Blackhat Recensie - Hacking is hot, maar deze film niet!

De film Blackhat kan niet beter getimed worden dan in een tijd zoals deze. Met veel regelmaat wordt er aandacht besteed in het nieuws aan gehackte netwerken of bedrijven. Eens zien of Michael Mann de aandacht weet te trekken met zijn nieuwe film over cybercrime Blackhat.

Wat is er toch mis met de combinatie van hackers en Hollywood? Zelfs als filmmakers de details goed weten neer te zetten, zoals Michael Mann dat doet slagen zij er nooit in om de kijker daadwerkelijk te interesseren wat er op het scherm gebeurt. Er zijn uitzonderingen zoals The Social Network die erin slagen om zowel visueel en narratief interessant verhaal neer te zetten.

Maar over het algemeen zijn Hollywood films die gaan over personages die continu achter een keyboard zitten statisch zoals Swordfish of gewoon ontiegelijk saai zoals The Net. Blackhat is hier helaas geen uitzondering op.

De film volgt het verhaal van hacker Nicholas Hathaway (Chris Hemsworth) die wij kennen als Thor. Hij speelt een afgetrainde computerhacker die zit opgesloten in een zwaar bewaakte gevangenis. Hij moet de wereld zien te redden door een cyberterrorist op te sporen die verantwoordelijk is voor het opblazen van een Chinese kerncentrale. In ruil voor het opsporen en uitschakelen van de cyberterrorist krijgt Hathaway zijn vrijheid terug.

Het is al vrij ongeloofwaardig dat Chris Hemsworth een computer nerd speelt, maar goed dat is nog het minste. Het grootste probleem zit hem erin dat de filmmakers niet wisten hoe zij hem wilden gebruiken.

Het ene moment is hij een grote bruut die iedereen kort en klein slaat en heel goed overweg kan met pistolen, het andere moment is hij een tech nerd. Juist tijdens deze momenten dat Chris Hemsworth de tech nerd speelt, komt hij niet uit de verf, je ziet namelijk dat hij zich niet op zijn gemak voelt. Hij heeft zelfs goed moeten leren typen voor de film en dat is eigenlijk te gênant voor woorden. Tijdens een scene vraagt Hathway iemand om zijn telefoon door te vragen "Is that an Android?" en dat is toch iets waar je haren recht overeind van gaan staan.

Hathaway hoeft niet zijn eentje de wereld te redden, hij wordt bijgestaan door een team bestaande uit de Chinese agent en cyberspecialist Chen Dawai (Leehom Wang), diens zus Chen Lien (Wei Tang) die wordt meegenomen door haar broer vanwege haar specialisme op netwerk beveiliging en FBI Agente Carol Barett (Viola Davis).

Zonder veel weg te geven van het verhaal, missen alle karakters echt diepgang. De FBI agente Carol Barett heeft een paar momenten waardoor ze opvalt omdat ze een grappige one-liner heeft en één tenenkrommend moment omdat ze 9/11 als excuus gebruikt om een FBI protocol niet op te volgen. Dat maakt haar karakter éénzijdig en oppervlakkig, wat erg jammer is want daar had absoluut meer ingezeten.

De Chinese agent Chen Dawai had ook potentie om het narratief nog enigzins interessant te houden. Zijn zus wordt namelijk hopeloos verliefd op Hathaway en hier had hij een interessante rol in kunnen spelen. De scenario schrijver heeft hier helaas geen gebruik van gemaakt. Dit brengt ons bij de relatie tussen Hathaway en Chen Lien waarvan elke vorm van chemie ontbreekt. De actrice Wei Tang leek de teksten goed uit haar hoofd te hebben geleerd maar daar is dan ook alles mee gezegd. In haar spel met de andere acteurs en met name met Chris Hemsworth ontbrak echt de emotie.

Alleen al de intro van Blackhat zet de toon van de hele film neer. Zo begint met een uitzicht op de aarde vanuit de ruimte, maar inplaats van het normale uitzicht zien we de dataconnecties tussen iedereen in de wereld. De camera zoomt in op een computer in een Chinese kerncentrale en met behulp van een hoop special effects, zien wij hoe die computer gehackt wordt. De kerncentrale raakt oververhit en het hele zaakje gaat de lucht in.>

De hele openingsscene is één grote bombastisch schouwspel van wat een paar toetsaanslagen op een keyboard kunnen aanrichten. Dit was dan ook direct het visuele hoogtepunt van de film met betrekking tot hacken. De rest van de film zit je alleen maar te kijken naar mensen die driftig op een toetsenbord zitten te rammen, die naar rijen codes zitten te kijken of druk op hun smartphone zitten te swipen.

Er is niets dat de scenes interessant houdt tijdens deze hacksessies, de muziek is slecht en het montagewerk matig. Michael Mann had er absoluut beter aangedaan de muziek van Harry Gregson-Williams in de film te laten. De regisseur heeft namelijk op het laatste moment besloten een groot deel van de muziek van Harry Gregson-Williams eruit te halen. Dom, dom, dom.

Blackhat probeert een cyberthriller te zijn en de angsten van beveiligingslekken te tonen, maar dat lukt niet. Na de eerste 30 minuten wordt de film een actiethriller met uitgebreide shootouts en explosies. Er zijn honderden figuranten ingehuurd om Blackhat visueel aantrekkelijk te maken.

Toch is het grootste gedeelte van de film gewoon doodsaai en oninspirerend met nietszeggende personages. De opvolgende hacks in de film zijn niet noemswaardig en slechts een slapaftreksel van de hack aan het begin van de film.

Er valt dus weinig positiefs te melden over de film van Michael Mann waarvan wij toch beter mogen verwachten. Het acteerwerk laat te wensen over, zeker bij de tegenspeelster van Hemsworth. De chemie is ver te zoeken en vrijwel alle personages die enigzins interessant zijn overleven het niet.

Het enige positieve wat gezegd kan worden over Blackhat is dat de filmmakers goed ingelicht zijn over hoe hacken daadwerkelijk in zijn werk gaat. Michael Mann geeft het hackproces goed weer, al slaagt hij er niet in om dit visueel interessant te maken.