Battlefield 4 Review

Vanaf de eerste seconde dat je Battlefield 4 opstart is duidelijk wat DICE voor ogen heeft gehad met dit nieuwe hoofdstuk van de populaire shooterserie. Terwijl een soldaat op het scherm af komt rennen hoor je een vervormde versie van de klassieke Battlefield-theme, die nog harder 'kraakt' dan die in BF3. Een mooi voorproefje van de game, die in alle opzichten harder en verder gaat dan alle voorgaande Battlefield games.

Waar de prioriteiten van DICE liggen wat game modi betreft is ook niet lastig om te achterhalen. Net zoals bij deel drie prijkt de multiplayer trots boven die van de singleplayer, die voor het gemak maar naar het tweede schijfje doorgeschoven is bij de Xbox 360-versie. Na de presentatie over deze verhaalmodus die wij destijds in Stockholm zagen, waren we toch benieuwd of de matige eenspelermodus van Battlefield 3 overstegen kon worden.

DICE lijkt in ieder geval geprobeerd te hebben om het teamgevoel terug te krijgen dat in de Bad Company games zo goed aanwezig is. Het niveau van de komische avonturen van Delta Squad wordt echter nergens gehaald, en de game slaat de plank wat verhaal betreft vaker mis dan raak. Grappen lokken niet eens een glimlach uit, en ook je squadgenoten stralen (ondanks verwoede pogingen) nul karakter uit. Het moment dat je aan het einde van de eerste missie het been van je gewonde teamleider af moet zagen doet dan ook niets met je. Wij vragen ons dan ook af waarom dit beladen moment al in de eerste dertig minuten van de game zit. Als je nog niet eens de namen van je drie kompanen weet, is het lastig om je emotioneel verbonden te voelen met deze personages.

Verder doet de campaign precies wat je van een shooterverhaal anno 2013 verwacht: er zijn grote explosies, emotionele momenten met oorlogsslachtoffers, grote Amerikaanse schepen die de wereld komen redden en soldaten die op je af blijven rennen totdat je ze neergemaaid hebt. Zie het dus (wederom) als een voorproefje van de multiplayer, die gelukkig over deze matige verhaalmodus heenwalst. Wat gameplay betreft is er relatief weinig veranderd, maar daar hoeven we niet rouwig om te zijn. Het schieten voelt nog steeds geweldig en ook het geluid is weer van een fenomenaal hoog niveau. Kleine details als het bewegen van je geweer als je in de buurt van een object komt brengen de wereld verder tot leven.

Tijdens het spelen van de explosieve, bloedstollende multiplayer begin je pas echt door te krijgen wat die spiksplinternieuwe Frostbite 3 Engine in zijn mars heeft. Als een gebouw in de singleplayer instort voelt dit al snel 'scripted' aan, maar als je middenin een potje Rush zit, en het hele gebouw waar je in zit wordt overhoop geschoten door drie vijandige tanks, dan voel je een spanning die je in geen enkele andere shooter tegenkomt. Dankzij de nieuwe engine is het voor DICE mogelijk om de overtreffende trap van destructieve omgevingen in Battlefield 4 te stoppen, iets wat met een mooi woord Levolution wordt genoemd.

In een aantal levels zijn objecten aanwezig die je kunt vernietigen, die ervoor zorgen dat de volledige layout van de map verandert. In de bèta van de game zagen we dit al in de Shanghai map, waarin een hele wolkenkrabber met de grond gelijk kan worden gemaakt. Een dikke laag stof bedekt vervolgens de rest van de map en ook het water rondom de plaats waar het gebouw een paar minuten geleden stond ligt vol met puin en stukken beton. Ineens openen zich nieuwe wegen naar de verschillende objectieven, wat hele andere strategieën met zich meebrengt. In een ander geval is er de mogelijkheid om een dam te openen, zodat de straten volstromen met water. Dit legt de focus ineens op zeegevechten, aangezien bootjes nu vrij spel hebben om door de volgelopen straten te varen. Zie het een beetje alsof je halverwege de game wisselt van map, zonder daadwerkelijk uit de game te gaan. Enorm indrukwekkend, en het voegt filmische, epische momenten toe aan een multiplayer die toch al barst van de actie.

Al dit grafische geweld met nieuwe engines en Levolution vraagt natuurlijk heel wat kracht van de machine waarop je Battlefield 4 speelt. Wij speelden de Xbox 360-versie van de game, die het (zoals verwacht) erg zwaar heeft om de game te draaien. DICE heeft heel wat in moeten leveren om de game ook op de current-gen consoles te publiceren, wat ervoor zorgt dat veel van de grafische pracht afwezig is. Denk hierbij aan textures die altijd een paar seconden te laat inladen (zodat je eerst naar een grijs vlak zit te kijken, om het vervolgens voor je neus te zien veranderen in een ondergrond waar steentjes op liggen. Het water in de game lijkt meer op dikke stroop waar je klungelig doorheen zwemt en ook de destructie wordt vaak verscholen achter een dikke rookwolk. Natuurlijk begrijpen we dat we hier te maken hebben met hardware die al met één voet in het graf staat, maar toch willen we benadrukken dat als je de keuze hebt om Battlefield 4 op de PC of next-gen te halen, je dat zeker moet doen. Vergeet ook niet dat het aantal spelers per match drastisch naar beneden gaat op de Xbox 360 en PlayStation 3. In plaats van 64, speel je dan slechts met 24 man op kleinere mappen.

Als we kijken naar het totaalproduct dat DICE heeft afgeleverd met Battlefield 4, vinden we het toch jammer dat coöperatieve missies ontbreken. Wij konden ons goed vermaken met deze korte verhaalmissies in Battlefield 3, dus baalden we stiekem dat er geen nieuwe coöperatieve content in deel vier aanwezig is. Een nieuwe (en erg welkome) toevoeging is die van een trainingmodus voor de multiplayer. Deze Test Range geeft je de mogelijkheid om alle wapens af te vuren en in alle voertuigen te rijden zonder beschoten te worden door andere spelers. Dit komt vooral van pas als je wilt oefenen met vliegen, wat in BF3 vaak onmogelijk gemaakt werd door tien rocket launchers die op je gericht werden als je in een jet stapte.

Aan alles kun je merken dat EA en DICE met Battlefield 4 een nieuwe generatie van shooters inluiden. Met de Frostbite 3 Engine kunnen ze weer een hele tijd vooruit. De destructieve omgevingen voegen echt iets toe aan de gameplay en ook het geluid van de geweren en kanonnen is weer fenomenaal. Bij een nieuwe generatie shooters hoort echter ook een nieuwe generatie consoles, en daarom blijven de current-gen edities van deze game achter met een op ieder vlak minderwaardige versie.