Dark Souls II - Crown of the Ivory King Review

Met twee kronen op zak en nog één te gaan, duiken we vol vertrouwen de laatste uitbreiding voor Dark Souls II in. Weet From Software met de Ivory King wederom een topproduct af te leveren?

In Crown of the Sunken King daalden we af in de krochten van de wereld van Dark Souls II, in de Crown of the Old Iron King brandden we onze schenen aan talloze vlammen, en in de Ivory King betreden we een bevroren koninkrijk.

Het lijkt wel alsof From Software voor iedere uitbreiding een thema heeft gekozen. Waren het bij de eerste de puzzels, en bij de tweede de gevechten, dan is het leveldesign de hoofdrolspeler in deel drie. De eerste keer dat je door het nieuwe gebied loopt, zul je namelijk heel wat paden tegenkomen, waar je nog niet in kunt.

Het feit dat dit kasteel zich uitvouwt tot een complex doolhof, maakt dit er niet gemakkelijker op. Tal van paden doorkruisen elkaar, of komen net op een andere manier bij dezelfde bestemming aan. Meerdere keren moesten we even stilstaan om te zien waar we nu ook alweer waren, terwijl onze voorraad Estus Flasks en Lifegems gestaag afnam.

Naarmate je zoektocht door het verlaten kasteel vervolgt, zul je op een gegeven moment een groot deel van het gebied laten ontdooien. Hierdoor openen tal van nieuwe paden, verschijnen er nieuwe vijanden op plaatsen waar je het niet verwacht en kun je eindelijk bij die bevroren schatkisten komen.

Een speciale vermelding verdienen de computergestuurde Phantoms, die zich steeds meer als echte spelers beginnen te gedragen. Vroeger betekende een computer- Invader niets meer dan een tijdelijk obstakel, maar door de verbeterde AI is het ineens oppassen geblazen als een rode geest je game komt bezoeken.

Zoals we inmiddels gewend zijn, wachten er ook weer drie eindbazen op je, die op één teleurstelling na allebei de show stelen. Sterker nog, de Bossfight die de DLC afsluit, is met stip ons favoriete gevecht uit heel Dark Souls 2. En dat heeft niet eens zozeer met het daadwerkelijke vechten te maken.

In dit geval draait alles om de setting. We gaan niets spoilen, maar de Ivory King uitbreiding wordt zo filmisch afgesloten, dat het je nog lang bij zal blijven. Ineens introduceert de game een totaal andere stijl, die op spectaculaire wijze een punt zet achter je avonturen in Dark Souls 2.

Het zou alleen zonde zijn als je het bij deze eindbazen zou laten. Er is namelijk nog zoveel meer te ontdekken in het besneeuwde kasteel van de Ivory King. Een compleet gebied, waarin je je een weg door een razende sneeuwstorm moet zien te banen, kun je volledig overslaan als je niet oplet. Kijk dus goed om ieder hoekje, en maak alle gesloten deuren open.

Dit derde deel zorgde bovendien voor het meeste plezier dat we tot nu toe hadden met andere spelers. Met twee man de sneeuwstorm trotseren terwijl we onze schilden in de lucht hielden om verborgen aanvallers te slim af te zijn. Ook de eindbazen (en zeker de laatste) zijn een stuk spannender en leuker om met meerderen te doen.

Als je voorgaande twee uitbreidingen voor Dark Souls 2 gespeeld hebt, dan heb je deze recensie vast niet nodig om jezelf over te halen om ook de Ivory King binnen te halen. Zeker als je alle drie de hoofdstukken naast elkaar zet, is er een enorme hoeveelheid content aanwezig, die zich met gemak tot de hoogtepunten van Dark Souls II kan meten.

From Software heeft er bovendien voor gekozen om nieuwe gameplayelementen te introduceren (de puzzels in Sunken King), die zelfs veteranen na laten denken. Ook de nieuwe vijanden spelen handig in op de vertrouwde Dark Souls regels, zoals voorkomen dat je vijanden kunt backstabben, of het bemoeilijken van het rondcirkelen van je tegenstander.

Dark Souls II was op zichzelf al een geweldige game, maar met deze drie uitbreidingen erbij, is het pas echt een fantastische game geworden waar je uren en uren in kunt verliezen. Crown of the Ivory King is bovendien onze favoriete uitbreiding van de drie, mede dankzij het prachtige landschap en leveldesign, maar vooral dankzij de epische eindbaas die op je staat te wachten.