Beauty and the Beast Review - Wekt een magisch gevoel op

Een verhaal zo oud als tijd en een liedje zo oud als rijm, dat is Belle en het Beest, ofwel Beauty and the Beast zoals de film nu in de bioscoop draait. Het magische Disneyavontuur is tot leven gebracht in een live-action film en wat wij daarvan vinden, lees je in onze Beauty and the Beast review.

Disney gaat helemaal los met het omzetten van klassieke Disney animatiefilms tot films waarin echte mensen op het witte doek spelen. Na successen van onder meer Maleficent en The Jungle Book is het dit jaar de beurt aan Beauty and the Beast. Het klassieke sprookje wordt tot leven gebracht door Emma Watson en Dan Stevens.

Zoals Disney nu al vaker heeft gedaan, is voor het verhaal van de live-action film dicht bij het origineel gebleven. Toch zijn er wel aanpassingen gemaakt om het verhaal beter te kunnen vertellen. Bij Maleficent werd bijvoorbeeld het perspectief aangepast, bij The Jungle Book werd het einde herschreven. Bij Beauty and the Beast kun je onder andere meer achtergrondverhaal verwachten.

Het originele verhaal zat namelijk best wel vol met gaten. Wat is er bijvoorbeeld met de moeder van Belle gebeurd en waarom zorgt het personeel van Beast nog voor hem nadat ze door zijn schuld in voorwerpen zijn veranderd? De versie van Beauty and the Beast die nu in de bios draait, geeft antwoord op deze vragen.

Er zijn meerdere scènes toegevoegd om meer diepgang aan te brengen in het verhaal. Dat is een gewaagde zet, want fans kunnen meedogenloos zijn als je een oud concept aanpast. Toch kunnen we blij zijn dat Disney deze momenten heeft toegevoegd, want ze zijn ontzettend goed uitgewerkt. Ze voelen niet geforceerd en passen mooi in de flow met de rest van de film.

Een aantal karakters heeft kleine aanpassingen gekregen. LeFou, briljant gespeeld door Josh Gad, is bijvoorbeeld duidelijk meer geïnteresseerd in zijn knappe vriend dan we in het origineel zien, met hilarische scènes tot gevolg. De drie dorpsdames die helemaal hoteldebotel zijn voor Gaston zijn wat minder aantrekkelijk, zodat het wat logischer is dat Gaston liever met Belle een beschuitje eet.

Een scène die terecht veranderd is, is het moment waarop Belle en haar vader Maurice gevangen zitten. In het origineel komt het theekopje Chip uit het niets tevoorschijn om complexe handelingen te verrichten en de twee te redden. Disney heeft blijkbaar begrepen dat het niet logisch was en heeft de scène aangepast. Helaas is dit nieuwe moment een beetje langdradig en traag, vergeleken met de scènes eromheen.

Eerlijk gezegd weet Disney precies wat het publiek wil en levert daar naar. De film voelt dan ook nog even magisch als het origineel. De aanpassingen helpen om de film naar een modern niveau te brengen. Belle is een sterke, vrouwelijke hoofdrol, er zijn homoseksuele karakters toegevoegd en de cast is niet enkel blank meer. Een jong modern publiek zal Beauty and the Beast met veel genot naar binnen slurpen.

De enige plek waar Disney echt een steekje laat liggen, is de openingsscène. Deze wordt veel uitgebreider getoond in plaats van enkel glas in lood ramen te gebruiken. Een verteller is nog steeds aan het woord en dat levert pijnlijke situaties op, als de verteller letterlijke citaten opleest terwijl je tegen een acteur aankijkt die dan een paar seconden dom voor zich uit kijkt. Het is een vreemde, enigszins ouderwetse keuze die niet zo goed uitpakt.

In Beauty and the Beast zul je ook liedjes te horen krijgen die je niet eerder gehoord hebt. De originele liedjes zijn zo kenmerkend voor Beauty and the Beast en daar kan het dan ook haast niet mis gaan, maar het is de schrijvers gelukt om ook de nieuwe liedjes dezelfde magie mee te geven. Het nummer Evermore is in één klap de koploper voor een Oscar voor beste originele liedje. Je wilt haast meezingen, ook al ken je het nummer nog helemaal niet.

De andere nummers worden ook goed neergezet. We waren vooral benieuwd hoe Be Our Guest getoond zou worden, aangezien in de animatiefilm dit liedje een gigantisch spektakel is. In een live-action film verwacht je een meer ingetogen versie, maar daar hebben de filmmakers zich niets van aangetrokken. Be Our Guest trekt alles uit de kast om een visueel spektakel op je netvlies te toveren. Het doet visueel een beetje denken aan de Disneyfilm Fantasia.

Voorheen werd er een beetje getwijfeld of Emma Watson wel geschikt zou zijn voor de rol van Belle. Wat ons betreft is zij uitstekend gecast in deze rol. Ze weet goed over te brengen hoe haar liefde voor Beast begint te bloeien en dankzij Watson is Belle en veel sterker personage. Ook haar zangstem weet te overtuigen

Dan Stevens verandert voor Beauty and the Beast in een monster. Zijn vertolking van Beast is een succesvolle. Waar je in het origineel misschien niet zo snel voor Beast zou vallen, lukt dat in deze live-action film wel. Beast transformeert door de film qua karakter steeds meer in een fatsoenlijk mens. Je geeft meer om Beast en zult hem sneller vergeven nadat hij toegeeft dat hij fouten heeft gemaakt.

Een soortgelijke groei zien we ook terug bij Gaston, gespeeld door Luke Evans. In het origineel is Gaston vanaf zijn eerste moment een narcistische klootzak, maar nu leef je veel meer met hem mee. Hij is nog steeds verliefd op zichzelf, maar hij is een stuk menselijker gespeeld. Door de film heen voel je zijn frustratie opbouwen en groeit hij uit tot een echte schurk.

Beauty and the Beast speelt zich voornamelijk af in een klein Frans dorpje en het immense kasteel van Beast. De film is daarentegen opgenomen in een filmstudio in Engeland en hoewel er veel is nagebouwd op de set, is het helaas soms wel te merken dat de acteurs zich niet in Frankrijk bevinden. Vooral de omgevingen in de wereld van de film zijn duidelijk met de computer gecreëerd.

De effecten van de tot leven gekomen voorwerpen zijn daarentegen heel knap gedaan. Er zijn niet zomaar ogen en een mond geplakt op de voorwerpen, maar het is feilloos geïntegreerd. De ogen en mond van Miss Potts zijn bijvoorbeeld deel van beschildering van de theepot. Op die manier word je niet gestoord omdat het er te nep uitziet.

Disney heeft met Beauty and the Beast weer een prachtig plaatje weten te leveren. De studio weet precies hoe je een film vol stopt met magie. Weglopen zonder een magisch gevoel in je lichaam is dan ook geen optie bij deze film. Er wordt overtuigend geacteerd en door kleine aanpassingen in het verhaal is Beauty and the Beast nog beter dan het origineel. Er zijn nog wel wat puntjes waar het beter kan, maar over het algemeen is Beauty and the Beast een fantastische vertelling van een oud verhaal.