EA Sports UFC 2 Review - O! My! Goodness!

'It is all over!' Commentatorheld Joe Rogan schreeuwt het uit van enthousiasme. Het bloed druipt langzaam uit de mond van onze tegenstander. De lichten dalen langzaam op ons neer. Onder luid applaus grijpt gastheer Bruce Buffer onze arm vast en roept ons uit tot winnaar. Ja mensen: het ultieme UFC-gevoel is terug in UFC 2. Lees onze EA Sports UFC 2 review.

Ineens lag de licentie van het gelauwerde UFC Undisputed voor het oprapen. EA besloot het estafettestokje van het failliet verklaarde THQ over te nemen en trok twee jaar geleden voor het eerst de handschoenen aan in de octagon. EA Sports UFC was een feit. Een aardig debuut waarbij vooral het oog voor detail verbluffend was, met zichtbare zweetdruppels die realistisch van het lichaam afdruipen en bloedende wonden die geloofwaardig openspringen na een verwoestende gerichte klap.

Maar ondanks die voortreffelijke beelden, liet EA Sports UFC lang niet het achterste van haar tong zien. Deels kwam dit door een groot gebrek aan content, maar vooral de gevechten lagen hieraan ten grondslag. Deze werden regelmatig ontsierd door storende bugs en glitches en bovenal misten de vuistslagen van de vechters impact. En als je iets niet wilt bij UFC, dan zijn het wel stompen die geen indruk maken. Dan kun je net zo goed naar een vechtpartijtje op de lokale braderie staan kijken.

Om weer die agressie en intensiteit van de vechtsport te verpakken, werd ditmaal werkelijk alles uit de Ignite Engine getrokken. De krachtige motor uit het eerste deel zorgt opnieuw voor indrukwekkende beelden, maar het verschil zit 'm dit keer in de details. De vechters bewegen realistischer dan ooit en hun lichamen bevatten een dusdanige hoeveelheid aan details, die we nog niet eerder in een vechtspel hebben gezien.

Dat zie je bijvoorbeeld als een vechter uithaalt: zijn spieren spannen aan, en met dank aan de verbeterde psychics voel je nu ook echt de impact van de vuistslagen. Dat voel je niet alleen, je ziet het ook. Sla iemand steeds op zijn rechteroog, en je ziet dat deze na verloop begint te zwellen en te bloeden. Als je gelukt hebt wordt de wond in de pauze snel even gehecht, al bestaat de kans dat deze in de volgende ronde gewoon weer openspringt, met druipend bloed over het bovenlijf als gevolg.

Met die subtiele details weet EA Sports UFC 2 de realiteit van MMA dichter te benaderen. Zo ook met de weergaloze visualisatie van de vechtersbazen. In het vorige deel leken ze al op hun gelijkenissen, maar met dank aan de duizenden nieuwe animaties en physics gedragen ze zich ook exact hetzelfde. Zo is de absurd hoge trap van wereldkampioen Conor McGregor onmiskenbaar te herkennen, net als die hilarische entree van vrouwelijke judoka Ronda Rousey.

Nog beter in EA UFC 2 is de controle die je over je vechter hebt. Die is ten opzichte van het vorige deel grandioos verbeterd. Het komt er kortweg op neer dat je nu echt 'de baas' bent over je fighter, waardoor je in het heetst van de strijd ook sneller kunt anticiperen.

Het overkwam ons een paar keer dat een gevecht dat in eerste instantie kansloos leek, ineens beslist werd door één goed getimede klap. Misschien oneerlijk voor de tegenpartij, maar dat onvoorspelbare en onberekenbare is juist de aantrekkingskracht van UFC.

In wezen komt dit soort momenten slechts sporadish voor. Veel vaker zul je eenvoudig winnen door er gewoon op los te slaan, of soms gaan gevechten gelijk op en beslist de jury later op basis van de schade wie er als winnaar uit de bus komt. Het belangrijkste is dat het verloop van de gevechten geloofwaardig blijft en wat dat betreft is er in EA UFC 2 weinig aan de hand.

Nogmaals komt dit door de volledige controle die je over de vechter hebt. Zo kun je ieder lichaamsdeel gebruiken, om je aanvallen kracht bij te zetten of je verdediging te versterken, zelfs je hoofd. Maar let op: val je te veel aan, dan verlies je conditie en ben je vatbaarder voor verwoestende stoten. Pareer je te veel kappen, dan loop je het risico dat de aanvallende partij na verloop van tijd door je verdediging breekt. De truc is dus om een juiste balans te vinden in het slaan, het afwachten en het pareren.

Hierbij komen uiteraard ook de vaardigheden (en zwakke punten) van de vechters kijken. Enige kennis van zaken is dus wel vereist voordat je deelneemt aan een gevecht. Die kennis doe je deels op in de carriére modus. Hierbij maak je kennis met de basisbewegingen en zet je je eerste stappen in de wereld van UFC. Je maakt een eigen vechter aan en volgt diverse trainingen voordat je aan een gevecht begint.

Die trainingen zijn wegens aanhoudende kritieken nogal op de schop gegaan. Zo dien je nu rekening te houden met de gezondheid van je vechter. Overbelasting van de spieren ligt nu op de loer, waardoor dus ook een langdurige blessure dreigt. Wat natuurlijk funest is voor je loopbaan als vechter. Door goed op je conditiemeter te letten, voorkom je dat je voor verrassingen komt te staan.

Hoewel verbeterd, blijven de cursussen stuk voor stuk zeer plichtmatige handelingen. Vanwege het repetitieve karakter en de (opnieuw) zeer trage en saaie menu's heb je de carriéremodus na een uurtje of vijf wel gezien. Gelukkig kun je je heil zoeken in maar liefst vijf nieuwe spelmodi. De heilige graal daarvan is Ultimate Team, een modus gebaseerd op die van FIFA, waarbij je voor het eerst in de geschiedenis van UFC een eigen team kunt samenstellen en verzamelkaarten kunt sparen.

Door in online en offline competities te spelen verdien je ervaringspunten. Deze kun je vervolgens uitgeven aan vechters of aan kaarten die bijvoorbeeld je gezondheid genezen of je vaardigheden verbeteren. Ook hier is de drang om je team steeds sterker te maken weer volop aanwezig. In de loop der jaren is FIFA Ultimate Team uitgegroeid tot een miljoenenbusiness. Het is nog maar de vraag of EA UFC 2 een graantje kan mee pikken van die virtuele transfermarkt, maar er is in elk geval al een sterk fundament gelegd.

Een andere spelmodus genaamd 'KO Mode' is het mooie resultaat van de hernieuwde visie op knock-outs. Hier zijn de regels simpel: de eerste tegenstander die naar de grond gaat, verliest de wedstrijd. Er is geen maximum aantal rondes en geen grondgevechten om je zorgen over te maken. Jij en je vuisten moeten het werk doen en dat levert doorgaans wedstrijden met een explosie van geweld op. Het is hier waar het hernieuwde knock-out systeem in volle bloei komt. Door enkele baanbrekende veranderingen in de Ignite Engine is iedere knockout nu uniek en geeft het beëindigen van een gevecht meer voldoening dan ooit.

Wel zetten we opnieuw onze vraagtekens achter het hernieuwde submission-systeem. Na het neerhalen van je tegenstander verandert het gevecht in een soort schaakspel waarbij je je tegenstander te slim af moet zijn. Er verschijnt een achthoekig symbool op het scherm waarin je met de thumbsticks diverse acties moet uitvoeren. Het probleem is dat dit systeem niet helemaal uit de verf komt. Het vergt veel tijd en oefening om door te krijgen wat het spel nu precies van je vraagt.

We kunnen ons voorstellen dat veel spelers de ingewikkelde menuutjes en balkjes als vertragende factor ervaren. Daarnaast schort er een hoop aan de balans. Een worstelaar die het puur op de grondgevechten gooit wint vrijwel altijd van een kickbokser, hoe goed getraind die ook is.

Mintens zo vervelend is de hoeveelheid lag die tijdens online potjes de kop opsteekt. We gaan er even voor het gemak van uit dat het hier om een kinderziekte gaat die met een toekomstige patch verholpen kan worden. Dat is althans te hopen, want anders dreigt het gevaar dat ook EA UFC 2 op de langere termijn toch niet meer zo interessant blijkt.

De makers bij EA lieten zich na het ietwat teleurstellende EA UFC niet uit het veld slaan. Opvolger EA UFC 2 slaat keihard terug met dank aan een duizelingwekkend aantal vechters, vele subtiele verbeteringen binnen en buten de ring en dankzij heel veel nieuwe content, waaronder Ultimate Team en de mogelijkheid om vrouwelijke vechters aan te maken. In zowel kwaliteit en kwantiteit gaat EA UFC 2 drie stappen vooruit en heeft het een ijzersterke fundering neergelegd voor de volgende delen die ongetwijfeld nog zullen volgen.