Dragons Crown Pro Review - Kont schoppen zag er nog nooit zo tof uit

De Japanse ontwikkelaar Vanillaware heeft nog niet veel games op zijn naam staan. Slechts zes titels zijn uit de Japanse stal verschenen, waarvan vier buiten Azië. De beat ‘em up Dragon’s Crown is er daar eentje van en ook de game die nu opnieuw uitgebracht is. Lees in deze Dragons Crown Pro review hoe het 4K jasje de game staat.

Dragon’s Crown voor de PlayStation 3 en de PlayStation Vita is één van de meest succesvolle games van Vanillaware. En dus is het niet gek dat de studio dat succes nog eens dunnetjes over wil doen op de PlayStation 4. Daarom mogen spelers weer terug naar de Middeleeuwen om het koninkrijk te redden van een oeroud kwaad.

Er is namelijk een draak die door een magische poort dreigt te komen en alles weg zou kunnen vagen. Een behoorlijk plat verhaal, maar dat doet er in deze beat ‘em up met RPG elementen ook maar weinig toe. Kont schoppen des te meer. Je kruipt daarvoor in de huid van een elf met een boog, een amazone, een mannelijke of vrouwelijke magiër, een enorme ridder of een dwerg.

Ieder heeft zijn eigen voor- en nadelen, maar vechten kunnen ze allemaal als een malle. De magiërs en de elf zijn wel wat meer gericht op een ondersteunende rol en daarmee niet direct geschikt voor een makkelijk begin. Toegankelijker zijn de ridder, dwerg en de amazone. Zij richten meer schade aan zonder dat je al te veel kennis van zaken moet hebben.

Na de keuze van je karakter mag je, samen met een computergestuurde dief, op pad in de negen levels die de game kent. Je begint in de stad die als centrale hub voor de game fungeert aan een avontuur van ongeveer 20 uur.

Onderweg kom je allerlei gespuis tegen zoals skeletten, zombies, vleermuizen, geesten en boosaardige ridders. En die moeten in elkaar geslagen worden. Dit vechten voelt een beetje als de oude beat ‘em ups van Capcom zoals Final Fight en Streets of Rage, maar dan met veel meer diepgang.

Je hebt namelijk verschillende bewegingen die je door middel van de D-pad kunt inzetten. Zo kun je slidings doen en je vijanden de lucht in slaan om daarna een kleine combo te maken. De elf heeft daarnaast nog pijlen en de magiër kan vuur of ijs gebruiken, afhankelijk van zijn upgrades. Deze extra aanvallen en het upgraden van je karakter zorgen voor flink wat diepgang in Dragon’s Crown Pro.

Net als de overige RPG-elementen die de game kent. Je vind onderweg bijvoorbeeld allerlei wapens en uitrusting die je op je weg helpen. Sommige harnassen zorgen ervoor dat je beter tegen gif of vuur kunt, terwijl andere wapens jouw aanvallen bijvoorbeeld giftig maken. Daarnaast kun je van je geld ook nog extra skills kopen die je in latere levels weer zullen helpen.

Maar niet alles is direct bruikbaar. Soms moet je genoeg in level stijgen wil je een wapen kunnen gebruiken. Daarnaast moet je ook steeds zorgen voor de nodige reparaties aan je gebruikte spulletjes of een onbekend voorwerp identificeren voordat het gebruikt kan worden.

Dit alles doe je in de stad die, zoals gemeld, de centrale hub van de game is. Er is een winkeltje, waarbij je door een sensuele bediende geholpen wordt voor je reparaties en de identificatie van je spulletjes, maar waar je ook drankjes voor extra leven kunt kopen. Van deze laatste is het verstandig om altijd wat bij je te hebben, gezien de game stiekem best pittig is. Vooral wanneer je richting het einde gaat.

Naast het winkeltje is er een kerk, waar je kunt bidden voor een boost in je statistieken en de onderweg gevonden botten van gevallen krijgers kunt begraven of tot leven kunt wekken. Ook dit is handig, want de herrezen krijgers kunnen je in volgende missies bijstaan. In de toren van de stad zit een magiër, een soort karikatuur van Gandalf uit Lord of the Rings, die je op magisch gebied ondersteunt.

Aan het einde van de stad vind je het gilde van krijgers en het kasteel. Het gilde voorziet je in zijmissies en nieuwe skills, terwijl het kasteel vooral de verhaallijn omvat. En last but not least kom je regelmatig in de kroeg. Want een krijger moet tenslotte ook even wat stoom afblazen en dat kan alleen maar met bier.

Al drink je in deze kroeg geen bier, maar regel je je party van NPC’s en de opties van de game. Dat laatste is een beetje jammer, want de kroeg was natuurlijk ook een prima plek voor een multiplayer van de game.

En deels is dit het ook, maar alleen als je lokaal speelt. Dragon’s Crown Pro kan met vier spelers tegelijk gespeeld worden en bevat ook een online multiplayer modus. Maar in deze laatste zit een groot nadeel verstopt. Want je kunt niet online spelen tenzij alle betrokken spelers de game tot bijna aan het einde gespeeld hebben. En dan nog heb je niet in de hand met wie je speelt.

Even met een vriend aan de andere kant van het land spelen zit er dus niet in, tenzij je met geluk in elkaars game terecht komt. Dit was al zo in de eerdere release van de game, maar waarom dit na de eerdere kritieken niet even veranderd is, is een raadsel. De game nodigt vanaf moment één uit om samen te spelen en dat dan niet meteen (online) kan frustreert. Los daarvan wordt het enorm repetitief om telkens in de kroeg NPC’s te selecteren en die mee te nemen.

Maar die frustratie verbleekt al snel door de geweldige grafische jas waarin Dragon’s Crown Pro gestoken is. Want daar heeft Vanillaware echt een puik werkje afgeleverd. De hele game is handgetekend en ziet er, ook in 4K, fantastisch uit. Dit was in 2014 al zo, maar met de 4K upgrade zijn de details in karakters en omgevingen nóg beter zichtbaar. In de graphics heeft Vanillaware net zoveel aandacht gestoken als Ubisoft in Rayman Legends stak en dat is merkbaar.

De geheel opnieuw opgenomen soundtrack voegt alleen maar toe aan de charme die door de grafische kant je kamer in komt. Puntje van kritiek is hierbij wel dat de verteller telkens hetzelfde verhaal vertelt in de levels, ook al kom je daar voor de vierde of vijfde keer voorbij.

Dragon’s Crown Pro is in zijn nieuwe jasje een genot voor het oog. En de combinatie van beat ‘em up met RPG-elementen is er een om van te smullen. Zeker omdat je de game samen kunt spelen.

Maar juist op dat laatste gebied laat de game een belangrijke steek vallen, want je kunt pas online samen spelen tegen het einde van de game, dus na een uur of 15 spelen. Daarnaast voelt de game soms wat repetitief aan. Toch is dit een prachtige game die je gespeeld moet hebben!