Boom Street Review

Het bordspel Monopoly bestaat al sinds mensenheugenis en is zelfs tot op heden mateloos populair. Het is dan ook niet gek dat Nintendo en Square Enix nu met een game komen die het succesvolle concept in gamevorm giet. Maar valt zo'n klassiek spel wel om te zetten naar de Wii?

Waarschijnlijk zal vrijwel iedereen Monopoly wel kennen, maar voor de zekerheid beginnen we met een korte uitleg. In Monopoly moet je allemaal straten in verschillende territoria zien te veroveren en daar huizen of hotels op bouwen om zo geld van jouw tegenstanders af te kunnen troggelen als ze door jouw straat lopen. Dit resulteert in een verdacht verslavend spel in onze ogen, mits het een beetje goed gaat natuurlijk. Boom Street is een eigenzinnige gameversie van dit bordspel, met verschillende Nintendo en Dragon Quest figuren. Een bizarre combinatie!

Boom Street is dus min of meer Monopoly, alleen dan virtueel. De game pakt het echter net even anders aan dan het bordspel die zo'n beetje iedere aardbewoner wel kent. Ja, je zult wederom dobbelstenen moeten opgooien om jouw zelfgekozen personage over vakjes te laten lopen op een bordspel en daarbij zul je ook winkels kunnen kopen om jouw tegenstanders van hun geld te beroven als ze op het desbetreffende vakje landen. Maar Boom Street pakt het toch net even anders aan, op zijn 'Nintendo's' welteverstaan.

Nintendo en Dragon Quest magnaten
Zo worden in Boom Street de bekende pionnen vervangen door Nintendo figuren zoals Mario, Toad, Bowser en Princess Toadstool. Maar de kenner van de Dragon Quest franchise zal ook zijn hart op kunnen halen met figuren uit deze reeks, zoals Platypunk, Slime en Carver. Waarom Square Enix voor de Dragon Quest reeks heeft gekozen, is ons niet helemaal duidelijk. De reeks is pas in een vrij laat stadium bekend geworden in het Westen, waardoor een hoop gamers onder ons waarschijnlijk geen idee heeft met wie ze nou kunnen spelen. Dan had Square Enix beter kunnen kiezen tussen verschillende Final Fantasy figuren. Maar goed, dat is een kleinigheid waar we maar niet te zwaar aan zullen wegen. Oh ja, je kunt ook met je Mii aan de gang, maar het is toch veel leuker om met een bekend fictief personage te domineren op het speelveld?

Aandelen en vermogen
In Boom Street begeef je je van vakje tot vakje om winkels te kopen en die in waarde te laten stijgen. Doe je dit, dan zal jouw totale vermogen toenemen. Dit is trouwens het voornamelijke doel in de game: de eerste zijn die een bepaalde mijlpaal in totaal vermogen behaalt. De game zal echter ook eindigen als er iemand bankroet is geraakt; de game zal dan degene met het hoogste vermogen als winnaar aanwijzen.

Maar hoe word je in deze game nou stinkend rijk? Je kunt jouw vermogen laten stijgen door het kopen van winkels en die opwaarderen zodat ze duurdere prijzen hanteren (net zoals in Monopoly). Net als in het echte leven dus. Je zal er jouw tegenstanders echter niet blij mee maken! Let wel op dat, als je een winkel koopt, jouw directe geldvermogen achteruit zal gaan, maar jouw totale vermogen gelijk blijft. Jouw geld zit immers nu in een winkel. Een wijs leermoment, aangezien het min of meer ook zo werkt in het echte leven, alleen dan even iets meer complex. Maar dat mag de pret niet drukken.

Zowel simpel als complex
Je kunt echter ook, als je op de normale moeilijkheidsgraad speelt, aandelen kopen in de straat waar jouw winkel in staat. Een straat bestaat weer uit een aantal vakjes met winkels of andere gelegenheden waar jouw personage op zal kunnen landen. De aanwezigheid van aandelen speelt een grote rol in het verkrijgen van vermogen, aangezien je dan ook meteen te maken krijgt met een aandelenkoers die zal stijgen of dalen, uitgaande van het aantal gekochte aandelen. Boom Street ziet er dus op het eerste oog toegankelijk uit door de vrolijke kleuren waar Nintendo games zo om bekend staan. Maar achter dat schattige en kleurrijke gezicht schuilt een vrij complexe gameplay formule.

Koop je een groot aantal aandelen in een bepaalde straat, dan zal die straat in waarde stijgen en dat zie je terug in jouw verdiensten als er tegenstanders op die straat belanden. Dit kun je doen in de straat waar je meeste winkels heb zitten, maar ook in een sterk groeiende straat van jouw tegenstander; verdien je daar tenminste ook nog een flinke stuiver aan. Want als er iemand zijn portefeuille open moet trekken om een andere speler te betalen, dan wordt een deel ook uitgekeerd aan de aandeelhouders. Je zult dus slim om moeten gaan met jouw geld. Gebruik je jouw kapitaal om winkels te kopen, op te voeren, of aandelen te kopen? Het zijn soms bizar moeilijke keuzes, die het verloop van het spel drastisch zullen bepalen. Maar in de praktijk worden deze keuzes verrassend goed uitgewerkt. Acties hebben consequenties, net als in het echte leven.

Zie je Mario al voor je in pak, met de hoge hoed van Dagobert Duck en een flinke sigaar in zijn mond, terwijl hij al zijn klanten uitfoetert? Zulke gedachten speelden er regelmatig door ons hoofd tijdens onze speelsessies, want alle kandidaten in Boom Street zijn uit op het grote fortuin. Nintendo figuren hebben al een hoop meegemaakt, in de vorm van racen, vechten en het afmaken van monsters. Het ijzersterke verlangen naar het grote kapitaal is echter een beeld waar wij nog aan moeten wennen.

Kom maar op met die flappen!
Hier houden de mogelijkheden om een ware geldwolf te worden niet bij op. Zoals bij een normaal Monopoly spel ook het geval is, heb je in Boom Street een bank. De bank dient als vestigingsplaats om aandelen te kopen, maar ook om die heerlijke waardevolle flappen van te krijgen. Maar daar moet je natuurlijk wel wat voor doen. Niets in het leven is gratis.

Je kunt in aanmerking komen voor een riant salaris, door op ieder spelbord langs vier 'suits' te lopen, ofwel gekleurde vakjes met markeringen voor jouw personage. Zie het maar als aantoonbaar bewijs dat je het hele spelbord hebt doorkruist, vechtend voor je geld. Op die manier word je aangemoedigd ook langs gevaarlijke territoria te gaan waar jouw tegenstanders hun winkels hebben gevestigd. Dat houdt het verloop van het spel een beetje fris, zullen we maar zeggen.

Obstakels, obstakels...
Zoals het een echte Monopoly game betaamt, komen er ook andere hindernissen op je pad. Beland je namelijk precies op een 'suit' vakje, dan zul je een getal moeten kiezen uit een grote lijst, een beetje te vergelijken met het moment dat je een bal mag pakken uit de grabbelton in het spel Lingo. Het gekozen getal zou jou een voordeel kunnen geven, zoals een tijdelijke opwaardering in jouw aandelen. De kans bestaat echter ook dat er negatieve gevolgen zijn voor het kiezen van een getal, zoals een daling in je aandelen of een geforceerde vakantie zodat jouw winkels tijdelijk moeten sluiten. Hoezo crisis? Gewoon lekker op vakantie gaan!

Ook geschikt voor jongere spelers
Boom Street heeft dus complexe spelregels. Maar ook de jongere spelers onder ons kunnen zonder problemen met deze game aan de slag gaan. Naast de normale moeilijkheidsgraad die we hierboven beschreven hebben, kent de game ook een makkelijke moeilijkheidsgraad, die simpelweg alle regels van de aandelenkoersen weghaalt, evenals het spelbod dat normaal gesproken ingedeeld wordt in verschillende straten. Je zult je dus enkel bezig hoeven te houden met het kopen en opwaarderen van winkels. Zo zal de hele familie zonder al te veel poespas elkaar kapot kunnen maken op in deze digitale magnatenwereld.

Helaas geen mini-games
Er valt niet te ontkennen dat de presentatie van Boom Street best wel wat lijkt op die van de Mario Party games, alleen staat de laatst genoemde franchise bekend om haar talloze leuke mini-games. Het is daarom ook een gemis dat er weinig tot geen mini-games in Boom Street zitten, want die zouden voor genoeg afwisseling kunnen zorgen om de game de hele avond in de Wii te houden als je je in een goed gezelschap bevindt. Nu ben je eigenlijk constant bezig om dobbelstenen te gooien, winkels te kopen en aandelen te beheren. Op zich niet verkeerd, maar door het gebrek aan extra spelmogelijkheden zoals mini-games, hebben we het gevoel dat Boom Street de spreekwoordelijke X-factor een beetje mist. Het had de game in ieder geval een stuk vermakelijker kunnen maken.

Een feest der herkenning dat snel verstoord wordt door herhaling
Nintendo kenners zullen qua muziek een feest der herkenning kunnen vieren, aangezien er een hoop liederen zijn gebruikt uit eerdere Nintendo games. Hier houdt de pret helaas ook meteen op. Deze muziek, die geheel gepast afgestemd is op de verschillende themaborden, zal zich namelijk constant blijven herhalen totdat het potje is afgelopen. Denk bij die themaborden bijvoorbeeld aan het Mario Kart Circuit of Bowser's Castle.

Nu moet je weten dat een nummer uit een Mario Kart game uitermate geschikt is voor een race van ongeveer vijf minuten, maar als ditzelfde nummer zich steeds maar blijft herhalen, dan zul je er op den duur helemaal krankzinnig van worden. Waar zit dan toch de variatie in de soundtrack? Square Enix en Nintendo hadden er beter aan gedaan om verschillende liederen uit de games bij elkaar te zoeken en die met elkaar te combineren om zo een hele afspeellijst aan te bieden.

Puur, schuldig vermaak
Boom Street ziet er misschien schattig uit van de buitenkant, maar als je ervoor kiest, dan zul je een game vinden die nog vrij complex kan worden. Zoals het bij ieder bordspel betaamt, hangt jouw financiële toekomst in deze game af van de dobbelsteen. Is deze boodschapper van het lot jou goed gezind of krijg je enkel eeuwige pech over je heen? Ieder spel loopt weer anders en dat maakt het spelen stiekem een stuk leuker, maar het kan ook frustrerend zijn. De jongere spelers onder ons moeten niet worden afgeschrikt door de aanwezigheid van aandelen, want die kunnen ze uitzetten. Dat moeten ze zeker doen, want Boom Street is een stuk leuker als je het met zijn vieren speelt, ongeacht hoe oud je bent. Speel je alleen, dan moet je gapend toekijken naar de acties die de computer maakt en dat wordt op den duur saai. Doodsaai zelfs. De game had dit goed kunnen maken door extra spelopties als mini-games toe te voegen, maar die schitteren helaas door afwezigheid. Boom Street is daarom vooral aan te raden in een goed gezelschap dat wel in is voor een (on)vriendelijk wedstrijdje totale dominatie. Kun jij al die macht aan?