Call of Duty: Ghosts - Devastation Review

De grootste shooterserie van het moment is terug. Het tweede pakket met DLC voor Call of Duty: Ghosts is uit en brengt een aantal extra’s met zich mee. Nieuwe mappen en een nieuw schietijzer moeten de klus dit keer klaren. Kan Devastation de speler doen verrassen?

Call of Duty is ondanks al het geklaag en gezeur van de afgelopen tijd nog steeds erg populair. Miljoenen mensen nemen regelmatig de tijd om een virtueel medemens van het leven te beroven. Om de ervaring fris te houden, brengt Activision traditioneel bij elke Call of Duty game vier pakketten met extra content uit.

Call of Duty: Ghosts heeft pakket twee inmiddels kunnen omarmen en Devastation is middels dezelfde formule als vorige DLC’s bij elkaar gesprokkeld. De multiplayer heeft weer vier nieuwe mappen mogen verwelkomen, waaronder een remake. Het verhaal van de Extinction modus wordt doorgezet in een nieuw level, en er is weer een wapen toegevoegd aan de game.

De originaliteitsprijs verdient Activision er niet mee, maar dat is ook niet waar de DLC zich op richt. Je moet simpelweg weer in de game gezogen worden. Je moet weer lood gaan schieten en je bezighouden met de beste strategieën om je tegenstander te slim af te zijn. Maar krijgt Devastation dit voor elkaar?

Het avontuur begint in New York, waar de map Collision zich afspeelt. Een vrachtship heeft een aanvaring gehad met een brug en de overblijfselen van dit ongeluk fungeren als slagveld. De map is een walhalla voor de close quarter soldaten onder ons, want alle containers die de map herbergt vormen een gigantisch doolhof. Achter elke hoek kan een speler verstopt zitten en daardoor moet je constant paraat blijven. Je zult aan het begin wel even moeten wennen, want mensen komen letterlijk overal vandaan. Geen goede kennis van de map betekent een gegarandeerde nederlaag.

Uniek voor de map is de A-10 Warthog killstreak. Infinity Ward stopt in Ghosts vaak speciale interacties in mappen, waardoor elk level iets fris biedt. Wanneer je op Collision jouw Field Order volbrengt – dit zijn de opdrachten die je krijgt opgegeven als je een blauw koffertje oppakt – krijg jij de controle over dit dodelijke gevechtsvliegtuig en vlieg je heen en weer over de map. Het is een erg leuke extra, maar het blijft jammer dat het gelimiteerd is aan één map.

Dan Behemoth. Deze map laat je afreizen naar Columbia, waar je boven op een gigantische graafmachine vecht. Behemoth is een heel smal level dat is opgedeeld in meerdere verdiepingen, waardoor het gevaar niet alleen van voren kan komen, maar ook nog eens van bovenaf. Hoewel close quarters dus ook hier de boventoon voert, is de map een stuk overzichtelijker dan Collision. Dit maakt het spelen op Behemoth meteen een stuk aangenamer. De kers op de taart is de Field Order waarmee je de controle krijgt over een Attack Helicopter. Op die manier knal je iedereen het hiernamaals in.

De volgende bestemming is Mexico. Midden tussen de ruïnes van de oude Maya tempels vecht jij de strijd uit op Ruins. De map is iets meer uitgestreken dan de vorige mappen, maar heeft wel dezelfde verticale gameplay als Behemoth. In de ruïnes zijn een heleboel tunnels te vinden die onder het grote speelveld lopen. Deze sluipwegen zijn ideaal om je tegenstander van achteren te besluipen, maar kunnen net zo min tegen je werken. Wat Ruins helemaal tof maakt, is de mogelijkheid om als Predator rond te rennen. Wanneer je op de map je Field Order binnenhaalt, transformeer je in de bekende moordmachine en ben je zo goed als onverslaanbaar.

Unearthed is dit keer de hekkensluiter en komt bij de trouwe fans bekend voor. De map is namelijk een remake van Dome uit Call of Duty: Modern Warfare 3. Dit keer is het echter geen verlaten militaire basis, maar een heuse opgraafplaats van buitenaards materiaal. De map speelt nog altijd hetzelfde als het origineel, maar er zijn wat leuke extra’s verstopt. Wie goed zoekt kan namelijk een speciaal wapen in handen krijgen, dat voorheen alleen in Extinction te gebruiken was. De speciale Field Order op Unearthed laat je ook nog eens aliens oproepen, die vervolgens je vijand opzoeken en opblazen.

De liefhebbers van wapentuig kunnen opgelucht ademhalen. Ook deze keer is er een nieuw wapen aan de game toegevoegd. De Ripper is een hybride van een SMG (submachine-gun) en een assault rifle. Met een druk op de knop kun je wisselen tussen één van de twee opties, waardoor je fire rate en je vizier veranderen. Het wapen schiet lekker en de recoil is eveneens prima te meesteren. Dat maakt de Ripper een waardige toevoeging aan het bestaande arsenaal.

Hoewel de multiplayer het populairst is onder de massa, is het mooiste stukje content van de Devastation DLC toch wel het nieuwe level voor de Extinction modus. Mayday borduurt verder op het verhaal van de vorige DLC en dit keer verplaats je je naar de wilde wateren. Terwijl je opnieuw wordt aangevallen door aliens, probeer jij als soldaat te overleven op het ondergaande fregat. Uiteindelijk kom je oog in oog te staan met de Kraken, het welbekende zeemonster.

Infinity Ward volgt met Extinction dus steeds meer de Zombies modus van mede-ontwikkelaar Treyarch. De verhaallijn zorgt ervoor dat je het einde ten koste van alles wilt halen, omdat je natuurlijk wilt weten hoe het avontuur zal eindigen. De gameplay is nog altijd het welbekende overleven en de boor beschermen. Gelukkig worden er genoeg extra’s in het spel gegooid om deze opdracht op verschillende manieren te voltooien. Reken hierbij op turrets, vallen en andere mysterieuze hulpmiddelen. Mayday is de reden om deze DLC in huis te halen.

Devastation is een uitbreiding geworden zoals je mag verwachten van Call of Duty. De vier nieuwe mappen die aan de multiplayer zijn toegevoegd hebben geen wow-factor, maar zijn allemaal solide genoeg om door de community omarmd te worden. De nieuwe Field Orders zorgen ervoor dat je elke map in ieder geval een keer goed wilt bekijken. De Ripper is tevens een goede toevoeging aan het lijstje van wapens dat de game hanteert. Toch blijft de Mayday map voor Extinction de grote klapper van deze DLC. Mensen vermoorden blijft tof, maar aliens verslaan is toch net iets vetter.