Bayonetta Switch Review - Als een bezetene spelen

De haren die eerst nog haar kleren vormden, schieten de lucht in en vormen één grote vogel. Zonder enige moeite scheurt de vogel de engel doormidden en eet deze vervolgens op. In de Bayonetta Switch review bekijken we of jij ook deze vogel op zou moeten roepen om zo de romp en lichaam van menig engelen van elkaar te scheiden.

Eerder werd het al een beetje duidelijk uit de preview: Bayonetta is ontzettend tof. Op de PC, PS3 en Xbox 360 wist deze heks al een heleboel mensen op magische wijze voor de beeldbuis te lokken door een combinatie van actie, geweld, thematiek en heel veel andere dingen die Bayonetta maken wat ze vandaag de dag is. Bayonetta weet namelijk het genre hack & slash zonder meer naar een hoger niveau te tillen dan wat Nintendo eerder wist te tonen.

Natuurlijk zagen we binnen hetzelfde genre ook games als Fire Emblem Warriors en Hyrule Warriors die eerder op de Nintendo Switch verschenen. Desalniettemin heeft de Switch er hier een ontzettend unieke titel bij, die het toch even op een andere boeg weet te gooien. Zo ben je dit hele spel flink op de knoppen van Joystick aan het rammen om zo een heleboel engelen de verdoemenis in te helpen. Nu klinkt dit eentonig, maar toch ligt hier een groot verschil doordat de game veel meer diepgang kent dan het vanaf het eerste moment toont.

Zo voel je in Bayonetta in zekere mate een veel grotere dreiging dat alles fout kan gaan. Heel anders dan eerder genoemde titels word je dit keer niet belaagd door honderden vijanden die even je scherm vullen, maar juist door een paar hele sterke vijanden die door een goddelijke macht zijn gestuurd om jou het leven zuur te maken. Door middel van slimme aanvallen en veel kans om zelf schade op te lopen, ga jij een magisch strijd aan.

Waar je in games gewend bent om het goede te vertegenwoordigen, kun je Bayonetta eerder neerzetten als iemand die onder contract staat bij niemand minder dan de duivel. Zo zal je als heks veelvuldig op de vlucht zijn voor goddelijke wezens, engelen, die het helemaal niet zo hebben voorzien op de duistere krachten die Bayonetta bezit. Engelen zullen er dan ook alles aan doen om deze 'slechte' heks op haar plaats te zetten.

Grappig hierbij is voornamelijk dat er veelvuldig de link wordt gelegd naar de onderwereld tegenover de hemel. Dit komt ook sterk naar voren bij Rodin's Bar (wat je stiekem ook als de bar van de duivel zou kunnen beschouwen). Bij deze bar kun je een heleboel items kopen die Bayonetta door de loop van het spel sterker maken. Maar deze duivelse heks moet om bij deze bar te komen wel eerst eventjes door de gruwelijke Gates of Hell reizen.

In de Gates of Hell kun je naast items ook een heleboel extra moves voor Bayonetta kopen: zo kun je bijvoorbeeld leren om in de lucht vijanden te ontwijken, maar ook een heleboel nieuwe aanvallen die je dan weer kunt activeren door een combo uit te voeren. Er is in ieder geval een grote hoeveelheid combo's die je kunt uitproberen.

Het leukste is het om al die combo's in te zetten om vijanden per direct met de grond gelijk te maken, desalniettemin is het soms handig om in de laadschermen tussen hoofdstukken zo nu en dan even wat te oefenen zodat je goed in de vingers hebt welke combo's er nu eigenlijk allemaal bestaan. Er zijn in ieder geval een hoop combo-mogelijkheden!

Maar ook risico's nemen wordt beloond, want wanneer je vijanden de kans geeft om zodanig dichtbij te komen dat hun slagen bijna dodelijk kunnen zijn voor je levensbalk, dan kun je een tijdelijke staat activeren waarin vijanden heel traag bewegen en jij heel veel schade aan kunt brengen. Door flinke klappen uit te delen kun je ook sparen voor één grote klapper van een aanval waarbij je onder het genot van vette animaties enorme tuigen tevoorschijn tovert waarbij je via een quick time-event een vijand kunt vermoorden onder een guillotine.

Dat vermoorden gebeurt in de meeste gevallen op een sexy manier. Zo is heel het lichaam van Bayonetta bedekt met donker haar, wat haar kleding vormt. Wanneer ze een gevecht naar een climax wil brengen wordt het wat pikant doordat ze haar lichaamshaar plots omtovert tot verschillende monsters zoals een enorme vogel die de vijand dan uit elkaar rukt en opslokt. Doordat het haar niet meer als kleding dient, wordt ze plots en stuk bloter.

Hier kun je van vinden wat je wilt, opvallend is het zeker. Dit soort taferelen springen in het oog en zijn bijzonder voor een spel dat wordt uitgebracht op een Nintendo console. Zo zijn de meeste games zodanig kindvriendelijk dat dit ondenkbaar is in veel andere spellen. Voordat deze Bayonetta Switch review werd geschreven zijn er daarentegen best wat totaal niet kindvriendelijke poses door Bayonetta aangenomen.

Behalve dat het lichaamshaar van Bayonetta vrij donker is, is eigenlijk de hele omgeving van Bayonetta vrij donker. Je begeeft je in een duistere wereld, waarin er weinig tot eigenlijk geen felle kleuren worden gebruikt. Dit zorgt ervoor dat de game een duidelijke grimmige sfeer neerzet. Daarentegen zorgt het donkere beeld er ook voor dat het spel een stuk minder prettiger speelt op het kleine beeldscherm van je Switch. Hierdoor is het spel veel geschikter voor het grote scherm.

Maar op het kleine scherm werkt de touchbesturing nu wel een beter dan de Nintendo Wii U-versie. Dit komt voornamelijk omdat het touchscreen van de Switch een stuk preciezer is. Daarnaast ligt de Switch een stuk fijner in de hand dan zo een grote lompe GamePad. Maar om eerlijk te zijn, de touchbesturing zul je eigenlijk niet echt gebruiken omdat het veel fijner aanvoelt om op de knopjes te kunnen rammen.

Wel mooi aan de Nintendo Switch-versie is dat je niet wordt lastiggevallen door verschillende framedrops, zoals die soms aanwezig waren in de Wii U-versie van het spel. Hierdoor kun je ononderbroken doorspelen.

Wat je van Bayonetta Switch kunt verwachten is voor de Wii U-spelers best voorspelbaar. Zo biedt het spel precies dezelfde ervaring die je enkele jaren geleden ook al mee kon maken. Bayonetta blijft een tof spel en nu kun je dat toffe spel ook buitenshuis spelen, zolang je er mee kunt leven dat de omgeving soms te donker is om goed de voor- en achtergrond te kunnen onderscheiden. Het spel is daarentegen voornamelijk interessant voor één ieder die nooit een Nintendo Wii U-versie aan heeft kunnen raken.