Dead by Daylight Review - Vermoorden of vermoord worden?

Na Friday the 13th The Game is er nu ook een tweede speler binnen hetzelfde genre verschenen voor de PlayStation 4 en Xbox One. Dead by Daylight is qua kern vergelijkbaar met de eerstgenoemde game, maar gooit daar zijn eigen sausje overheen. De Dead by Daylight review laat je weten of de game het verkennen waard is.

Het multiplayer-aspect in games is de afgelopen steeds belangrijker geworden voor zowel uitgevers als de gamers die de titels onder handen nemen. Het online tegen elkaar opnemen geeft een vleugje onvoorspelbaarheid mee die je simpelweg niet kunt vinden als je tegen de computer strijdt.

Dead by Daylight is zo’n game die zich qua concept richt op die interactie tussen spelers. Vier spelers nemen het in deze asymmetrische multiplayertitel op tegen een door een andere speler bestuurde moordenaar. De eerstgenoemde overlevenden moeten zien te ontsnappen uit het level waarin zij worden gegooid, terwijl een bloeddorstig moordenaarachter ze aan zit om ze het leven zuur te maken.

Daarmee heeft de game in de kern wel iets weg van 2K Games’ Evolve of het recent verschenen Friday the 13th The Game, waar eenzelfde blauwdruk is toegepast. Toch pakt Dead by Daylight het iets anders aan dan de eerdergenoemde titels. Zo zijn de levels een stuk kleiner dan de nachtmerries met Jason Voorhees en is de moordenaar ditmaal de jager, in tegenstelling tot Evolve waar de rollen omgedraaid zijn.

Het klinkt allemaal niet zo ingewikkeld en in de praktijk is dat inderdaad niet zo. Tenminste, als je reeds een paar uurtjes in Dead by Daylight hebt gestopt. De game mist namelijk een duidelijke tutorial waarin wordt uitgelegd waartoe beide rollen in staat zijn. En welke stappen je moet voltooien om uit het level te kunnen ontsnappen natuurlijk.

Toegegeven, de informatie staat ergens aangegeven. Maar geen enkele gamer wil een halve encyclopedie doorlezen voordat er gespeeld kan worden. Dit had wat beter aangepakt kunnen worden helaas. Het scheelt gelukkig dat je de kneepjes van het vak snel te pakken hebt.

Als overlever dien je een X aantal generatoren aan te zetten alvorens je meerdere deuren open kunt maken die een uitweg uit de verschillende levels verschaft. Tijdens die reparaties vliegen de quick-time events je om de oren en deze dien je allemaal adequaat te voltooien. Lukt je dit niet, dan geef je een signaal aan het moordenaar die daardoor meteen weet waar je je bevindt.

De moordenaar moet tegelijkertijd op zoek naar de vier overlevenden om ze vervolgens aan haken te hangen die in het level verspreid staan. Terwijl de vier overlevenden met een derde persoon-perspectief spelen, rent de moordenaar rond in first-person. Hierdoor is het zichtveld in deze rol veel kleiner, wat het voor overlevenden soms wat makkelijker maakt om te kunnen ontsnappen.

Het zijn dit soort keuzes die laten zien dat ontwikkelaar Behaviour Interactive goed heeft nagedacht over hoe de game enigszins gebalanceerd kan worden, al zijn er enkele uitzonderingen. Zo zitten er in de basisgame zes verschillende badguys die je onder de knoppen kunt nemen, elk met hun eigen arsenaal aan wapens. Zo is er de Doctor, die met zijn vaardigheden dikwijls overlevenden van een afstandje kan spotten en tevens tegenstanders kan belagen met elektriciteit.

Daarnaast is er de Nurse, die kleine afstanden kan teleporteren. De Hillbilly heeft een kettingzaag waarmee hij razendsnel kan toeslaan. De Trapper heeft berenvallen waarmee hij het leven van menig overlevende zuur kan maken, en de Wraith kan zichzelf onzichtbaar maken om tegenstanders uit het niets te belagen. Elke moordenaar voelt uniek aan en vereist een andere speelwijze om een potje te winnen, zowel voor de overlevenden als de moordenaar zelf.

Deze strijd is in de praktijk enorm spannend en doet het woordje horror eer aan. Meer dan eens klopt je hart in je keel als de moordenaar haastig langs je rent terwijl je met een generator bezig bent, of wanneer hij net de kast negeert waarin jij je hebt verstopt. Dead by Daylight kan soms enorm spannende situaties teweeg brengen en dat element van onwetendheid is wat de game zo interessant weet te houden.

Dat is als de game tenminste vanuit een technisch oogpunt meewerkt. En laat dat nou net een punt zijn waarop de game een stuk minder hoog scoort. Dead by Daylight heeft last van een aantal problemen, de een wat ernstiger dan de ander.

Momenten waarop je als overlevende over een barricade springt om te ontkomen, maar je toch nog geraakt wordt ondanks dat je buiten zijn of haar bereik lijkt te zijn bijvoorbeeld. Wellicht is het te wijten aan de connectie met de andere spelers, want die kan nogal wisselvallig zijn. Dead by Daylight lijkt te werken met een peer-to-peer systeem en in het verleden is al bewezen dat dat niet optimaal werkt.

Ook het zoeken naar een potje is niet altijd even makkelijk, met wachttijden die variëren van tientallen seconden tot enkele minuten. Zeker als je met meerdere vrienden samenspeelt (wat wel aan te raden is) kun je dikwijls rekenen op lange wachttijden. Dit is zonder twijfel het grootste struikelpunt van de game en het kan je plezier tijdens het spelen flink verzieken.

Zit je dan toch in een potje, dan is de game wel een genot om te spelen. Zeker als je samen met vrienden speelt kun je goed communiceren en samenwerken om veilig het level te verlaten. De momenten waarop de moordenaar vlakbij is en de hartslag in het spel door je speakers bonst zijn goud waard en je kunt je dan ook geen moment ontspannen.

Heb je een ronde voltooid, dan worden er punten uitgedeeld aan de hand van jouw acties in datzelfde potje. Deze zogenoemde Blood Points kun je vervolgens uitgeven aan voorwerpen die in het Bloodweb zitten verspreid. Dit systeem laat je willekeurige voorwerpen kopen die je kunt gebruiken in volgende potjes.

Denk hierbij aan voorwerpen als EHBO-kits, gereedschapskisten, perks en offerings. Perks zijn passieve vaardigheden die je een extra hulpmiddel geven tijdens het spelen, waaronder hogere sprintsnelheden of snellere reparatietijden. Baanbrekend is het niet, maar het kan zeker helpen als je rondrent door het level met een moordenaar achter je aan.

Heb je alle items in het web gekocht, dan ga je een level omhoog en krijg je weer nieuwe voorwerpen die je kunt vrijspelen. Zo is het altijd maar de vraag wat je voorgeschoteld krijgt en het geeft spelers net die drive om door te spelen. Hou er wel rekening mee dat losse voorwerpen, in tegenstelling tot perks, verloren gaan als je vermoord wordt tijdens een potje. Denk dus goed na wat je mee wilt nemen.

Het zijn dit soort dingen die toch net ervoor zorgen dat Dead by Daylight niet een toppertje is. Voor elk pluspunt is ook wel weer iets te vinden dat minder lekker werkt, net als dat niet elke match even veel plezier biedt. Spelers die bij een haak blijven wachten, zodat je niet kunt ontsnappen. Het is slechts een voorbeeld van een situatie die ervoor kan zorgen dat de lol snel verloren gaat.

Daarbij is de game niet moeders mooiste. Storend is het grafische aspect zeker niet, maar verwacht geen grafische pracht die Battlefield 1 bijvoorbeeld op je scherm tovert. Het kan er mee door. Hetzelfde geldt voor de geluidseffecten en de muziek. Het menu heeft welgeteld een melodietje dat constant wordt herhaald en ook de stemmen van karakters en geluiden van voorwerpen zijn telkens hetzelfde.

Daarbij kan het geheel eentonig worden, zeker als je in je eentje speelt. Je doet immers elk potje weer hetzelfde. Spelen met een groep zorgt voor wat broodnodige communicatie en gezelligheid die het spelen langer leuk houdt, maar vroeg of laat ga je er genoeg van krijgen. Het is dus maar de vraag of Dead by Daylight wel voor iedereen geschikt is.

De kern van deze asymmetrische multiplayertitel is zeker tof. Als overlevende voel je de spanning opbouwen, terwijl je als moordenaar als een bezetene op jacht gaat. Verschillende moordenaars bieden andere speelstijlen, al is de ene moordenaar leuker om tegen te spelen dan de ander. Bovendien houdt de game de boel interessant met vrij te spelen voorwerpen.

Toch zijn er ook wat kritiekpunten te vinden. Zo is de matchmaking soms alles behalve perfect, met lange wachttijden tot een potje en lag die spelen soms onmogelijk maakt. Audiotechnisch is Dead by Daylight ook geen hoogvlieger, al hoeft dat niet voor iedereen een dealbreaker te zijn. Wil je samen met vrienden een toffe nieuwe titel proberen, dan is Dead by Daylight wellicht een goede keuze. Speel je enkel solo, dan is enkel de rol als moordenaar écht leuk om te spelen.