Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek Review - Alleen leuk voor op je telefoon

Het jaar is 2016… Alles draait om blockbuster triple-A titels, met als winnaar degene met de hoogste verhouding explosies per frame. En dan zijn er de op sterven na dood point & click games. Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek is een heuse first person point & click puzzle thriller adventure game voor PC en consoles. Met een genre dat uit zo veel woorden bestaat moet er toch wel iets bij zijn dat de moeite waard is, toch?

In Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek speel je als een vrouwelijke detective. Je bevindt je in het kleine dorpje Maple Creek. Er is zojuist een storm overgekomen en het lijkt erop dat je je geheugen deels bent verloren.

Je bent naar Maple Creek gestuurd om de vermissing van een jonge vrouw te onderzoeken. Er blijkt echter meer aan de hand te zijn dan alleen een vermissing, De jonge vrouw in kwestie blijkt niet de enige vermiste te zijn. Het dorpje heeft een verborgen geschiedenis, eentje waarvan het nooit de bedoeling was om het daglicht te zien.

Door objecten te verzamelen en van hot naar haar te gaan om deze voorwerpen elders te gebruiken kom je verder in het verhaal. Vind bijvoorbeeld een hamer met spijkers om op een andere locatie een ladder te repareren om een uitkijkpunt te beklimmen en een clue of locatie te spotten. Ook het nodige aantal minigames en puzzels is aanwezig in Enigmatis. De moeilijkheidsgraad hiervan is nooit echt te hoog, maar bereikt af en toe wel het trial & error gehalte.

Iets wat wel wat frustrerend werkt is de aanwezigheid van vind-en-zoek puzzels. Hier krijg je een afbeelding te zien met een lijst een stuk of veertien totaal ongerelateerde voorwerpen die je dient te vinden. Uiteindelijk blijkt één van deze objecten per afbeelding wel waardevol tijdens je queeste in Maple Creek en dien je deze ergens anders te gebruiken.

Wat betreft animatie kun je in een point & click game natuurlijk niet te veel verwachten, maar een van de sterke punten van Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek is juist de animatie. Dan niet zozeer de aanwezigheid ervan maar de afwezigheid ervan. Kleine animaties en bewegingen geven je niet het gevoel naar een statisch canvas te kijken maar ook niet te veel tot het punt waarmee je afgeleid wordt.

De grafische stijl is erg mooi uitgevoerd. Voor het ongeveer zevental aantal uren dat je in de game zult doorbrengen, mits je gedreven bent het einde mee te maken, zal de grafische stijl je vaker meevallen dan teleurstellen. Het is het beste te vergelijken met de grafische stijl die de Guitar Hero-serie voor haar reboot hanteerde.

Het is niet niet alleen rozengeur en maneschijn wat Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek betreft. Een aantal goedkope jumpscares die al van mijlen ver eraan zaten te komen geven het ietwat geforceerde horror-thema van de game geen duw in de goede richting.

De emotieloze personages met een voice-acting nog houteriger dan de bomen in het bos waar je je tijdens het spel veelal bevindt doen het spel ook niet bepaald veel goeds. Dit is zeer jammer, omdat The Ghosts of Maple Creek bij lange na geen slechte game is. Het zijn het soort dingen die zo zeer niet behoren tot de kern van een point & click game maar wel degelijk afleidend werken.

In conclusie zijn de core-elementen van Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek goed voor elkaar. Er is een goede balans in puzzels en gameplay en de minigames zijn nooit te uitdagend. Je raakt amper verdwaald en mocht dit ooit het geval zijn heb je beschikking tot een aantal hints.

Het middelmatige plot en inhoudsloze karakters halen je alleen vaak uit de flow van de game, wat het laatste is dat je wilt van een game die het moet hebben van zijn plot, omdat gameplay niet centraal staat. Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek zou leuk zijn om tussendoor op je telefoon in de trein te spelen, maar niet iets om thuis uitgebreid voor te gaan zitten.