CMC Seizoen 1 Review - Drama in het ziekenhuis

Intriges in het ziekenhuis, vroeger zat men aan de buis gekluisterd om ervan te smullen. Met CMC komt RTL met een nieuwe ziekenhuisserie. Naast het helpen van de vele patiënten, moet er ook wat gedaan worden aan het ziekenhuis zelf. De CMC Seizoen 1 review bespreekt of de serie het bekijken waard is.

Wie in het ziekenhuis komt, is daar dikwijls omdat er niet veel goeds te melden is. Gebroken botten, rare klachten of gewoon om wat medicijnen te halen. Of je er nu vaak komt of niet, iedereen is het erover eens dat het ziekenhuis cruciaal is voor de gezondheid van onze medemens.

Wat gebeurt er dan, als datzelfde ziekenhuis zelf niet zo gezond blijkt als gedacht? Dit gegeven vormt de rode draad voor de nieuwe dramaserie van RTL en Talpa binnen het bestaande aanbod Nederlandse series: CMC. Met een garde bekende namen en tien afleveringen probeert de serie de kijker te boeien, en tevens wat te laten zien van de werkzaamheden die je kunt vinden in het ziekenhuis.

Helaas weet CMC niet echt interesse te wekken, en dat heeft verschillende oorzaken. Zo is het plot van de serie alles behalve spannend, terwijl de makers dit duidelijk wel in gedachten hadden. De rode draad van CMC seizoen 1 focust zich op de nieuwe directrice van het ziekenhuis: Cleo de Waard (gespeeld door Ricky Koole).

In eerste instantie lijkt er weinig mis met de gesteldheid van het CMC, en het begin van de serie focust zich dan ook vooral op de kennismaking tussen het personeel en mevrouw de Waard. Gaandeweg komen er echter zaken boven water die aantonen dat er een spelletje gespeeld wordt omtrent de financiën van de instantie, en dat Cleo er als dader zijnde wordt ingeluisd.

Op papier klinkt dit nog best interessant, maar de uitwerking ervan is alles behalve spannend. Hoewel er vrij aan het begin van het seizoen duidelijk wordt dat niet alles klopt, gebeurt er de rest van het seizoen niets spannends. Er is geen climax, en het einde van het seizoen eindigt zonder afronding. Een vrij apart gegeven, zeker omdat het nog maar de vraag is of er nog een tweede seizoen aankomt.

In principe gebeurt er van begin tot eind weinig echt groots in CMC seizoen 1. Een ieder die de serie om deze reden wil kijken, kan CMC dan ook maar beter mijden. Gelukkig gebeurt er nog wel iets in dit fictieve ziekenhuis, en dat zijn de casussen met de patiënten die verspreid over de tien afleveringen een bezoek brengen aan het CMC.

RTL heeft in samenwerking met diverse fondsen ervoor gezorgd dat de dilemma’s in CMC seizoen 1 realistisch in beeld worden gebracht. Zo is er een jongen die last heeft van depressie en hier niet goed mee om kan gaan. Vervolgens krijg je als kijker mee hoe een expert zo’n jongen behandelt, zonder dat de serie aanvoelt als een documentaire. Actrice Renée Soutendijk speelt tijdens deze scènes een overtuigende rol als psychiater Emily Zomer.

Of een verhaal van een patiënt met kanker, waarbij het slechte nieuws natuurlijk hard aankomt. Hier wordt de patiënt wederom geholpen door een gerenommeerd acteur, ditmaal Victor Löw. Als oncoloog Max van Montfoort probeert hij de bedroefde medemens zo goed mogelijk te begeleiden, terwijl je ziet dat hij het zelf ook moeilijk heeft. Hij heeft zijn vrouw namelijk ook verloren aan kanker, en de lopende casus doet een heleboel herinneringen omhoog komen.

Dit soort losstaande verhalen weten gelukkig wél interesse te wekken, en het is de voornaamste reden om CMC seizoen 1 toch een kans te geven. Niet alleen wordt hier het meest overtuigende acteerwerk binnen de serie gegeven, maar de onderwerpen zijn dikwijls ook gewoon interessant. Wat kan er bijvoorbeeld gebeuren als je te vaak naar concerten gaat, waar het geluid te hard staat te loeien?

CMC seizoen 1 was wellicht beter uit de verf gekomen als de saaie rode draad die zich nu door de afleveringen nestelt was geschrapt, en elke aflevering gewoon een opzichzelfstaand probleem met zich meebracht. Dan had de focus meer gelegen op hetgeen dat nu wel de moeite waard is.

Het laat zien dat grote namen niet garanderen dat een serie succesvol is. Hoewel sommige acteurs en actrices wel degelijk overtuigend werk afleveren, zijn er ook genoeg momenten waarop het acteerwerk totaal niet binnenkomt. Het saaie plot van CMC seizoen 1 is hier mede oorzaak van. Gelukkig weten de verhalen omtrent de patiënten wel te boeien, en de realistische weergave van de ziektes en aandoeningen is zeker een positief gegeven.

Hier weet het acteerwerk gelukkig ook wat meer te overtuigen, en de casussen in CMC seizoen 1 weten het geheel nog enigszins te redden. Helaas is het verder lastig om de serie aan nieuwe kijkers aan te raden. CMC heeft weinig om het lijf, en halverwege de tien afleveringen heb je er eigenlijk al weer genoeg van. Ook dit fictieve ziekenhuis kun je dus het beste gewoon mijden.