Blade Runner 2049 Review (Blu-ray) - Film in 4K is prachtig!

De film Blade Runner 2049 ligt in de winkelschappen en dat mag iedereen weten! Of je de film in huis moet halen, lees je in deze Blade Runner 2049 review. Eén ding is zeker: elke woonkamer wordt omgetoverd tot een cinematografisch spektakel.

Op 5 maart worden de belangrijkste gouden mannetjes uitgedeeld in het filmlandschap: de Oscars! De film Blade Runner 2049, hét vervolg op het succesvolle Blade Runner (1982) is genomineerd voor maar liefst vijf Oscars. Dit zijn niet per se de belangrijkste prijzen, gezien hoofdrolspeler Ryan Gosling bijvoorbeeld niet genomineerd is voor zijn acteerkunsten, maar geheel onbelangrijk is het niet. Een Oscar winnen voor Beste Visuele Effecten, Beste Productie Ontwerp, Beste Geluid Montage, Beste Geluid Mix of Beste Camerawerk is natuurlijk niet mis!

Blade Runner 2049 is in ieder geval uitgekomen in de winkels, op meerdere formaten: DVD, Blu-ray, 3D Blu-ray en 4K Ultra HD. In de hoofdrol zien we de getalenteerde acteur Ryan Gosling die een prima voorkomen heeft om een geloofwaardige actieheld te zijn. Hij vertolkt politieagent K en hij is een Blade Runner. Dat houdt in dat hij oude ‘Replicants’ uit de weg moet ruimen.

Iets wat meteen zorgt voor een spannend begin van de film. K, niet opvallend breed van postuur, neemt het op tegen zo’n Replicant, die gespeeld wordt door Dave Bautista. Een boom van een kerel. De twee vechten en de daverende actie zorgt er voor dat je als kijker meteen op het puntje van je stoel zit tijdens het begin van een prachtige sciencefiction film. Bovendien is de interesse gewekt door het fascinerende gesprek dat de twee hebben. Met name de oude Replicant zegt iets wat zal blijven hangen in het koppie van K.

Zoals gezegd in onze bioscoopervaring ontdekt K vanaf dit moment van alles. Niet alleen is er van alles mis aan hem, ook op hem heen gebeuren vreemde dingen. Zijn queeste kan beginnen, wat ervoor zorgt dat je na meer dan een uur kijken Harrison Ford mag aanschouwen. Want jawel, ook hij keert terug in deze nieuwe Blade Runner.

Ford is een acteur waar je U tegen zegt met een glanzende carrière en een die nog zeker niet afgelopen is. Fans smullen ervan als hij opeens weer terugkeert in Indiana Jones, Star Wars of nu Blade Runner 2049. Over het verhaal is goed nagedacht, alsook de rol van Fords personage: Rick Deckard. Het mooie is bovendien dat zodra Gosling en Ford een ruimte vervullen Gosling totaal niet onderdoet voor de grootste acteur. Het zal ons niet verbazen als Gosling een keer een Oscar wint voor zijn acteerwerk, iets wat Ford nog altijd niet gelukt is.

Naast Gosling en Ford schittert Nederlands trots Sylvia Hoeks en zien we Oscarwinnaar Jared Leto. Hoewel het gaaf is om te zien dat ze in de film zitten, komen ze allebei niet bijzonder goed uit de verf. Leto heeft na zijn fenomenale rol in Dallas Buyers Club nooit meer iets neer kunnen zetten waar critici laaiend enthousiast over waren. Zijn Joker performance haalde het simpelweg niet bij Heath Ledger, en nu in de rol van Wallace in Blade Runner 2049 krap je jezelf ook wel even achter de oren.

Want enkel wat zweverige uitspraken en opeens wat bruut geweld maken hem niet meteen een ultieme slechterik voor een film. Het betekent niet dat zijn optreden slecht is, eerder dat zijn rol in deze film wat vreemd is vormgegeven.

Hoeks’ rol komt iets beter uit de verf, maar is ook niet iets om over naar huis te schrijven. Ze speelt Luv, een krachtige vrouw die Wallace dient. Met name in de actiescènes laat ze zien dat ze klaar is om Hollywood te veroveren, maar qua rol is het allemaal niet bijster bijzonder.

De scènes die veruit het interessantst zijn, zijn die van Gosling. Zeker zijn interactie met Ana de Armas zijn oogstrelend en fascinerend. Zij speelt Joi, wat zoiets is als het pleziertje zijn van alle Blade Runners. Joi is er dan ook in allerlei vormen. K heeft haar vooral als een partner om zich heen, wat leidt tot vreemde scènes. Want hoe kan K zich seksueel verbinden met een hologram? Sciencefiction liefhebbers zullen genieten van al het vreemds dat regisseur Denis Villeneuve tevoorschijn tovert.

Er zijn eigenlijk twee dingen die opvallen aan Blade Runner 2049: de ultieme vreemdheid in meerdere scènes en het slome tempo. De actie in het begin van de film is totaal niet markant voor de rest van de lange film (163 minuten). Daarmee is de film niet voor iedereen weggelegd, maar wel voor mensen die kunnen genieten van kunst. Want eerlijk is eerlijk: Blade Runner 2049 ziet er waanzinnig mooi uit. Niet alleen is het 4K gedeelte om van te smullen, maar je voelt de liefde die in de film is gestopt.

Zodra je de extra’s van de film opstart krijg je een kijkje achter de schermen. Zo is er bijvoorbeeld gewerkt met zoveel mogelijke echte props. En verder is er zo min mogelijk gebruik gemaakt van green screens. Daardoor komt het acteerwerk van Gosling automatisch beter uit de verf. De settingen zijn verbluffend. In zijn geheel weet het niet dé hoge kwaliteit te halen van het origineel, maar Blade Runner 2049 schittert geheel op unieke eigen wijze.

Als je te veel vasthoudt aan het origineel kom je misschien van een bedrogen kermis thuis, maar als je puur kijkt naar de manier waarop deze film in elkaar gezet is en hoe kloppend het som der geheel is, kun je niets anders dan buigen. Ja de film is sloom, maar visueel is het een adembenemend mooie film die toch minstens begin maart één gouden mannetje wint.