Warmind, het tweede uitbreidingspakket voor
Destiny 2, is sinds kort verkrijgbaar. Naast nieuwe locaties en verhaallijnen brengt de expansie een aantal nodige veranderingen naar de game. Maar is het genoeg? Dat lees je in deze Destiny 2 Warmind review.
Warmind is het tweede
DLC pakket voor Destiny 2 en daarmee is het de opvolger van het in december verschenen
Curse of Osiris. Warmind neemt spelers mee naar de planeet Mars, waar een enorm
Hive leger is ontwaakt dat eeuwenlang schuilging onder de grote ijskappen in Hellas Basin. Maar dat is niet het enige dat is ontwaakt op Mars, een (voor spelers van de
originele Destiny) oude bekende bevindt zich hier ook: Warmind Rasputin.
De campaign van Warmind draait vooral om deze twee dingen: het eeuwenoude Hive leger en Rasputin. Een prominente rol in het verhaal wordt vervuld door het nieuwe personage Ana Brey, een Guardian die zich op Mars bevindt wanneer de Hive ontwaken. Ze wil ervoor zorgen dat deze wezens niet bij de kern van Rasputin kunnen komen, want dat zou desastreuze gevolgen kunnen hebben.
Flinterdunne campaign
We zullen maar meteen met de deur in huis vallen door te zeggen dat de campaign helaas (wederom) erg teleurstellend is. Met een korte drie uur ben je door de campaign heen, en dat is nog ruim genomen. Bovendien heb je dan ook al twee nieuwe strikes gespeeld, die stiekem tussen de missies van de campaign verstopt zitten. Al met al speel je zo'n 5 verhaalmissies, waarvan er dus twee strikes zijn. Spelers op Xbox One en PC moeten met deze gerecyclede strikes genoegen nemen, spelers op de PlayStation 4 krijgen nog één extra exclusieve strike.
Mocht de
campaign dan nog kort maar krachtig zijn, dan zouden we dit wellicht door de vingers kunnen zien. Helaas laat
Bungie ook weer punten vallen op het gebied van verhaalvertelling. Door de slechte en onduidelijke manier waarop het verhaal wordt gebracht, heb je pas tegen het einde van de
campaign door dat er een grote vijand (lees: een god!) is die je om moet leggen. Waarom precies, waar deze vijand exact vandaan komt en wat precies de catalyst was voor het ontwaken van Rasputin en de Hive, is na het spelen van de
campaign nog steeds een raadsel.
Het is enorm zonde, want er zat echt potentie in dit verhaal. De nieuwe vijanden konden erg tof zijn, je vecht immers tegen een god, maar nu voelen ze oppervlakkig aan. Bungie faalt erin om je als speler de noodzaak van wat je aan het doen bent te laten voelen, waardoor je na de campaign jezelf afvraagt: "was dat het?".
Meer te doen in de endgame
Eerlijk toegegeven, nu draait het bij Destiny een stuk meer om de endgame dan de campaign zelf. Gelukkig heeft Bungie ook een aantal toevoegingen en aanpassingen gedaan om de endgame interessant te houden, met natuurlijk de standaard updates zoals een verhoogd character level en Light level, nieuwe gear en wapens, en nieuwe endgame quests.
Naast deze inmiddels standaard verbeteringen komt Bungie met een nieuwe Raid Lair, waar zelfs de meest ervaren spelers terecht kunnen voor een uitdaging. De PvP is uitgebreid met twee nieuwe maps, die voor alle spelers toegankelijk zijn - wat een verschil is ten opzichte van eerdere uitbreidingen. Bovendien is de PvP aardig op de schop gegaan middels het Valor en Glory rangsysteem, maar ook deze feature is beschikbaar voor spelers zonder de expansie, dus daar gaan we in deze Destiny 2 Warmind review niet op in. Ten slotte kunnen spelers aan de slag met een nieuwe activiteit, genaamd Escalation Protocol.
Een nieuwe activiteit
Een nieuwe toevoeging aan de endgame komt in de vorm van Escalation Protocol, een event waarbij spelers meerdere golven aan steeds sterker wordende vijanden en bazen moeten verslaan. Een toffe toevoeging die bovendien voor genoeg uitdaging zorgt, zeker gezien het gemiddelde Light level van spelers op dit moment; momenteel is het voor doorsnee spelers bijna onmogelijk om een Escalation Protocol te voltooien.
Helaas heeft dit ook een keerzijde, aangezien je geen beloningen krijgt voor het verslaan van de eerste golf aan vijanden. Gezien de hoge moeilijkheidsgraad komen spelers op dit moment lastig langs de tweede golf, wat dus een hoop inspanning zonder beloning betekent.
Grinden tot je een ons weegt
Zoals eerder kort genoemd, introduceert Warmind wel een aantal endgame quests die je lang bezig zullen houden. Niet omdat ze per se zo uitdagend zijn, maar simpelweg omdat je ellenlang zal moeten grinden, iets waar Bungie maar al te goed in is. Aan het einde van deze lange quests vallen meerdere nieuwe wapens te behalen, waarbij de Sleeper Simulant toch wel een heel erg toffe toevoeging is - mits je even door de vingers ziet dat dit wapen uit de originele Destiny game stamt.
Natuurlijk is het tof om dit wapen weer in je bezit te hebben, maar eigenlijk zou het beter zijn om met nieuwe, innovatieve wapens te komen. Hetzelfde geldt voor een aantal andere nieuwe toevoegingen op het gebied van wapens en gear: een hoop van de zogenaamd 'nieuwe' toevoegingen stamt uit Destiny deeltje één.
Destiny 2 Warmind review - Had een stuk beter gekund
Helaas slaat Bungie met Warmind de plank weer net mis, vooral op het gebied van verhaal. De nieuwe vijanden en locaties hebben een hoop potentie, maar dit wordt helaas niet benut en de nieuwe campaign komt niet goed uit de verf. Bovendien kampt Destiny 2 sinds de launch van Warmind met verschillende bugs die het speelplezier momenteel wat naar beneden halen.
Maar is Warmind dan helemaal niet aan te raden? Nee, dat ook niet. Destiny draait een stuk meer om de
endgame en deze expansie houdt spelers zeker weer een tijdje zoet. Er valt nieuwe
gear te behalen, er zijn nieuwe
quests te voltooien en er is een hele hoop te
grinden. Genoeg redenen dus voor de harde kern van fans om weer met
Destiny 2 bezig te gaan, maar helaas blijven echte vernieuwingen uit.
Cijfer: 6.5