Element4l Review

Jij bent de Avatar, meester van alle vier de elementen. Tenminste, zo voel je je wanneer de aftiteling van Element4l op het scherm verschijnt. Een platformgame waarin je gebruik moet maken van vier elementen om het einde van ieder level te bereiken. En dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want het springen van platform naar platform is zelden zo uitdagend geweest.

Indie games zijn door de jaren heen in allerlei soorten en maten verschenen. Een genre dat hierbij veelvuldig terugkeert, is de platformer. Een simpel speltype dat in vele gevallen op de meest creatieve manieren op je scherm wordt getoverd. Echter wordt de kern van het genre vaak uit het oog verloren, maar af en toe komt er een game uit die weer terug gaat naar die roots. De simpel ogende uitdaging van het verplaatsen van een karakter van het ene platform naar de andere. Deze keer is het de beurt aan Element4l om nieuw leven te blazen in de basis van de platformer. Het resultaat is een uitdagend avontuur.

Bewegen zonder te bewegen
De vraag is nu natuurlijk waar die uitdaging in is terug te vinden. Op het eerste gezicht lijkt Element4l op een alledaagse platformer, maar het grootste verschil zit hem in het “personage”. In deze game zit namelijk helemaal geen personage, maar in plaats daarvan vind je de manifestatie van de vier elementen vuur, steen, lucht en water. En dat in één vorm. Met de pijltjestoetsen wissel je tussen de elementen, dus druk je op de rechtertoets dan verander je in een vuurbal en druk je op de linkertoets dan verander je in een blok ijs. Het aparte is dat je verder niets kunt doen in de trant van lopen en springen. In plaats daarvan moet je slim gebruik maken van de elementen om vooruit te bewegen.

Sta je bijvoorbeeld bovenaan een heuvel dan zul je naar een blok ijs moeten wisselen om naar beneden te glijden. En moet je naar boven dan zul je gebruik moeten maken van de opwaartse luchtstuwing van het luchtelement. Je kunt je hierbij dus wel voorstellen hoe frustrerend moeilijk het is om verder te komen in een level. Mede doordat je zo gemakkelijk dood gaat. In lucht- of vuurvorm is het aanraken van de grond of een muur al voldoende om naar het vorige checkpoint teruggestuurd te worden. En dit is precies waarom Element4l kans maakt op de prijs van meest uitdagende game van dit jaar. Het is gewoon zo frustrerend moeilijk. Honderden keren zul je het loodje leggen en toch kun je niet stoppen met spelen. Checkpoints zijn heel dicht op elkaar gepositioneerd waardoor je heel snel een bepaalde hindernis weer opnieuw kunt proberen. Zo blijft het spel uitdagend zonder al te veel frustratie.

Ongeïnspireerde omgeving
Om het allemaal nog wat moeilijker te maken zijn er allerlei puzzelachtige obstakels terug te vinden. Schansen over ravijnen, smalle tunnels, lavastromen, enzovoort. Wil je deze overwinnen dan moet je slim wisselen tussen alle elementen. Gebruik vanuit hoog in de lucht het steenelement om snelheid naar beneden te vallen. Verander op het juiste moment in een blok ijs en de neerwaartse kracht wordt gebruikt om snelheid te krijgen op een schans. Op de juiste momenten en plaatsen wisselen tussen de elementen maakt hier het verschil tussen leven en dood.

Het is alleen jammer dat het niet verder komt dan dit. Later in het spel worden er een aantal mijnkarretjes toegevoegd die al snel weer verdwijnen, maar meer variatie zul je in de omgevingen niet aantreffen. Het blijven steeds dezelfde soorten obstakels, maar dan in een ander jasje. Het spel duurt maar zo’n drie tot vier uur wat eigenlijk net lang genoeg is om het spel nog boeiend te houden, maar opnieuw beginnen is hierdoor niet interessant. Het spel biedt daarnaast nog de mogelijkheid om het in een soort van multiplayer op te nemen tegen de Ghosts van andere spelers in een race tegen de klok, maar ook dit heb je na slechts een paar levels al gezien als je de singleplayer al doorlopen hebt.

Muziek zonder beeld
De hedendaagse indie games leggen de standaard voor het muzikale en grafische gedeelte heel erg hoog en natuurlijk probeert Element4l ook op dit gebied mee te gaan met de trend. De muziek is werkelijk prachtig en komt goed overeen met de sfeer die de game probeert neer te zetten. De elektronische soundtracks zijn erg verschillend, maar sluiten toch altijd naadloos op elkaar aan. Een genot voor de oren.

Grafisch is Element4l daarentegen erg inspiratieloos. De grond is pikzwart, zoals we dat ook in games als Limbo zien, en de omgeving daarachter bestaat simpelweg uit een kleurtje dat om de paar levels wisselt en wat vage silhouetten. Toegegeven, het past bij de sfeer van de game, maar het is wel erg duf. Wat het nog een beetje opleukt zijn de verschillende teksten die steeds op het beeld verschijnen. Deze doorbreken de vierde wand en spreken de speler direct aan. Zo zijn er soms handige tips terug te lezen, maar het merendeel bestaat uit grappen met allerlei filmreferenties. Omdat dit de spanning er een beetje afhaalt zijn deze teksten nog wel een leuke toevoeging.

Voor de spanning
Het grootste succes van Element4l is de uitdagende gameplay, maar dit is ook gelijk het grootste heikel punt. Je moet zogezegd tegen je verlies kunnen en niet bang zijn om een bepaald gedeelte een keer of twintig over te moeten doen. Laat je je makkelijk gek maken door moeilijkheid dan kun je Element4l links laten liggen, omdat de game verder niets biedt. Er zit geen verhaal in, grafisch stelt het niet veel voor en ook de verschillende puzzels en obstakels zijn niet bijzonder meer na een tijdje. Wat je dus krijgt voor je geld is de basis van het platformgenre, ondersteunt met een prachtige soundtrack en grappige teksten die de spanning er een beetje af halen. Als dat jou ligt dan kun je deze zonder aarzeling in huis halen.