Dreamfall Chapters Review - Uniek, maar niet voor iedereen

“Een emotioneel, donker magisch en hartverscheurende avontuur”. Zo laat Dreamfall Chapters zich omschrijven in een persbericht. De game die eerder al uit was voor PC, is nu uitgekomen op consoles. Hoe dat uitpakt lees je in deze Dreamfall Chapters review.

Dreamfall Chapters is een game die voornamelijk draait om de narratie. Het doet wat denken aan de Telltale games. Net zoals in die series, krijg je nu op schijf vijf episodes voorgeschoteld. Al zul je daar wel wat langer mee bezig zijn dan Telltale, gezien je zo een paar uur extra per episode erbij op mag tellen.

Het 3D-avontuur speelt zich af in twee parallelle werelden. Een donkere cyberpunkvisie van onze toekomst in Stark en een magische fantasiewereld, genaamd Arcadia. Die mix van twee totaal verschillende werelden maakt Dreamfall Chapters op voorhand al heel interessant. Al zullen nieuwkomers niet meteen een band krijgen met Zoë en Kian Daarvoor worden spelers te veel in het diepe gegooid bij het begin.

Waar je bij de PC-versie van Dreamfall Chapters een mooie samenvatting krijgt van wat er eerder is gebeurd in de serie, is dat op de consoles niet het geval. Een gemiste kans, want de PC-versie toont in de recap aan dat er nogal wat gebeurd is. Eerder verschenen namelijk al The Longest Journey en Dreamfall the Longest Journey. Ons advies: spring in het diepe, heb wat geduld en je zult zien dat Dreamfall Chapters vrij uniek is.

Wat er vooral uitspringt zijn de personages, de dialogen en de unieke werelden. Alles wordt op een mooie manier verweven tot een unieke beleving. Hoewel Dreamfall Chapters misschien niet meteen op je radar stond, het er niet bijzonder indrukwekkend uitziet en de lipsynchronisatie ernstig is, zit daaronder een laag die wél goed is.

Mensen die Telltale games hebben gespeeld zullen merken dat de dialogen een stuk beter geschreven zijn en de ontworpen werelden meer diepgang kennen dan Telltale games. En keuzes lijken daadwerkelijk meer invloed te hebben. Hoe vaak zal het niet gebeuren dat je een keuze gemaakt hebt en er groot in je scherm staat “The Balance has shifted"?

Reken maar dat je ademhaling soms even stokt. En dat is een goed teken. Met name Zoë is de drager van het geheel. Haar personage is uitermate fascinerend. Waar je in het begin wat zoekende bent, wat je precies voor game in handen hebt en de wereld erg scifi én serieus aanvoelt, laat haar scherpe tong je toch geregeld even glimlachen. Dit is niet zomaar een personage. Hier is over nagedacht. En dat geldt duidelijk voor het gehele Dreamfall Chapters. Het zit redelijk goed in elkaar. Neem alleen die passende soundtrack, die overigens ook bijgeleverd wordt.

Alleen gebiedt eerlijkheid te zeggen dat de game ook wat haken en ogen kent. Net als in Telltale games is het naast de narratie van belang om puzzels op te lossen en dan merk je dat Telltale games een stuk toegankelijker zijn. Daar ben je niet minutenlang aan het zoeken waar je nu precies moet zijn voor het volgende stukje van een puzzel. De mate waarin Dreamfall Chapters duidelijkheid verschaft, verschilt sterk per keer en af en toe is dat een tikkeltje frustrerend.

Bij Zoë zul je in episode één ontdekken dat je overal plattegronden hebt waar je op kunt kijken en door één druk op de knop kun je zien waar je heen moet. Feit is alleen wel dat niet duidelijk uitgelegd wordt hoe dit systeem werkt en de map zelf te weinig details kent. Het had allemaal net even iets meer finesse mogen hebben om het hart van nieuwelingen te veroveren. Want de kans is groot dat zij Dreamfall chapters niet eens aanraken, of daarna al snel aan de kant leggen. Puur vanwege het gebrek aan uitleg.

Je merkt aan alles dat je een wat oudere game in handen hebt. Ook de besturing is af en toe wat storend. Zeker als je eenmaal doorhebt hoe alles werkt en je een sprintje wil trekken naar de locatie waar je heen moet, merk je dat rennen niet bepaald op volle snelheid gaat. Een soort gangetje tussen rennen en wandelen in. De besturing is af en toe nogal stroef. Al wordt het nooit onspeelbaar.

Dus vergis je niet. Dreamfall chapters biedt namelijk genoeg leuke momenten. De puzzels zelf zijn erg leuk. En anders dan in Telltale games kun je kleine items met elkaar combineren. Het voelt net even anders aan. Dus geloof ons als we zegen dat je vijf episodes lang unieke content krijgt voorgeschoteld. Klinkt als foute PR-praat, maar het is waar.

Al is het begrijpelijk dat niet iedereen zal warm worden voor Dreamfall Chapters. Hoewel de game ondanks verouderde elementen zeker bestaansrecht heeft op de consoles, kan het niet mee concurreren met de grote jongens van het moment. En ondanks dat de wereld uniek is, in tegenstelling tot Telltale games die bestaande werelden pakken, zijn Telltale games een stuk toegankelijker.

Dreamfall Chapters is daardoor niet voor iedereen weggelegd. En dat is best jammer. Want als je door de fouten heen kijkt, die nooit zo ernstig worden dat de gehele speelervaring wordt vergald, heb je een game in handen waar je ongeveer 20 uur vermaak mee hebt. En voor een zacht prijsje van 25 euro is dat helemaal niet verkeerd.