Call of Duty WW2 DLC The Resistance Review - Net wat je zoekt

Call of Duty WW2 is drie maanden uit en dat betekent dat het tijd is voor de eerste DLC. Meer multiplayer maps, een War-missie en uiteraard een vervolg op het duistere verhaal van Zombies. Zo is er voor ieder wat wils, maar of ieders verlangen ook vervuld wordt, lees je in onze Call of Duty WW2 DLC The Resistance Review.

Call of Duty WW2 kende nogal wat opstartproblemen, mede doordat de game geplaagd werd door serverproblemen. Nu, enkele maanden later, lijkt het (dan eindelijk) naar behoren te werken. Wat dat betreft de ideale timing voor een nieuwe DLC, om een goede doorstart te maken met enkele nieuwe maps, een extra War-missie en een nieuw hoofdstuk in de zombie-saga.

Op 30 januari was het zover en konden PlayStation 4-gebruikers voor het eerst kennismaken met de Resistance DLC. Uiteraard gaat de release gepaard met event-gebonden missies en loot, zoals we dat eerder bijvoorbeeld zagen met het winterthema. Nieuwe calling cards, wapencamo's, kleding en meer, allemaal in het teken van het verzet.

Qua inhoud had je al op kunnen merken dat Sledgehammer vasthoudt aan het vaste principe van vier nieuwe maps en een zombie-avontuur. Door de introductie van de War-modus heeft de standaard multiplayer een map in moeten leveren voor de komst van een extra War-map. Bovendien lijkt Sledgehammer vast te houden aan het principe 'één remake per DLC'. Voor de snelle rekenaar betekent dat dus drie multiplayer maps, waarvan één remake...

...En die map is ditmaal Occupation. De gelouterde Call of Duty-speler zal de map direct herkennen als - hoe toepasselijk - Resistance uit Modern Warfare 3. Het thema voor deze map is dan ook ongewijzigd gebleven, omdat het naadloos aansluit bij dat van World War 2. Nog altijd vecht je namelijk in de straten van Parijs tijdens de Duitse bezetting.

De map is weliswaar in een nieuw WW2-jasje gestoken, maar ziet en voelt nog altijd hetzelfde aan. Lange straten omheind door kleine winkeltjes zorgen voor mid-range gevechten, afgewisseld met korte combat in de Franse shops. Je begeeft je gelukkig niet meer in gekleurde futuristische waterparken met glijbanen, maar om nou te zeggen dat deze map vernieuwend of spannend is. Nee, dat is Occupation zeker niet.

De map is een paradijs voor snipers en voor de echte jakhalzen die als kip zonder kop rondrennen, is het dringen geblazen in het epicentrum waar het enige toegankelijke gebouw van de map zich bevindt. De map is ruim, maar grote delen aan de buitenkant worden amper benut, waardoor je continu het gevoel hebt dat je in een trechter je dood tegemoet loopt. Resistance was wat ons betreft niet van het niveau van de 'echte klassiekers' als Terminal of Nuketown en buiten het feit dat het naadloos aansluit bij het thema is het verder een verwaarloosbare toevoeging.

Dan de gloednieuwe content. De eerste van de twee splinternieuwe maps is Anthropoid. Het speelt zich af in Praag, Tsjecho-Slowakije, en is gebaseerd op de gelijknamige missie waarbij een hoge Duitse officier tijdens de Tweede Wereldoorlog het doelwit was. De map wordt gekenmerkt door twee lange straten aan de zijkant en een brug met 'underpass' in het midden. Zo heb je drie wegen om de tegenstander te lijf te gaan.

De map is licht, ziet er goed uit, heeft een fijne setting, maar ondanks dat voelt het toch vrij beperkt. Het is enigszins te vergelijken met de map die we hiervoor hebben behandeld. Beide lange straten aan weerszijden zullen over het algemeen online zwaar bewaakt worden door snipers of ander zwaar geschut.

Om niet continu uit het niets naar het hiernamaals geschoten te worden, ben je genoodzaakt om door het midden de aanval te zoeken. Dit zorgt voor opstoppingen in de nauwe paadjes en een granatenregen vanaf de spawn. Leuk als je zelf wat raakt, maar anderzijds bloedirritant als je weer wordt opgeblazen door een 'hail mary'.

Het enige lichtpuntje wat betreft de nieuwe multiplayer maps is Valkyrie. Geïnspireerd op Operation Barbarossa, waarbij Nazi-Duitsland de Sovjet-Unie binnen wilde vallen. Het speelt zich af in de vervallen barakken van het Oosterse front van Hitlers leger. De map staalt mede door het bosachtige thema direct oorlog uit. Betonnen schuil- en opslagplaatsen volgeladen met kogels, achtergelaten geweren en geïnstalleerde machinegeweren vormen de basis voor een prima map.

In tegenstelling tot de andere twee maps voelen de dynamiek en de balans van deze map heel goed. Je kan kiezen om een route 'buitenom' te nemen zonder dat je het gevoel hebt geen deel meer te nemen aan het spel. Je kan de sniper van stal halen, maar je kan ook de snelle actie op zoeken. Door de plaatsing van de bunkers en de meerdere in- en uitgangen blijft er een bepaald verrassingselement in de map zitten en voelt de arena niet benauwd omdat je gedwongen wordt om een bepaalde route te nemen.

Met de komst van Call of Duty WW2 maakten we kennis met een nieuwe gamemodus, namelijk War. De objective-based gamemodus was nieuw voor de franchise en heeft Sledgehammer geen windeieren gelegd. De eerste drie operaties werden gewaardeerd en zorgden voor een verfrissende vorm van oorlogvoeren, in het traditionele snelle jasje van Call of Duty. Het is dan ook prettig om te zien dat de nieuwe War-map Operation Intercept perfect aansluit bij de eerste delen.

Operation Intercept is qua opbouw identiek aan de andere maps. Je zult drie verschillende missies moeten voltooien om als aanvallende partij te winnen. Uiteraard is het aan de verdedigende partij om dit zo goed als mogelijk te voorkomen.

De eerste opdracht is om tweemaal drie verzetsstrijders te bevrijden (of gevangen te houden als je verdedigt). Vervolgens staan er 25 radio's op het spel, die al dan niet in stand gehouden of kapotgemaakt moeten worden. En als laatste zal er een tank begeleid moeten worden door het treinstation om de trein te stoppen die de mensen van het verzet wil gaan vervoeren.

Hoewel de onderlinge afstemming binnen het team niet meer zó verschillend hoeft te zijn als in de eerste delen - het is namelijk rennen en beuken - blijft het element van samenwerken wel cruciaal in deze gamemodus. Je zal samen moeten aanzetten om de verdediging te doorbreken. De één met een shotgun en de ander met dubbele 'smokes' op zak om verwarring te scheppen. Maar de snipers en LMG's die voorheen van pas kwamen, kan je deze keer beter thuis laten.

Bovendien zijn de afstanden wat ingekort, waardoor je niet onnodig ver hoeft te lopen van de spawn, wat de snelheid van de game nog meer ten goede komt. Daardoor heb je het zware geschut niet nodig en creëer je nog meer actie. Al is het zeker niet gezegd dat het daardoor ook makkelijker wordt om het einde te halen. In tegendeel zelfs.

Zombies is al enkele jaren een vast onderdeel van Call of Duty. Van zombies knallen op kampen tot de parodie uit de vorige editie. Dit jaar is Sledgehammer een andere weg ingeslagen en ging het met The Final Reich naar een ontzettend duister en lugubere wereld waar Nazi-zombies de wereld over probeerden te nemen. Nu is daar met de komst van de DLC een vervolg op gekomen: The Darkest Shore.

Zoals de naam al doet vermoeden, is het duister en speelt het zich af aan de kust. De strijders van het eerste deel hebben nieuwe informatie ontvangen. Aan de noordkust van Duitsland zou Dokter Straub gesignaleerd zijn. Reden dus om het avontuur op te zoeken.

Vanaf moment één word je in dit avontuur gezogen. Op een klein stukje strand komen de ondoden als gekken op je afgerend en jij moet ze letterlijk van je af slaan. Zware muziek, lugubere beelden en een grimmige omgeving dragen bij aan een intens verhaal. Zo trekt er af en toe een hevige mist over het land, waardoor het allemaal nóg spannender wordt. Alsof het al niet griezelig genoeg was.

Op het moment dat je ronde één hebt doorstaan, vervolgt het verhaal zich zoals we dat kennen van een zombiemodus. Je opent deuren, upgrade je wapens en zoekt naar voorwerpen en schakelaars om verder te komen in de map. De zombies lijken smeriger dan ooit, dragen vliegen met zich mee die in je oor zoemen en hebben zwaar geschut om jou het leven zuur te maken.

Net als anders valt er ook in The Darkest Shore veel te ontdekken en zorgt het ervoor dat wanneer je doodgaat, je getriggerd wordt om het avontuur maar weer opnieuw te starten. Zo blijf je jezelf verbeteren en weet je stukje bij beetje de puzzel verder in elkaar te leggen.

Iedereen die de Call of Duty WW2 DLC The Resistance gespeeld heeft, blijft waarschijnlijk met een gemengd gevoel achter. Enerzijds zijn er de veilige en niet overtuigende multiplayer maps Anthropoid en Occupation. Anderzijds doet Valkyrie wat het moet doen, is Operation Intercept een welkome toevoeging aan toch al een prettige nieuwe gamemodus en heeft het Zombie-verhaal een nog grimmiger hoofdstuk gekregen.

Kortom: het gaat er eigenlijk maar net om wat je zoekt. Ben je een fervente multiplayer-liefhebber die hoofdzakelijk Team Deathmatch of andere standaard gamemodi speelt, dan is de DLC met één prima map en twee basic maps - waarvan één remake - niet de moeite waard. Operation Intercept is een fijne toevoeging, maar Zombies redt de DLC overduidelijk met een geweldig meeslepend duister avontuur.

Call of Duty WW2 is verkrijgbaar voor PC, Xbox One en PS4. De Call of Duty WW2 DLC The Resistance is per 30 januari beschikbaar voor PlayStation 4. De overige consoles volgen een maand later.