Call of Duty Modern Warfare 2 Review - Infinity Ward is terug

Drie jaar na de originele reboot is het tijd voor een volgend deel in de vernieuwde Modern Warfare reeks. Met een bombastische singleplayer, uitgebreide multiplayer en spec-ops modus biedt Infinity Ward in ieder geval een mooi pakket aan. De Call of Duty Modern Warfare 2 review vertelt je of dit nieuwe knalfestijn jouw keiharde knaken waard is.

Er is veel te doen om Call of Duty dit jaar. Microsoft die Activision aankoopt en de vraag of de mega franchise binnenkort wel overal beschikbaar blijft. Gelukkig gaat de shootergigant momenteel nog nergens heen en Call of Duty Modern Warfare 2 is daar het voorbeeld van. De nieuwste shooter uit de koker van Infinity Ward mixt wederom de nostalgische basis van de oude Modern Warfare games en gooit daar een fonkelnieuw next-gen sausje overheen.

Aan de basis staat natuurlijk de multiplayer, die ook dit jaar weer miljoenen fans dagelijks hun lood weg kunnen knallen. Ook de spec-ops modus is terug van weggeweest en geeft je de mogelijkheid om de wereld in co-op te bevrijden van al het terroristische kwaad in de wereld. Maar het perfecte opstapje vind je terug in de singleplayer, waar je in een paar uur een achtbaanrit vol explosies en spektakel beleeft.

En die singleplayer in Call of Duty Modern Warfare 2 is wederom één grote reünie van bekende gezichten. Captain Price, Soap, Ghost, Gaz, het is een greep uit de lijst met oudgedienden die weer van zich laten horen. De reboot uit 2019 pakte die bekende cast en mixte dat succesvol met een wat grimmige toon. Die stijl wordt in dit vervolg doorgezet, met dit keer natuurlijk een gloednieuwe baddy.

De geheimzinnige Hassan wil wraak nemen op het westen na een koelbloedige moord op zijn oom. Aan jou als elitesoldaat om deze nieuwe dreiging op te sporen en in de kiem te smoren. Zoals dat een Call of Duty campaign beaamt doe je dat door de hele wereld over te reizen en flink wat rond te schieten. In die zin doet Call of Duty Modern Warfare 2 niks nieuw, maar oh wat speelt het geheel lekker weg.

Waar je het ene moment nog door de wateren in Amsterdam zwemt om een kartel op te sporen, lig je niet veel later in Spanje soldaten af te knallen met je snipergeweer in een ghillie pak. De variatie die de in totaal 17 missies hier bieden is top-notch en de hele singleplayer voelt als een doordachte actiefilm zonder rustmomenten. Het plot stelt weinig voor en is op veel punten zelfs voorspelbaar, maar dat haalt de spelervaring in dit geval niet onderuit.

De strakke gameplay en bovendien oogstrelende grafische pracht van Modern Warfare 2 zorgen ervoor dat Infinity Ward hier een van de betere Call of Duty campagnes in recente jaren op tafel legt. Karakters zien er realistisch uit en omgevingen zijn om door een ringetje te halen. Er is is flink wat geld en arbeid in de campagne gestoken en dat werpt dus zijn vruchten af. Pak die singleplayer daarom zeker even mee, ook al koop je de game enkel en alleen voor de multiplayer. Het is een perfect opwarmertje voor het echte werk tegen je online rivalen.

Of je kunt ervoor kiezen om eerst de Spec-Ops modus wat liefde te geven. Met drie beschikbare missies op launch kun je in de Spec-Ops met een vriend of willekeurige andere speler samen op pad in Al Mazrah. Met meer missies onderweg post-launch voelt de Spec-Ops content strakker ontworpen als de missies uit het vorige deel van 2019, maar met meer vrijheid als de klassieke Spec-Ops uit de originele Modern Warfare 2.

In grote lijnen vat je de missies in Spec-Ops samen als: ga naar de objective, vermoord de bad guys en ontsnap. De ene missie focust zich iets meer op stealth, terwijl een ander (Defender: Mt. Zaya) je juist guns blazing laat vechten tegen hordes vijanden. Het is een leuk uitstapje tussen de campaign en multiplayer door, maar het is duidelijk dat de focus minder op de Spec-Ops ligt.

Met de introductie van Kits kun je wel een specifieke rol aannemen tijdens een co-op missie en deze Kits moeten ook in de aankomende Raid-missies een grotere rol gaan spelen. Maar voor nu, op launch, is Spec-Ops vooral een tussendoortje dat je hongerig maakt voor het grote feestmaal.

Want waar de campaign en Spec-Ops leuk zijn, ligt het grote succes van de Call of Duty franchise bij de uitgebreide multiplayer. Ook dit jaar heeft Infinity Ward weer hard gewerkt om een samenhangend en vooral vermakelijk hoofdgerecht op tafel te serveren. En daar slaagt het bedrijf in grote lijnen in, al zijn er wel een aantal oneffenheden aan te wijzen.

De strakke gunplay en snelle time-to-kill zijn in ieder geval aanwezig en dat zorgt ervoor dat ook de multiplayer heerlijk aanvoelt, in ieder geval in de geteste PlayStation 5-versie. Het is duidelijk dat de werkende basis uit Modern Warfare 2019 hier terugkeert, maar ontwikkelaar Infinity Ward heeft punten die niet werkten in het origineel op de schop gegooid. Zo is het map design beter afgestemd op de specifiek modi, waardoor de algehele ervaring veel sneller en overzichtelijker aanvoelt.

Voor de standaard zes-tegen-zes potjes zijn er tien kleinere maps beschikbaar, naast de vijf arena’s die speciaal voor de grotere Ground War en Invasion modi zijn ontworpen. Op deze manier ontstaan er minder dead spots op de maps en kom je altijd wel iemand tegen, vriend of vijand. De meeste bekende afspeellijsten zijn ook hier terug te vinden, waaronder Free-For-All, Team Deathmatch, Hardpoint, Domination en Search and Destroy.

Infinity Ward voegt daar twee nieuwe onderdelen aan toe met Prisoner Rescue en Knockout, die beide hun inspiratie lijken te halen uit games als Rainbow Six Siege. Respawns staan hier namelijk ook uit en het redden van gijzelaars klinkt voor spelers van de Tom Clancy game erg bekend in de oren. Het is een leuke toevoeging aan de mix, maar baanbrekend is het allesbehalve. We hebben hier meer te maken met een nieuw smaakje in de mix dan een gloednieuw eindproduct. De multiplayer van Modern Warfare 2 voelt als geheel aardig vertrouwd aan.

Je levelt gaandeweg je multiplayer avontuur je rank wederom op om nieuwe dingen vrij te spelen, waaronder perks, gadgets en wapens. Al is het vrijspelen van wapens in Modern Warfare 2 wel onnodig ingewikkeld gemaakt. Om sommige wapens en attachments te bemachtigen, moet je eerst weer andere wapens naar een bepaald level krijgen. Dit in plaats van wapens gewoon te koppelen aan een spelerlevel. Zelfs als je de maximale level 55 bijna aantikt, kan het dus zomaar zijn dat je een hele rits wapens nog niet kunt gebruiken en dat is gewoon vervelend.

Je wilt niet onnodig met wapens spelen die jij niet prettig vindt werken. De kans is klein, maar het is te hopen dat Infinity Ward met dit systeem gaat tweaken, want in de huidige vorm is het onnodig ingewikkeld. Een betere toevoeging is dan de uitgebreidere Gunsmith-functie die je wapens laat tweaken tot je een ons weegt. Voor casual spelers is het wellicht too much, maar fans van de game kunnen hun favoriete wapens nu helemaal tweaken naar hun speelstijl. Het is het kleine beetje diepgang dat Call of Duty zeker kan gebruiken.

Onderaan de streep weet Infinity Ward met Call of Duty Modern Warfare 2 een weinig innoverend, maar wel verrassend frisse en vermakelijke shooter af te leveren. De singleplayer is wederom een achtbaanrit van jewelste, met spanning, drama en natuurlijk bulten lood om af te schieten. De Spec-Ops is een leuke extra, maar weet verder geen hele imponerende indruk achter te laten. Nee, het echte werk is terug te vinden in de multiplayer van Modern Warfare 2. Met retestrakke gameplay, een prettige time-to-kill, maps die beter aansluiten op de ervaring en genoeg leuke modi om uit te kiezen.

Sommige ontwerpkeuzes, waaronder het vrijspelen van wapens, zijn wat dubieus. Maar daar staan ook een aantal welkome toevoegingen tegenover. Met de huidige solide basis aanwezig, is het nu hopen dat Inifinity Ward ook de laatste kink in de kabel wegwerkt. Modern Warfare 2 als totaalpakket is een van de betere Call of Duty-ervaringen die we de afgelopen jaren hebben mogen omarmen.