag afkijkt. Ja, je zult snotteren. Ja, de nodige tissueboxes zijn geen overbodige luxe. Maar als je dat allemaal kunt verdragen dan is Five Feet Apart zeker een film om toch even op een sombere koude avond te bekijken.