De Blob 2 Review - Spetter, klieder, alles moet kleur krijgen!

Voor ons ligt een lelijke grijze stad. Op het eerste gezicht is al duidelijk dat je hier niet wilt zijn. Desalniettemin heb je een gave waardoor je de stad toch wat verdraaglijker kunt maken. Met je Blob kleur je heel de wereld door er als een verfkwast doorheen te stuiteren. In De Blob 2 Review lees je hoe dit voelt.

Als we De Blob 2 met een ander spel zouden vergelijken, dan zouden we nog wel als eerste de vergelijking trekken met Splatoon. In beide games ben je namelijk op intensieve wijze bezig om een hele grote omgeving van zoveel mogelijk kleur te voorzien. Waar je in Splatoon probeert om alles onder te kliederen met je verfspuit (of roller), ben je in De Blob 2 een Blob die een hele grote spelwereld van kleur probeert te voorzien.

Dit doe je door je personage door een 3D platformwereld heen te bewegen. Dit personage heet een Blob en kan verschillende kleuren verf absorberen, alsof hij één grote spons is.

Nu is het niet helemaal eerlijk om de vergelijking tussen The Blob 2 en Splatoon te trekken. In beide games voorzie je een spelwereld van felle kleuren, voor de rest zit er veel verschil tussen de games. Bovendien is Splatoon ook veel later op de markt verschenen. Een ander verschil is dat De Blob 2 een best lange singleplayermodus kent. Zo krijg je een grote hoeveelheid levels voorgeschoteld waarin je kinderlijk los kunt gaan met kleuren.

Alles in de spelwereld kan van kleur worden voorzien. Je kleurt gebouwen, bomen, gras, alles eigenlijk wat los en vast zit. En vaak kun je de omgeving ook nog met verschillende kleuren opfleuren. Welke kleur je gebruikt wordt bepaald aan de hand van de kleur van je Blob.

Deze Blob functioneert als een echte spons die verf in zich opneemt alsof het niets is. En het gave is dat je ook verschillende soorten verf kunt opnemen, om op die manier dus kleuren te mengen en bijvoorbeeld ook met kleuren als bruin aan de slag te kunnen. Op die manier ben je niet beperkt tot het gebruik van de meest elementaire kleuren.

Juist dat je de spelwereld, die op het eerste gezicht zo grijs oogt, weer een stukje op mag kleuren met kleurrijk groen, geel, oranje, paars et cetera, zorgt ervoor dat je telkens door wilt blijven spelen. Je ziet per direct het resultaat van je daden. Zeker als die spelwereld er telkens weer een stukje mooier uit komt te zien en je daadwerkelijk het gevoel hebt dat al je handelingen binnen de game ook echt voor voortgang zorgen voor de spelwereld.

In het verhaal zien we hoe het vrolijke stadje Prisma City plots wordt ondergelopen door één grote sekte. De schurk Comrade Black heeft een dictatuur opgericht en binnen deze dictatuur is er één hoofdregel heilig: kleuren zijn er niet welkom! Het is aan De Blob 2 om natuurlijk deze dictatuur omver te werpen en Prisma City weer te doen herleven.

Het verhaal is niet uitgebreid, toch wordt het verteld op een zeer humoristische wijze. Regelmatig worden er grappig cutscènes getoond die de Blobs even hun momentje in de spotlights geven. Soms kan het bij games irritant zijn als het spel wordt onderbroken om cutscenes te kijken, maar bij De Blob 2 is hier eigenlijk geen sprake van omdat het verhaal zo op een erg humoristisch manier wordt verteld.

In het totaal kun jij je binnen twaalf spelwerelden nuttig maken. Je zult per wereld zeker wel een uurtje bezig zijn om alle hoofdmissies te voltooien, wat ervoor zorgt dat je niet snel klaar bent met de hoofdlijn van het spel. En daarbuiten valt er ook nog een hoop te beleven, want al die werelden hebben ook nog flink wat bonusmissies. Daarnaast kun je ook nog op zoek naar collectables, zoals gloeilampjes waarmee jij je Blobs eigenschapen upgradet.

Je kunt veel uren plezier aan de game beleven. Grappig is ook dat je ook vanuit het verhaal van alle kanten wordt gestimuleerd om je Blob eens als een kwast langs de muren te rollen. Eerder werd al aangehaald dat de singleplayer best lang is. Je kunt het spel daarentegen ook met zijn tweeën spelen.

Desalniettemin voegt het niet bijzonder veel aan het spel toe, behalve dat je het spel veel makkelijker doorloopt. Je doet namelijk dezelfde handelingen, maar dan met zijn tweeën. Op die manier kun je dus eigenlijk twee keer zo snel de spelwereld wat met kleurtjes opfleuren, wat helpt als je het spel eentonig vindt worden.

Want er is wel sprake van eentonigheid van de gameplay. Alhoewel het erg fijn voelt om de hele spelwereld van kleur te voorzien, ben je eigenlijk heel de game hetzelfde aan het doen. Je stuitert wat door de omgeving, verslaat wat vijanden door een body slam en je herhaalt vervolgens hetzelfde riedeltje. De eerste uren is dit tof, later had er toch wel wat meer afwisseling mogen zijn om zo het spel toch net naar een wat hoger niveau te tillen.

Enige afwisseling wordt nog wel getoond door zo nu en dan te switchen tussen een 3D en 2D perspectief. Zo zijn er bepaalde ondergrondse secties waar je niet de vrijheid hebt om overal heen te stuiteren en je een kleine 2D platformer voorgeschoteld krijgt. Leuk dat dit wordt aangeboden, maar onvoldoende om het spel volledig fris te houden. En dit was wel nodig om de game interessant te houden. Al is de feature eigenlijk onvoldoende op lange termijn.

De Blob 2 is een grappig spel dat zeker zo nu en dan een glimlach op je gezicht tovert. Het is tof om te zien hoe door jou toedoen een lelijke grijze wereld erg kleurrijk kan worden gemaakt. Er is veel gameplay en er zijn voldoende missies en collectables. Desalniettemin biedt het spel weinig replayvalue en wordt het spel op de lange termijn ook wat eentonig.

Als we moeten kiezen tussen Splatoon of The Blob, dan blijft The Blob 2 links liggen en is het tijd om met die verfspuit heel de spelwereld competitief op te fleuren.