Damsel Review - Vampierkonttrapperij in een notendop

Bij het woordje ‘damsel’ maak je misschien al snel de associatie met ‘damsel in distress’; de eeuwige prinses die gered moet worden is daar het perfecte voorbeeld van. Verwacht bij Damsel niet zo’n type game, want de dame met dezelfde naam als de game, schopt een potje vampierenkont waar Van Helsing jaloers op is. Lees het in onze Damsel Review!

In de wereld van Damsel dwalen vele bloedzuigers door de stad en is het aan agent Damsel om de gefladderde wezens uit te schakelen. Dit doe je niet met een houten staak en rijen aan knoflook, maar simpelweg met een effectief schietijzer. De titel is dan ook een simpele arcadeshooter, waarbij jij diverse soorten vampieren moet uitschakelen en paarse schedels moet verzamelen om jouw combo zo hoog mogelijk te houden.

Om zo’n taak te voltooien zou je uit meerdere actievolle bewegingen en trucjes moeten kiezen, maar ontwikkelaar Screwtape Studios houdt het strak en simpel. Met slechts een handjevol moves moet jij het gespuis uitschakelen. Zo kan je dashen door de lucht en makkelijk via de muren springen à la Celeste, heb je een dubbele sprong en is je laatste move een vernietigende ground pound.

Het zijn slechts een paar attributen die jij tot je beschikking hebt, maar dat betekent wel dat je deze goed moet beheersen om verder te komen in Damsel. De levels sluiten namelijk perfect aan op deze bewegingen, want sommige levels staan in het teken van de dash en kennen meerdere dodelijke punten, terwijl je in een ander level levensgevaarlijke laserstralen probeert te ontwijken met je atletische sprongen.

Elk level kent namelijk een verschillende taak die jij moet voltooien. Soms is het gewoon dat je alle vampieren moet vermoorden, terwijl je soms diverse laptops moet hacken of alle gijzelaars in een pand moet bevrijden. Hierdoor voelt elk level fris aan en krijg je niet snel het gevoel dat je steeds hetzelfde aan doen bent.

Dat komt ook door de vele kleine uitdagingen in Damsel. Al snel begrijp je hoe de game werkt en wat je moet doen, maar tijdens het vele gesprint door de levels hoor en zie je ineens een timer afgaan: een bom! Het deactiveren van de bom doe je met enkele goed getimede drukken op je knop, maar met de vele hectiek om je heen, kan het behoorlijk lastig worden.

De bloedzuigende wezens blijven de hoofdzaak, maar door de focus te verleggen naar kleine randzaken blijf je op het puntje van je stoel om de missie af te maken. En dat kan al snel lastig worden, want je moet opletten wat je nou precies aan het doen bent en waar jij op schiet. En dat is bijzonder voor het genre van de arcadeshooter, waar meerdere kogels vaak over het scherm vliegen.

Want de vele gijzelaars die jij moet proberen te bevrijden, sterven als je ze één keer raakt. Soms lijkt dit ontzettend oneerlijk, want slechts één verdwaalde kogel van Damsel kan ineens voor een game over-scherm zorgen. Maar dat geeft juist aan dat jij als vampierenjager precies moet weten waar de ondode bloedzuigers zitten en het complete level eerst moet verkennen. Je rent daardoor van hot naar her en dat is bijzonder goed bedacht door ontwikkelaar Screwtape Studios.

De maker vertelt het verhaal van Damsel ook op een kunstzinnige manier, via stripboekpanelen ontrafelt het verhaal van de titel zich en weet jij wat jouw volgende missie is. Samen met de mooie, getekende graphics die elk level sieren is dit een puike manier van het vertellen van een verhaal wat goed is uitgevoerd.

Er zitten alleen wat haken en ogen aan die levels, want ze komen vaak opnieuw voorbij, maar dan met een ander doel. Zo zal je in de eerste campagne vaak door de krochten van een pakhuis lopen en sporadisch heeft de ontwikkelaar dan net enkele aanpassingen gedaan waardoor het level er ietwat anders uitziet.

En dat is jammer, want het haalt je al snel uit de puike ervaring die Damsel biedt. De besturing werkt namelijk erg strak en goed en geeft jou de complete controle over de vampierschoppende agent. Al snel spring en ren je door de levels om de monsters uit te schakelen, maar naarmate je verder in de campagne komt valt iets anders op: de pieken in de moeilijkheidgraad.

Sommige levels zijn zo uitdagend met zoveel vampieren, dat het al snel lastig wordt om het level überhaupt te voltooien. Zo is er een missie waarbij je computers moet hacken die een bom deactiveren, maar hier heb jij slechts dertig seconden voor. De hoeveelheid bloedzuigers die tussen jou en die computers in staan, is absurd en daar heb jij echt wel iets meer tijd voor nodig.

Damsel is door dat alles een game geworden die het oude gevoel van een arcadeshooter heeft en uitstraalt; een strakke controle met een flinke dosis snelheid. De verschillende missies zijn uitdagend en houden het fris, maar door steeds dezelfde levels te recyclen word je al snel uit de flow gehaald. In combinatie met enkele rare pieken in de moeilijkheidsgraad is dat zonde voor een verder leuke titel.