Dishonored Death of the Outsider Review - Voelt als een nieuw deel

Nagenoeg alle hoofdpersonages uit de eerste twee Dishonored games hebben hun verhaal al verteld. Maar voor Billy Lurk, de huurmoordenaar, is het verhaal nog allerminst afgerond. Dat mogen we nu in Dishonored Death of the Outsider zelf meemaken. In deze Dishonored Death of the Outsider Review lees je of deze stand alone add on de franchise eer doet of niet!

Menigeen heeft al het onderspit gedolven door de hand van Billy Lurk. Ze is een huurmoordenaar die in Dishonored en Dishonored 2 al genadeloos toesloeg wanneer dat nodig was. Logisch dan ook dat er een flinke prijs op haar hoofd staat en dat de halve wereld haar zoekt. Maar dat schrikt Billy, in wiens huid je zult kruipen in deze stand alone Dishonored DLC van drie tientjes, absoluut niet af.

Sterker nog, Je gaat op zoek naar zo’n beetje de machtigste man in Karnaca met als doel om hem het zwijgen op te leggen. Death of the Outsider biedt een compleet nieuw verhaal dat inhaakt op de verhaallijn uit de twee games en brengt je geheel in de bekende Dishonored stijl terug naar Karnaca, tenminste, een wijk ervan.

Gedurende vijf missies zal je het bekende schip The Dreadful Whale gebruiken als uitvalbasis. Vanuit hier trek je steeds weer Karnaca in om verschillende doelen te volbrengen. Met iedere missie kom je een stapje dichterbij je ultieme doel: de dood van de mysterieuze god met de zwarte ogen, de Outsider.

Maar voor het zover is moet er het nodige uitgezocht worden, moet je je mentor Daud bevrijden en moet je op zoek naar een legendarisch zwaard. De eerste missie die je start is een relatief korte die recht toe aan is, maar de overig vier missies bestaan uit meerdere onderdelen waarbij je in ongeveer acht uur steeds dichter bij je doel komt.

Zo moet je bijvoorbeeld de bank beroven, maar voordat je dat daadwerkelijk kunt doen moet je je missie plannen. Afhankelijk van je gekozen aanpak een lift activeren, een apotheekinventaris opkopen, een slaapmiddel regelen en de beveiliging uitschakelen. En dat is slechts één mogelijke aanpak.

Voor iedere missie kom je in hetzelfde gebied terecht, waarin je dus zelf mag kiezen hoe je je doel bereikt. Ongeacht die keuze moeten er onderweg de nodige obstakels uit de weg geruimd worden in de breedste zin van het woord. Denk hierbij aan de nodige bewakers die je op zicht aanvallen, verschillende aanhangers van een sekte die de Outsider verafgoden en bloeddorstige honden. Geen van allen hoeft te sterven, maar als je het wil kun je ze wel allemaal afmaken.

Daarmee snijdt ook Dishonored Death of the Outsider direct een van de sterke punten aan van de franchise. De keuze van spelen is namelijk geheel aan jou. Het maakt niks uit in dit avontuur, in tegenstelling tot in de voorgaande games. En dat is eigenlijk jammer, want je overweegt nu de gevolgen van je daden niet echt meer.

Ondanks dit gemis is de keuzevrijheid weer geweldig in elkaar gezet. Ga je voor stealth dan is dat prima. Maar als je als een John Wayne met getrokken pistool door Karnaca wil rennen, kan dat ook. Zo simpel is het, maar allebei de speelwijzen nemen wat uitdagingen met zich mee.

De risico’s van een Rambo uithangen zijn overduidelijk: de kans dat je eraan gaat is bijzonder reëel, zeker gezien de vijanden niet snel mis zullen slaan. Maar de uitdaging die stilletjes rond proberen te sluipen met zich meebrengt is misschien minder duidelijk. In Karnaca kom je in aanraking met verschillende vijanden die allemaal op zoek zijn naar jou.

De vijanden zijn bekende gezichten uit de franchise. Er zijn bijvoorbeeld standaard bewakers, elite bewakers, veteranen en Eyeless cultleden die door de straten patrouilleren of ergens de wacht houden. Daarbij kom je ook robots tegen tijdens je missies en zijn er wolfshonden rond die je niet alleen kunnen zien, maar op afstand ook kunnen ruiken. En gezien je een gezochte crimineel bent, zullen ook de burgers je verraden zodra ze je zien.

Zodra je gezien bent, zal men je opjagen en dan is het te allen tijde verstandig om ervandoor te gaan. Een gevecht met één bewaker overleef je namelijk wel, maar zodra het er twee of meer zijn wordt het echt te lastig en ga je binnen no-time de pijp uit. Death of the Outsider is absoluut niet de makkelijkste game.

Het is oppassen geblazen dus op de straten van Karnaca. Gelukkig heb je zelf de nodige middelen om detectie te voorkomen. De Void krachten die in Dishonored en Dishonored 2 voorbij kwamen zitten ook in Death of the Outsider. En die geven deze stand alone content behoorlijk veel diepgang.

Met Displace kun je bijvoorbeeld in een oogwenk op een andere plek komen zonder gezien te worden, met Foresight (Dark Vision) zet je de tijd stil om zo een gebied te verkennen en met Semblance kun je de identiteit van een bewusteloos iemand aannemen. Deze laatste werkt bij veel mensen, maar absoluut niet bij de honden. Die herkennen je alsnog. Je moet dus altijd tactisch te werk gaan en je krachten door de hele game heen slim inzetten.

Iedere kracht kost, zoals je gewend bent bij Dishonored, mana, maar dit wordt in dit avontuur gelukkig vanzelf aangevuld (dus je hebt geen potions meer nodig). En dat geeft je ruimte om het geld wat je gedurende je avontuur verzamelt voor andere dingen in te zetten. Je kunt op de zwarte markt, wat hier een louche winkeltje is, HP potions kopen. Ook kun je hier upgrades kopen zodat je meer krachtversterkende bone charms kunt meedragen.

Die bone charms kun je, net als in de voorgaande avonturen, overal in Karnaca vinden, en sommigen zijn in het illegale winkeltje te koop. Je kunt ze overal en nergens vinden en ze maken je leven beduidend makkelijker. De bone charms zijn naast erg handig ook een toffe collectible in de game.

Karnaca is bezaaid met dit soort verzamelobjecten en dingen die je naast je hoofdmissie kunt doen. Naast de bone charms kun je schilderijen verzamelen, void plekken bezoeken, boeken en notities lezen voor achtergrondinfo en een heleboel extra missies voltooien. Die extra missies zorgen niet alleen voor de nodige afwisseling en een behoorlijk verlengde speelduur (ze voegen zeker een uur of vier toe aan de game), maar ook voor geld en nieuwe bonecharms.

Death of the Outsider is dan wel stand alone content voor Dishonored 2, maar voelt door zijn lengte en uitgebreide structuur absoluut niet zo aan. Je komt in het bekende Karnaca terecht en zult daar minimaal acht uur vertoeven met ongekend veel keuzevrijheid. Wat jij doet is aan jou, als je je einddoel maar haalt.

Ergens is dat jammer, gezien je nu niet meer de gevolgen van je daden hoeft te overwegen zoals bij Dishonored 2. Maar het maakt de game wel wat toegankelijker, in tegenstelling tot de moeilijkheidsgraad. De game speelt heerlijk weg, maar daagt je tevens flink uit en dat maakt dit avontuur bijna tot een volwaardige nieuwe game die je voor maar drie tientjes in huis haalt!