Call of Duty: Modern Warfare 3 Review

Al weken houdt vriend en vijand zich bezig met Call of Duty: Modern Warfare 3. Het is uitmelking, het is het tofste wat je moet ervaren. Alle kreten komen wel voorbij. Wat doet deel drie precies: wordt het verplichte kost voor elke Nederlander, of toch niet?

De trots van Infinity Ward ligt op de planken: Call of Duty: Modern Warfare 3. Het vervolg op Call of Duty: Modern Warfare 2 uit 2009. Zoals ook in dat deel, kruip je in deel drie in de huid van meerdere soldaten waar het maar om één ding gaat: Makarov stoppen. Het is deze hufter die verantwoordelijk is voor een oorlog en deze klootzak moet dan ook voorgoed onder de zoden worden gestopt. Hij kwam in Call of Duty 4: Modern Warfare al voor, in deel twee nog meer, maar in deel drie is het de essentie van de gehele campaign. Stop die bastaard!

Campaign: kort en niet baanbrekend
De campaign neemt je mee in drie acts die in totaal zeventien hoofdstukken beslaan. Nu klinkt dat als muziek in de oren: veel missies. Niets is minder waar. Call of Duty: Modern Warfare 3 heeft qua campaign dezelfde lengte als die van bijvoorbeeld Homefront. Na vier à vijf uurtjes rolt de aftiteling al voorbij. Toch zijn dit intense uurtjes zoals je gewend bent van de schietserie. Elke missie is anders en elke missie voelt aan als een Hollywood film met over the top actie. Het zijn de variatie en de filmische manier waarop alles gebracht wordt die ervoor zorgen dat je steeds wilt doorknallen en door wilt gaan. Na tig vijanden voorzien te hebben van lood in hun lichaam, zijn er momenten van afwisseling: even een parachute openen om ergens te landen of even een achtervolging inzetten per boot. Ook is er een tof on-rails gedeelte aanwezig waarbij continu geldt: het bestuurt soepel en het is tof. Alles wat je gewend bent uit het vorige deel, of delen, kun je nu verwachten, al is het net even een tikkeltje anders.

Geheel anders of baanbrekend wordt het echter niet. Qua campaign doet Call of Duty: Modern Warfare 3 niets nieuws. En qua graphics al helemaal niet. Ja, explosies zien er net even beter uit. Maar eigenlijk ziet de game er verder soms best wel grauw en ongedetailleerd uit. Hoewel we de game verder niet gaan vergelijken met Battlefield 3 moet wel geconstateerd worden dat de engine waarop die shooter draait, zorgt voor indrukwekkendere beelden. Call of Duty: Modern Warfare 3 staat zijn mannetje, maar het zorgt niet voor verrassingen. Het is wat meer van hetzelfde en dat is best jammer. Natuurlijk, als fan kom je aan je trekken. Maar er is niets mis mee om niet alleen mensen op te blazen in een game, liever willen we bij elk deeltje weggeblazen worden van verbazing. De campaign zorgt daar in ieder geval niet voor.

Vernieuwing in de co-op
Gelukkig voor de game, biedt Modern Warfare 3 meer. Net zoals in Call of Duty: Modern Warfare 2 is er weer een apart co-op gedeelte voor de co-op hoertjes onder ons (ja, ondergetekende behoort tot die groep!), de zogeheten Spec Ops-modus. Hier krijg je zestien missies voorgeschoteld die je samen met iemand, offline of online, kunt spelen. Het zijn missies met omgevingen die je zult herkennen uit de campaign maar toch even om een andere invulling en aanpak vragen. Is het tof? Absoluut. Is het vernieuwend? Nee, als je Modern Warfare 2 gespeeld hebt, weet je wat je ook nu voor je kiezen krijgt.

Wat wel erg tof is, is een nieuwe optie, namelijk de Survival modus. In deze modus ben je samen met nog een persoon hordes van vijanden aan het overmeesteren. Zo begin je makkelijk op niveau één, maar lopen de hordes steeds op in moeilijkheidsgraad. Het is het idee zoals Gears of War geïntroduceerd heeft, maar wel anders. De opzet is hetzelfde als de Horde modus in Gears of War 3: schakel alle vijanden uit, verdien geld en upgrade daarmee items. In Call of Duty: Modern Warfare 3 kun je jezelf voorzien van allerlei wapens (en deze upgraden), granaten, flashbangs en meer. Wat pas echt tof is, is dat je extra mankracht kan bijkopen of jezelf kan voorzien van een luchtaanval. Die extra mankracht kun je zeker gebruiken, want na wave vijftien wordt het al knap ingewikkeld als je van alle kanten omsingeld wordt door vijanden. Bovendien weten we het allemaal: Juggernauts zijn geen gasten waar je even een biertje mee gaat drinken. Nee, zo gezellig zijn ze niet. Ze moeten afgemaakt worden en het liefst zo snel mogelijk. Anders krijg je pas echt problemen.

De Survival modus is dus nieuw, hoewel ‘echt’ compleet nieuw natuurlijk niet. Zo konden we in Call of Duty: Black Ops al honderden zombies aan gort schieten. Verwacht dit overigens niet in de Survival modus hier, want zombies zul je niet terugzien. Gewone ‘normale’ vijanden maken de dienst uit. Hoewel de Survival modus enorm verslavend is, kleeft er toch een klein nadeel aan. De modus is maar speelbaar met twee personen. Waarom wordt er een idee gejat en deze dan slechts ten dele goed uitgevoerd? Als je dus lekker met een groepje vrienden wilt losgaan op een avond, zal eerder Gears of War 3 (of F.E.A.R. 3) in de console belanden. Games die wél met vier personen gespeeld kunnen worden. Ja, Infitiny Ward, deze zet vinden we niet handig.

Multiplayer beter dan ooit
Maar genoeg erover. Waar het de meeste mensen om te doen is, is uiteraard de multiplayer. Een leek zal hier geen verschil merken als de game vergeleken wordt met eerdere Call of Duty delen. De doorgewinterde Call of Duty speler zal echter wel verschil merken. De multiplayer is namelijk sterker dan ooit. Nog altijd zijn er tig modi en mappen waarop uren, avonden, nachten doorgehaald kunnen worden.

Een grote verbetering zijn de strike packages, waardoor je drie keuzes voorgeschoteld krijgt. Nieuw hierin is de ‘support’ waarbij het woord al aangeeft waar het om gaat: ondersteuning. De streaks variëren van UAV tot een stealth bomber. Bovendien tellen de killstreaks op, ook al ga je dood. De tweede is ‘assault’, een pakket dat echt iets is voor degenen die gaan voor de kills. In dit pakket vind je de bekende killstreaks terug zoals: Care Package en AC-130. Je probeert dus zoveel mogelijk kills voor jouw team te maken. In Team Deathmatch is dit bijzonder handig. Je streaks resetten wel nadat je bent doodgedaan. Dit is bij de support package niet het geval. Tot slot is er de ‘specialist' optie. In dit pakket vind je geen killstreaks terug maar perks. Bij elke twee kills die je maakt, krijg je een extra perk op de bestaande. Dit pakket is prima geschikt voor mensen in Free-For-All of die liever solo door het spel rennen. Tevens krijg je voor elke objective die je verovert ook een punt die meetelt bij je streaks. Erg tof gedaan dus.

Bovendien kun je voor het eerst ook wapens levelen naast je eigen ranking. Bij elk nieuw level krijg je een uitrusting voor je wapen zoals een red dot sight of extended mags. Je hebt ook zogeheten Proficiency, dit zijn onderdelen die je wapens verbeteren. Zo is er Kick die de terugslag sterk vermindert en Focus die je beter helpt met richten. Het mag duidelijk zijn: Call of Duty fans komen echt aan hun trekken met een verbeterde multiplayer.

Niet baanbrekend, wel tof
Al met al is Modern Warfare 3 eigenlijk een soort van FIFA. In die zin: eens in de zoveel tijd krijg je een nieuwe versie voorgeschoteld die weer net iets beter is door enkele aanpassingen die gemaakt zijn. Maar nooit gaat het om baanbrekende elementen. Wie koopt er elk jaar de nieuwe FIFA-game? Alleen de liefhebbers. De rest koopt zo nu en dan een FIFA-deel. Dit is dan ook precies ons advies met Call of Duty: Modern Warfare 3. Ben jij een doorgewinterde Call of Duty speler? Dan moet je Modern Warfare 3 in huis halen. De multiplayer is beter dan ooit en zal je maanden uit je slaap houden. Maar speel jij zo nu en dan een shooter en heb jij al een of meerdere Call of Duty games in huis, dan kun je deel drie gerust aan je voorbij laten gaan of eens uit de budgetbak plukken. De game verrast je namelijk nergens en dat is jammer. Een filmische game die soepel in de handen ligt en prima speelt, maar net geen verplichte kost is geworden voor elke Nederlander.