Dead Rising 3: Apocalypse Edition Review

Bijna een jaar geleden verscheen het derde deel van Dead Rising op de Xbox One, wat toen een exclusieve game zou zijn voor de nieuwe console van Microsoft. Nu is de game uit voor de PC, en dus mogen we in een hogere resolutie en met meer frames per seconde genieten van hordes zombies.

De opzet van de game is niet anders dan de Xbox One-versie. Je speelt met Nick Ramos, een automonteur die terecht komt in het fictieve Los Perdidos. Deze enorme stad is uiteraard overspoeld met hongerige zombies, en het is aan jou om Nick hier ongedeerd doorheen te worstelen. Hiervoor heb je werkelijk honderden wapens tot je beschikking, van barkrukken tot grasmaaiers, en van teddyberen tot vuurspuwende choppers met een wals als voorwiel; de mogelijkheden zijn oneindig.

Met dit arsenaal aan wapens vecht je je een weg door de duizenden zombies, die allemaal honger hebben, en je dus allemaal aanvallen. Dit is zowel grappig als irritant. In de stad kom je namelijk tientallen overlevenden tegen, waarvoor je allerlei zijmissies moet doen die je van hot naar her slepen. Zo moet je honderden meters reizen om daar iets stuk te maken of op te halen, om vervolgens weer honderden meters terug te reizen. Ondertussen kom je hordes zombies tegen, die je allemaal van je af moet zien te houden.

Dit kan zoals gezegd op honderden manieren, en dat is vermakelijk en grappig, maar voor hoelang? Het is uiteraard het doel van de game om de zombies op de meest gekke manieren af te maken, maar ook al zitten er bijna 400 wapens in de game, de mogelijkheden zijn niet altijd even interessant. Veel wapens hebben namelijk hetzelfde effect, dus of je een zombie nou met een stoel, uitlaatpijp of bezem slaat, de uitkomst in hetzelfde. Dit is de eerste paar uur leuk, maar daarna valt het in herhaling en worden de duizenden zombies irritant. Van A naar B reizen tijdens je missies wordt hierdoor vervelender dan het al is.

Het wordt pas leuk wanneer je unieke wapencombinaties gaat maken. Door de game heen vind je namelijk blauwdrukken van wapens die in elkaar te zetten zijn door verschillende voorwerpen te kruizen. Zo maak je een staaf dynamiet vast aan een afgehakte mensenhand, combineer je een kruisboog met motorolie om vuurpijlen af te schieten en kun je zelfs een masker van Blanka uit Street Fighter kruizen met een accu om de zombies te voorzien van dodelijke stroomstoten. Dit maakt Dead Rising uniek en leuk, maar de vraag blijft weer: voor hoelang?

Naast de onbeperkte vrijheid die de game je biedt is er een verhaal te volgen waarin Nick probeert te ontsnappen uit de stad die door de overheid gebombardeerd gaat worden. Dit verhaal is precies wat je kunt verwachten van een game in de zombie-apocalyps: cliché en over de top; karakters doen domme dingen die getuigen dat zij nog nooit een zombiefilm hebben gekeken, opdrachten zijn zo generiek als maar kan en eindbazen zijn nooit zo moeilijk als ze lijken. Evengoed wel vermakelijk, maar niet heel verrassend.

Een leuke toevoeging aan de game is het levelsysteem. Voor elke gedode zombie krijg je namelijk Prestige Points, waardoor je in level omhoog gaat en zo nieuwe mogelijkheden vrijspeelt. Zo word je steeds sterker en krijg je meer wapencombinaties tot je beschikking. Dit is echter niet heel noodzakelijk, want de game is niet erg moeilijk. Overal waar je loopt ligt eten waarmee je je gezondheid op pijl houdt, en ook aan wapens kom je niets te kort. Heb je het liever wat moeilijker, dan is er een Nightmare Mode beschikbaar die de bekende (en gehate) tijdsdruk invoert en alles een stukje lastiger maakt.

Dead Rising is dus niet veel anders dan op de Xbox One. Sterker nog, deze PC-versie is misschien wel slechter. De besturing met muis en toetsenbord is namelijk niet ideaal, vooral omdat de camera niet erg lekker bestuurt. Het is dan ook aan te raden om de game met een Xbox 360-controller te spelen.

Ook de instellingen zijn niet heel gebruiksvriendelijk: normaal draait de game op 30fps, maar heb jij een monster van een PC en wil je de framerate omhoog schroeven, dan zul je dit in de code van de game moeten aanpassen; in het optiemenu is dit simpelweg niet mogelijk. Dit geldt ook voor het beeldformaat.

Daar staat tegenover dat de PC-versie uiteraard gemod kan worden, wat nog meer gekkigheid in de game kan brengen. Een ander pluspuntje is dat je alle beschikbare DLC direct tot je beschikking hebt. Dit geeft je vier extra verhaallijnen met vier nieuwe karakters, en voegt een aantal wapens toe in je wapenkast die je meteen vanaf het begin kunt gebruiken.

Al met al verbetert de PC-versie dus niet veel aan het concept van Dead Rising 3. Hoewel je veel wapens tot je beschikking hebt, de game veel humor heeft en je ongekende vrijheid hebt moet je je afvragen of de game leuk en interessant genoeg blijft om het uur na uur te spelen. Daar komt bij dat de poort naar de PC vrij matig is; de besturing is niet ideaal en de grafische pracht komt pas tot z’n recht op een bakbeest van een PC. Heb je die niet, dan zal de game niet heel lekker lopen.