Final Fantasy Crystal Chronicles Remastered Review – Een diamant gepolijst?

Final Fantasy staat bekend om haar betoverende omgevingen, ijzersterke verhalen en ontzettend veel singleplayer plezier. Square Enix brengt al deze verhalen langzaam in remakes of remastered versies opnieuw uit. Zo heeft ook de multiplayer georiënteerde RPG Chrystal Chronicles een make-over gekregen. De game is daardoor net even wat toegankelijker gemaakt, maar nog steeds is het niet wat het moet zijn.

In 2003 werd de GameCube verrijkt met Final Fantasy: Crystal Chronicles, een 20 uur durende game die het verhaal vertelt van een wereld bedekt met de giftige stof miasma. De dorpjes in de wereld beschermen zichzelf van deze stof door middels van kristallen die eens per jaar gepoetst moeten worden. Het probleem is alleen dat mirre, het middel waarmee dit moet, erg schaars is. Het is alleen te vinden bij speciale bomen die telkens één druppel mirre geven. Jaarlijks trek jij er met een karavaan op uit om de bomen op te zoeken en mirre te verzamelen.

De game heeft een wat plat verhaal (in vergelijking met de andere Final Fantasy titels), maar oogde op de GameCube al schattig. Daarbij deed Crystal Chronicles één ding heel anders dan de rest van de franchise: het was een van de eerste Final Fantasy games die samen gespeeld kon worden met maximaal vier spelers. Het klonk als een genot voor spelers, maar drie van de vier spelers moesten een Game Boy Advance hebben om mee te kunnen doen.

Hierdoor wist de game niet waar te maken wat beloofd werd: een toffe multiplayer ervaring die ook nog eens toegankelijk was voor iedereen. De kelk die je tijdens het doorpluizen van de levels mee moest slepen werkte daarbij behoorlijk belemmerend, waardoor de titel wat minder geslaagd was dan gedacht.

Nu komt Square Enix met de remaster van de game waarin de kelk gebleven is als sleutelvoorwerp, maar veel andere dingen zijn verbeterd. Om te beginnen is de multiplayer van de game flink op de schop gegaan. Crystal Chronicles kon eerst alleen offline met een aantal Game Boy Advances en link kabels gespeeld worden, maar nu is de game voorzien van een online multiplayer. Er zijn alleen wat voorwaarden om samen te kunnen spelen.

Zo moet je elkaar toevoegen als vriend in de game. Dat doe je door elkaars vriendjescode in je menu toe te voegen. De keuze voor een vriendjescode klinkt wat ouderwets, maar is een hele bewuste keuze. De game is namelijk volledig cross platform te spelen tussen PlayStation 4, Nintendo Switch bezitters en via Crystal Chronicles Lite, ook met Android en iOS spelers.

Als je eenmaal vrienden bent kun je er samen op uit gaan via de Set Out Together-optie (of via de wereldkaart). Daarin doorloop je dan de vele levels uit het verhaal die als een soort kerkers opgezet zijn met maximaal 4 spelers. Het is een omslachtige manier om samen te spelen, maar het werkt wel. Samen spelen kent wel een nadeel: waar een Moogle je kelk (optioneel) draagt in singleplayer, moet een van de spelers dat in multiplayer doen.

Jammer genoeg is daarnaast niet het hele verhaal compleet met zijn cutscenes samen te spelen. Er is een aantal stukken dat je echt zelf zult moeten doen. Dit zijn voornamelijk de dorpen waarin je je wapens en uitrusting kunt kopen of verbeteren. Tussendoor kom je hier nogal eens voorbij, waarna je weer opnieuw je groepje moet verzamelen om verder te spelen. Het voelt allemaal net even incompleet en verouderd aan.

De multiplayer is niet de enige plek waar de tekenen van een oude game doorschemeren. Ook de grafische kant heeft ondanks de make-over last van de tand des tijds. Crystal Chronicles heeft een upgrade gekregen naar HD-graphics, wat ervoor zorgt dat je niet te maken krijgt met een berg pixels die over je scherm heen dansen. Met name de karakters zijn flink opgepoetst zodat deze er in de remaster gelikt uitzien. Toch merk je vanaf het eerste moment ook op dit gebied dat je met een remaster van een oude game te maken hebt.

De omgevingen zijn namelijk gevuld met eenvoudige textures die wel verbeterd zijn qua resolutie, maar nog steeds zo plat als een dubbeltje zijn. Een steen heeft daardoor getekende barsten en een boom bestaat niet uit individuele bladeren, maar uit een set plaatjes die over elkaar heen gelegd zijn. Daarbij ogen de menu’s in de game verouderd en voelen ze bovendien wat simpel aan.

Naast de grafische kant heeft de game nu Engelse voice-overs gekregen en is de soundtrack aangepast naar een ‘wat modernere variant’. Hoewel de stemmen erg goed klinken in de game en je het verhaal overtuigend vertellen, geldt dat helaas niet altijd voor de soundtrack. De muziek tijdens de levels is bestaat soms namelijk uit een uiterst repetitief deuntje door je kamer wat de spelervaring niet ten goede komt.

Gelukkig kent Final Fantasy Crystal Chronicles wel de diepgang die je van een dergelijke RPG mag verwachten. De game kent verschillende klassen met elk hun eigen voor- of nadelen en zit boordevol vijanden, spreuken en het nodige aan uitrusting en andere doelen om te halen. In de remaster is zelfs een aantal nieuwe tegenstanders toegevoegd. Fans zullen smullen van de mogelijkheid om spreuken met elkaar de combineren en zo nieuwe aanvallen te ontdekken, waar sommige vijanden extra gevoelig voor zijn.

Tijdens je avontuur op de weg vind je regelmatig blauwdrukken voor nieuwe uitrusting en de materialen om deze te laten maken. Daarbij krijg je regelmatig brieven van het thuisfront die je kunt beantwoorden. Daarbij kun je spullen naar huis sturen om je familie te ondersteunen. Kies je hier slimme materialen, dan zul je merken dat het thuisfront je betere spullen terug stuurt. In elke kerker heb je bovendien een extra doel en kun je spullen vinden die je steeds sterker maken.

Als leuke gimmick is er een Moogle stempelkaart in de game aanwezig. Elk Mooglehuis dat je onderweg vindt levert je een stempel op. Zodra je een aantal dezelfde stempels hebt, krijg je daarvoor weer een beloning. Het nodigt uit om de verschillende levels nog grondiger te doorzoeken en zelfs vaker dan eens te spelen.

Het zijn deze elementen en de diepgang in de game die vooral de fans van de franchise zullen bekoren. Voor nieuwkomers kent de remaster van Crystal Chronicles alleen net even te veel beren op de weg om écht leuk te worden. Grafisch is de game bijvoorbeeld opgepoetst, maar op dit gebied schemeren iets teveel tekenen van veroudering door.

Datzelfde geldt voor de menu’s en de gameplay die niet voor iedereen even leuk zal zijn. Fans zullen overigens wel flink smullen van de toevoegingen in de game, zeker door het lage prijskaartje dat ervoor zorgt dat voortaan de GameBoys in de kast kunnen blijven. Voor die doelgroep is Crystal Chronicles dan ook het interessantste, maar de rest kan beter voor een van de andere delen gaan.