Call of Duty Infinite Warfare Review - Goed, beter, best

Het is weer november en dat betekent dat de nieuwste game van de Call of Duty franchise uitgebracht wordt en wel vandaag. Na twee jaar afwezigheid was het dit jaar weer de beurt aan Infinity Ward om het nieuwste deel van de shooter uit te brengen. Tijd om in de Call of Duty Infinite Warfare review het resultaat te bekijken.

Sinds de toetreding van Sledgehammer Games tot het groepje van Infinity Ward en Treyarch is de cyclus waarin de ontwikkelaars Call of Duty games uitbrengen van twee naar drie jaar verschoven. Het laatste deel dat Infinity Ward uitbracht was daarom Call of Duty Ghosts van drie jaar geleden dat voor velen allerminst een succes was. Dit jaar probeert de ontwikkelaar zich te revancheren van deze tegenvaller door met Call of Duty Infinite Warfare de aarde te laten voor wat het is en al het geweld mee te slepen naar de ruimte.

Ruim een week voor de release konden wij tijdens het Call of Duty review event in Londen aan de slag met alles wat de nieuwste Call of Duty game te bieden heeft. En zoals nagenoeg ieder jaar, bestaat ook dit jaar de game uit drie onderdelen, te weten; de singleplayer, de multiplayer en uiteraard de zombies. Tot zover weinig nieuws onder de zon. We speelden alle modi in enkele sessies van A tot Z en delen de bevindingen in deze Call of Duty Infinite Warfare review.

Het begon allemaal enkele maanden geleden met de eerste trailer voor Call of Duty Infinite Warfare. Deze wist binnen no-time toe te treden tot een select groepje video's met meeste 'dislikes' op YouTube. Niet iets op trots op te zijn, maar dit alles had te maken met de weg die Infinity Ward in de video toonde in te slaan met haar nieuwste game. Het zou namelijk, na Advanced Warfare en Black Ops 3, nog een slag futuristischer worden met niet alleen 'energy weapons' en 'specialists', maar de ruimte zou tevens het strijdtoneel worden van de game.

En dat klopt, althans voor wat betreft de singleplayer, want die speelt zich daadwerkelijk nagenoeg volledig af in de ruimte. Na enkele missies zal je namelijk de aarde laten voor wat het is, waarna je alle opdrachten vanuit je ruimteschip zult uitstippelen en uit zult voeren. In deze thuisbasis kan je alle verzamelde gegevens en intel bekijken, voor iedere opdracht je 'gear' uitkiezen en bepalen welke opdracht je wilt gaan uitvoeren.

Voor het eerst is het namelijk zo dat je niet gedurende ongeveer negen uur een enkel verhaal volgt. In Infinite Warfare wordt de mogelijkheid geboden om naast het hoofdverhaal enkele zijmissies te voltooien. Deze bieden je niet alleen de nodige afwisseling, maar dienen ook om nieuwe wapens en uitrusting vrij te spelen. Daardoor heb je meer keuze in je hoofdmissies die zo automatisch vergemakkelijkt worden.

Zoals je van Call of Duty gewend bent, is het een aaneenschakeling van veel snelheid, geweld en explosies. Dit is in Infinite Warfare niet anders. Vanwege de typische Call of Duty gameplay heb je dan ook tijdens het hele verhaal, dat maar zo'n vijf uur duurt, het idee dat je de nieuwste shooter speelt. Hier doet het hele futuristische niets aan af en dat is toch fijn.

Infinity Ward heeft ook getracht om meer dan een singleplayer game neer te zetten in de vorm van een volledige filmervaring. Cutscènes zien er niet alleen goed uit. Zeker door de toevoeging van vele acteurs en andere beroemdheden, heb je af en toe even het idee dat je naar een film zit te kijken. Dit zorgt ervoor dat je meer mee gesleurd wordt in het verhaal.

Daarnaast zijn er ook enkele nieuwe features toegevoegd die een extra dimensie aan de game moeten geven. Zo speelt een deel zich buiten in de ruimte af, waar we te maken hebben met gewichteloosheid. Jij en je vijanden zweven door de ruimte en bewegen zich voort door middel van haken die je kunt schieten op bewegende onderdelen. Vijanden die het loodje leggen zweven als een ballonnetje rond, maar meer dan dat is het ook niet.

Een andere toevoeging is de mogelijkheid om in een gevechtsvliegtuig in de ruimte te stappen en andere schepen uit de lucht te knallen. Je moet hierbij denken aan de stijl van EVE: Valkyrie waarbij je achter andere schepen aan jaagt en deze met behulp van raketten en kogels uit de lucht moet schieten. Hoewel het leuk is om eens te doen, zal ongetwijfeld niet elke Call of Duty fan hier op zitten te wachten.

Het meeste van deze vliegactie zit in de zijmissies, die in totaal nog eens drie uur extra gameplay bieden. Tijdens de hoofdmissie hoef je maar een enkele keer je pilotenpak aan te trekken. Op die manier biedt de maker je toch nog de keuze of jij hier op zit te wachten of niet en of je even de afwisseling wil van de rollercoaster die het hoofdverhaal biedt. Hoewel je bijna wel genoodzaakt bent dit te spelen, omdat je de game anders na vijf uur al uitgespeeld hebt.

Maar gelukkig is er nog meer te doen dan alleen de singleplayer. Zombies is iets dat de laatste jaren steeds meer gewaardeerd wordt door een grotere groep spelers. Het is dan ook niet verrassend dat er dit jaar wederom een Zombies modus in de game zit. Maar dat deze een over-the-top jaren '80 thema heeft, is dat wel.

Het verhaal speelt zich af in Spaceland, een pretpark in de jaren tachtig waar de problemen zijn toegeslagen. Het park ,dat gekenmerkt wordt vanwege zijn vele mooie attracties en omgevingen, is vanwege het uitvallen van de stroom veranderd in een grijs en eng gebied. Zoals altijd is het aan jou de taak om alleen of met maximaal drie vrienden het park weer van stroom te voorzien.

Je doet dit door de verschillende golven van zombies af te knallen en geld te verdienen. Op die manier open je nieuwe delen van het pretpark. Drie delen die allemaal andere attracties hebben en gekenmerkt worden door een bepaald thema. Tot zover niet veel nieuws.

Toch is Spaceland een nieuwe en verbeterde ervaring van Zombies dan die van bijvoorbeeld vorig jaar. Dit zit hem erin dat het hele jaren '80 thema, begeleid door David Hasselhoff als DJ, ontzettend tof en goed is uitgewerkt. Het hele cartooneske verhaal en uitstraling gecombineerd met oude hits die door je koptelefoon pompen terwijl jij clowns neerschiet, werkt gewoon goed.

Daarnaast is het niet alleen oogkleppen op en zombies knallen. Nee, er zijn nog eens 101 verschillende dingen te doen en je blijft ontdekken waardoor je continu door wilt spelen nadat je het loodje hebt gelegd. Je denkt het gezien te hebben na enkele potjes, maar dat is slechts het puntje van de ijsberg.

Strippenkaartjes die je kunt verdienen door extra missies te voltooien, een robot die onderdelen kwijt is en die jij moet zoeken, attracties waar je in kunt rijden, David Hasselhoff die in zijn Baywatch zwembroekje helpt om zombies af te knallen en ga zo maar door.

De tofste nieuwe feature is wel dat wanneer je met meerdere spelers speelt en jij als eerste doodgaat, je de kans krijgt om jezelf terug te spelen in de game. Uiteraard kunnen je teamgenoten je levend maken, maar we weten allemaal dat dit niet altijd prioriteit heeft.

Met Infinite Warfare word je na je dood in een grote gamehal geplaatst waar je allerlei spellen van de kermis kunt spelen of jaren '80 arcade games op speelkasten. Dit doe je niet alleen met veel plezier terwijl je wacht, maar biedt dus ook nog eens uitkomst als je een topscore weet te halen en je teruggeplaatst wordt in de game.

Hoewel Zombies al enkele jaren in opkomst is, is toch de multiplayer van Call of Duty Infinite Warfare nog altijd het belangrijkst. Veel liefhebbers konden tijdens de twee bèta weekenden al aan de slag met een groot deel van de game. Wanneer je deze gespeeld hebt, weet je precies wat je kunt verwachten van de multiplayer nu de game uit is.

Zes RIGS die erg veel weg hebben van de 'Specialists' uit Black Ops 3. Speciale wapens of skills die ook vergelijkbaar zijn met de vorige Call of Duty. Mission Teams waarmee je wapens en XP kunt verdienen. Wapens waarmee spelers worden aangemoedigd verschillende speelstijlen te hanteren.

Defender, een nieuwe modus, die te vergelijken is met Uplink, waarbij de bal niet gescoord moet worden, maar in bezit moet worden gehouden. "Vernieuwend" zou het moeten zijn, maar eigenlijk is het erg weinig voor een game die drie jaar in ontwikkeling is en weinig wezenlijk anders is dan Black Ops 3.

Ook de guns, die verschillende variaties hebben - van common tot epic -, en de taunts na afloop van de games kennen we al uit andere spellen, waardoor je niet werkelijk het idee hebt een nieuwe frisse Call of Duty te spelen. Is het daarmee per sé slecht? Nee, dat niet. De multiplayer speelt gewoon goed weg en kent bij lange na niet de futuristische omgevingen en toestanden die de singleplayer heeft. En zeker dat is voor veel spelers ongetwijfeld een fijn gegeven.

Ook de snelheid van de game is iets verlaagd, wat vooral merkbaar is in de grotere maps. 'Wallrunnen' en 'double jumps' zijn daardoor minder aan de orde en gaan ook iets trager. Hoewel dit het geval is, zijn over het algemeen de maps in Infinite Warfare erg klein en vooral gericht op close quarter combat waardoor je wel degelijk continu die snelheid behoudt.

De meest positieve verrassing is toch wel de verschillende maps die in de multiplayer van Call of Duty Infinite Warfare zitten. De gedachte van de mensen van Infinity Ward moet haast geweest zijn; laten we de mindere maps in de bèta stoppen dan kan het vanaf daar alleen maar beter worden, of iets dergelijks.

De maps in de bèta waren namelijk alles behalve overtuigend - met uitzondering van Throwback -, terwijl de overige maps die nu speelbaar zijn, en over het algemeen iets groter zijn, vloeiend en snel wegspelen. In totaal zullen dit er twaalf zijn. Tenzij je de pre-order hebt geplaatst, want in dat geval krijg je een bonus map kado.

Terminal, de map uit Modern Warfare 2, heeft een metamorfose ondergaan en is toegevoegd aan het rijtje van maps voor deze game. De maps zijn klein, simpel en snel, afgewisseld met enkele grotere maps waarbij er meerdere lagen zijn om je als speler langs te begeven. Ook wat betreft het gebruik van kleur is er afwisseling waardoor de meeste maps er over het algemeen goed en uitnodigend uitzien, terwijl anderen vrij basic en eentonig zijn.

Er rest nog één groot vraagteken en dat is met name interessant voor de serieuze gamer onder ons. Hoe gaat het ranked systeem eruit zien? Daarop heeft nog niemand een antwoord. Tijdens de review sessie was hierover nog niets bekend, maar dat het eraan komt, werd wel bevestigd. Afhankelijk van het overleg met de pro gamers en de eerste weken in het pro-circuit worden beslissingen genomen die half december tot uiting zullen komen in de game.

We weten dus nog niet hoe dit eruit gaat zien, maar de rest van de game hebben we goed onder de loep genomen. En hoewel de singleplayer kort is, is deze wel degelijk de moeite waard om te spelen. Verwacht geen schokkende veranderingen, maar gewoon meer van waar Call of Duty al jaren voor staat; snelheid en actie. Met de toevoeging van zijmissies en features, zoals het vliegen in een ruimteschip, heb je iets meer afwisseling in de snelheid en gameplay.

Zombies is by far de beste ontwikkeling ten opzichte van de Call of Duty van het voorgaande jaar. De omvang, 101 extra's, de minigames, maar vooral het thema werken erg verslavend waardoor je door wilt blijven spelen. Waar dit bij de multiplayer nog maar de vraag is, omdat deze, hoewel het toffe maps heeft en uiteraard goed speelt, wel heel erg als Call of Duty Black Ops 3 Plus voelt.

Call of Duty Infinite Warfare is te koop voor PlayStation 4, Xbox One en PC. Overigens is de game te krijgen in combinatie met de remastered versie van Call of Duty 4 Modern Warfare. De game, die we met een 9,2 beoordeelden, is - op enkele game modes na - exact hetzelfde gebleven, maar heeft een flinke oppoetsbeurt gekregen. Je leest er hier meer over.