Batman v Superman Review - Kan de hype waargemaakt worden?

We hebben er lang op moeten wachten, maar drie jaar na de aankondiging is Batman v Superman Dawn of Justice eindelijk te zien in de bioscoop. Maar kan de strijd tussen deze twee titanen van DC de enorme verwachtingen waarmaken? Je leest het in onze Batman v Superman Review!

Dat er een zware taak op de schouders van regisseur Zack Snyder lag, is nooit een geheim geweest. Snyder's vorige DC-film over Superman, Man of Steel, werd namelijk veelal negatief ontvangen. Hij had dus nog wat vertrouwen terug te winnen. Tel daar nog maar bij op dat rivaal Marvel al sinds 2008 met succes aan haar Cinematic Universe timmert.

Batman v Superman Dawn of Justice is de tweede film in het DC Extended Universe en moet onze interesse wekken voor de toekomstige toevoegingen aan dit universum. Niemand minder dan Ben Affleck trekt deze keer het Batsuit van de Caped Crusader aan en hij neemt het op tegen Superman, die wederom gespeeld wordt door Henry Cavill.

Henry Cavill zagen we al eerder als Superman in Man of Steel, maar de grote vraag was natuurlijk hoe Ben Affleck (al snel benoemd tot Batfleck) de rol van The Dark Knight zou gaan portretteren. Dit zijn namelijk behoorlijk grote schoenen (of eigenlijk laarzen) om te vullen na de uitvoeringen van acteurs zoals Michael Keaton en Christian Bale. Laten we het maar niet meer over George Clooney hebben.

We kunnen er erg kort over zijn, Ben Affleck weet de acteerprestaties van zijn voorgangers (behalve die van Clooney!) niet te toppen. Affleck brengt ons een emotieloze en enigszins dommige Batman. Het script werkt hierin ook niet mee, aangezien Batman eerder als een dommekracht wordt neergezet dan als 's werelds beste detective.

Ook Superman wordt niet bepaald snugger geportretteerd, waardoor een gevecht tussen twee normaliter uiterst intelligente superhelden nu meer een soort hersenloze afranseling is. Maar waardoor ontstaat deze strijd eigenlijk?

De strijd tussen de twee titanen is er één die gepaard gaat met een hoop politiek, maatschappelijke kwesties en misverstanden. Er ontstaat wantrouwen tussen Bruce Wayne en Clark Kent. Bruce vindt het maar niks dat er een onstuitbare alien rondvliegt over zijn planeet. Clark wantrouwt Bruce op zijn beurt, omdat hij bang is dat Bruce hem wil stoppen.

Uiteindelijk is het dus allemaal te wijten aan één groot misverstand. Iets wat met een goed gesprek tussen twee uiterst intelligente helden voorkomen had kunnen worden. Maar daarvoor komt natuurlijk niemand naar de bioscoop! Toch wordt er enorm veel gesproken in Batman v Superman en zul je flink wat debatten moeten uitzitten voor de echte actie begint.

In de wat trage en rommelige eerste helft van de film is er één lichtpuntje in de vorm van Jesse Eisenberg, die een totaal neurotische versie van Lex Luthor neerzet. Het is enorm verfrissend om te zien hoe deze waanzinnige wetenschapper langs de twee grote boze mannen glijdt en hier en daar wat dingen beïnvloedt om zijn eigen doelen te bereiken.

Toch weegt de performance van Jesse Eisenberg helaas niet op tegen het rommelige script. Batman v Superman lijkt namelijk constant op zoek te zijn naar zichzelf. De schrijvers hebben te veel in één film willen stoppen, waardoor er een soort cinematografische identiteitscrisis ontstaat.

Zo voelen de verschijningen van extra personages als Wonder Woman en (vooral) tweede antagonist Doomsday overbodig aan. Waar Wonder Woman nog enigszins betrokken is in het plot, is Doomsday een enorm nietszeggende en vervangbare bad guy.

Niet alleen de toevoegingen van overbodige personages maken de film overigens rommelig. DC lijkt met Batman v Superman namelijk een inhaalslag op Marvel te willen maken door haar Extended Universe uit te bouwen. Hierdoor worden er in korte tijd te veel cameo's op je af gegooid.

Maar het grootste 'WTF-moment' was voor ons toch wel een scène waarin Bruce Wayne (spoiler alert!) een soort post-apocalyptisch toekomstvisioen heeft waarin hij volgelingen van Superman bestrijdt. Dit moment kwam zo plotseling en had zo weinig relevantie tot de rest van de film, dat het gewoon een beetje pijn deed.

Toch is het echt niet alleen maar lijden tijdens Batman v Superman en heeft de film zeker ook z'n sterke kanten. Zo is de actie die even op zich laat wachten enorm de moeite waard en is de uiteindelijke climax waarin de helden het tegen elkaar opnemen oprecht heel tof om ten slotte op het grote scherm te zien.

Ook visueel ziet de film er prachtig uit en dan hebben we het hier niet alleen over Gal Gadot, die de rol van Wonder Woman vertolkt. De effecten zijn spectaculair en al bijna net zo duister als de toon van het verhaal. En gelukkig zit de tweede helft van Batman v Superman nou juist vol met deze visuele pracht en adembenemde actie!

Batman v Superman is een uitermate duistere vertelling over twee titanen die de strijd met elkaar aangaan. Helaas is het een rommelige vertelling met te veel elementen die het plot vaker in de weg staan, dan dat ze het plot doen vorderen. Het is goed om te zien dat DC een ander pad kiest dan het luchtigere Marvel, maar neemt zichzelf hierin soms iets te serieus.

Toch heeft Batman v Superman Dawn of Justice ook zijn sterkere punten en dit wordt vooral duidelijk in de vorm van visuele pracht en spectaculaire actie. Bovendien zet Jesse Eisenberg een verrassend toffe Lex Luthor neer. Er is nog hoop voor het DC Extended Universe, maar er zal nog wel een stuk zwaarder aan getild moeten worden met Suicide Squad!