Dark Void Review

Na de drukke feestmaanden november en december, is het nieuwe jaar begonnen en dus tijd voor nieuwe games. Dark Void is hier één van. Zoals de titel al zegt, speelt dit spel zich af in het universum ‘the Void’. Wij traden dit universum binnen. Maar hoe zal dit aflopen?

De man…
In Dark Void ben je niemand minder dan piloot William Agustus Grey. Will is een piloot van een vrachtvliegtuig. Tijdens een normale vlucht, crasht hij opeens samen met zijn ex-vriendin Ava op mysterieuze wijze boven de Bermudadriehoek. Vervolgens zoek je verward naar wat er gebeurd is. En voordat je het weet, bevind je je in een ander universum, genaamd ‘The Void’.

Hier ontdek je dat je niet de enige bent in dat universum. De mensen die daar overleven, die zichzelf, heel toepasselijke, de Survivors noemen, vechten tegen een buitenaards ras, genaamd ‘the Watchers’. De Watchers wonen ergens ver weg, waar de mensen alles voor hen doen en hen aanbidden. Uiteindelijk kom je erachter dat de mensen die onderdrukt worden, bekend als Adepts, in opstand zijn gekomen en de Watchers hebben verbannen naar het universum waar ze nu vast zitten.

…en het jetpack
Eén belangrijk lid van de Survivors is de Russische wetenschapper Nikola Tesla. Hij bouwt namelijk, met de behulp van de techniek van de Watchers, verschillende wapens en gadgets. Zo maakt hij onder andere een jetpack voor Will. En al vrij snel wordt dit jetpack dan ook je beste vriend in de game. En hier begint ook het avontuur; je start, samen met de Survivors, een opstand tegen de Watchers om de mensen te bevrijden en een weg terug te vinden naar de normale wereld.

Het klinkt misschien hartstikke vet, maar dit is eigenlijk wel het hele verhaal. Veel interessanter wordt het namelijk, jammer genoeg, niet echt. Bij een game als Dark Void is het verhaal een erg belangrijk onderdeel van het spel. Maar als je eventjes de game hebt gespeeld, en het verhaal snapt, wordt het niet veel beter. Het verhaal zit vol met actie, maar er gebeurt niet veel interessants in het verhaal zelf. Er zijn amper tot geen belangrijk twists en het wist ons jammer genoeg, na verloop van tijd niet meer te boeien.

Ter land…
Maar genoeg over het verhaal, laten we het hebben over een andere, ook belangrijk onderdeel van het spel; de gameplay. Zoals we in onze impressie al meldden, is Dark Void een sci-fi third-person shooter die spectaculaire luchtgevechten combineert met heftige shoot-outs op de grond. Dit is eigenlijk waar de gameplay om draait. De shoot-outs spelen zich in Dark Void echter niet gewoon simpelweg op de grond af. Het gebeurt namelijk ook vaak verticaal. Je boost jezelf even met je jetpack omhoog, pakt een richel vast, en de verticale shoot-out begint. Dit kan in het begin een beetje desoriënterend zijn, maar gelukkig bevat de game een goedwerkend, Gears of War-achtig, coversysteem. Helaas werkt de camera soms niet helemaal lekker mee, vooral als het om verticale gameplay binnen een gebouw gaat.

Naast het coversysteem en verticale gameplay, is het ook leuk om te weten dat Dark Void een aantal andere, maar toch wat standaard, spelelementen bevat. Zo wordt er, als een tegenstander iets te dicht bij komt of als je wapen leeg is, met één druk op de knop een speciale mêleeaanval uitgevoerd. Nou is dit natuurlijk niet zo bijzonder, maar het niveau van geweld dat hierbij te pas komt is ongekend. Hoofden vliegen in het rond, ledematen worden eraf geknald en het buitenaardse bloed vliegt alle kanten op.

Je ziet, en niet alleen met dit gameplay-element, dat ontwikkelaar Airtight Games goed naar games als Uncharted heeft gekeken. Dit is echter helemaal niet erg, aangezien de game gewoon lekker zijn eigen ding doet. Helaas komt hier ook gelijk weer een minpuntje bij kijken, aangezien er maar een beperkt aantal van deze moves in het spel zitten. Hierdoor zul je deze aanvallen na een tijdje al niet meer zo geweldig vinden als in het begin.

…en in de lucht
Misschien wel het belangrijkst in deze game zijn de luchtgevechten. Je kunt er bij de missies vaak zelf voor kiezen of je het met de vijand in de lucht uitvecht, of gewoon op de grond. Maar het is natuurlijk het leukst om het in de lucht te doen. Dit komt niet alleen omdat het vliegen, na wel een wat onwennig begin, erg lekker werkt. Maar ook door de vrijheid die je krijgt. Wanneer je je in de lucht bevindt, merk je namelijk dat er meer is dan waar je op dat moment te voet heen kunt. Je ontdekt opeens een andere rots met een huis, een vijandelijk schip en meer van dat soort dingen.

Dit neemt echter niet weg dat de een groot deel van de missies zelf nogal hetzelfde zijn; schiet op dat, verwoest dit en vlieg daarheen. De missies zijn onderverdeeld in drie episodes. Elke episode bevat ongeveer vijf hoofdstukken. Ten slotte zijn al deze missies bij elkaar goed voor ongeveer vijftien uur gameplay. Dit is aardig wat voor een singleplayer game, maar een multiplayer ontbreekt totaal. Het enige wat je na het uitspelen nog kunt doen, is de game opnieuw uitspelen, dagboeken verzamelen en trophies of achievements halen. Maar de ontwikkelaar kan natuurlijk altijd nog downloadbare content aanbieden, waardoor er bijvoorbeeld een extra episode bijkomt.

Wereld vol wonderen
De wereld, of beter gezegd het parallelle universum, waarin Dark Void zich afspeelt is geweldig. Het is mooi uitgewerkt en is creatief bedacht. Het spel is gemaakt met de Unreal Engine 3, en ziet er zeker niet slecht uit. Je ziet meertjes onder je voeten als je aan het vliegen bent, je moet uitkijken voor zwevende rotsen en grote vliegende schepen. Het is een leuk bedachte wereld, het kan soms alleen kaal zijn als je ergens te voet heen gaat. Ook zijn alle omgevingen niet altijd even scherp. Maargoed wie let daar nou op als je druk aan het vliegen bent en Watchers aan alle kanten afslacht.

Ten slotte zit het met het geluid in deze game helemaal goed. De stemmen zijn professioneel en goed verzorgd. Ten slotte is de muziek in de game ook erg goed. De man die verantwoordelijk is voor de muziek, heet Bear McCreary. McCreary heeft eerder de muziek gecomponeerd voor de tv-serie Battlestar Galactica. Met Dark Void maakt hij voor het eerst muziek voor een game, en dit is maar al te goed gelukt.

Conclusie
Dark Void is een game, die het net niet helemaal is. Het idee en concept is geweldig. De gameplay werkt, ondanks een paar cameraproblemen, goed. Het vliegen voelt lekker aan en door de verticale gevechten, blijft het schieten ook leuk. Het verhaal zelf is leuk bedacht, maar jammer genoeg niet goed uitgewerkt en niet boeiend genoeg. Audiovisueel staat de game zijn mannetje. Het is niet de mooiste game, maar het kan ermee door. De replaywaarde van het spel is echter echt zeer matig. Maar al met al is Dark Void wel een vermakelijke game om aardig wat uurtjes mee door te komen.