Bad Neighbours Review - lachen!

Bad Neighbours ligt vanaf vandaag officieel in de winkelschappen! Hieronder de recensie! Maar, er is meer! Je kan namelijk deze toffe komedie ook gewoon winnen, hier op XGN natuurlijk!

Het is een vreselijk vooruitzicht voor elk jong stel met een kleine dreumes: waar je een jaar of twee geleden nog elke avond uitging en het nachtleven onveilig maakte, ben je nu verantwoordelijk voor een slapeloos, roze, klein mensje. Geen wilde uitstapjes, geen doldwaze uitspattingen en bijna geen ontmoetingen meer met je vrienden. Het overkomt Mac en Kelly Radner (respectievelijk Seth Rogen en Rose Byrne), totdat ze nieuwe buren krijgen.

De film begint met het jonge stel, samen met hun baby Stella (gespeeld door Zoey en Elise Vargas), dat verwachtingsvol naar het leegstaande huis naast hen kijkt. De makelaar is in gesprek met een homo echtpaar en volgens Mac en Kelly zijn dat uiteraard de ideale buren; altijd gezellig, aardig en de perfecte oppas. Als de verhuiswagen eindelijk arriveert, hebben echter niet de twee gezellige homo’s het huis gekocht, maar een studentenvereniging onder leiding van Teddy (Zac Efron) en Pete (Dave Franco).

review!" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201411/t/bad-neighbours.jpg" />

Aanvankelijk lijkt het allemaal goed te gaan. Mac en Kelly worden met open armen ontvangen en vooral baby Stella is een trekpleister bij de studenten. Het jonge stel wordt zelfs uitgenodigd voor het openingsfeestje van de feestbeesten, waar de nodige bedwelmende middelen worden genuttigd. Freddy en Mac lijken zelfs de beste maatjes te worden, met als hoogtepunt het kruisen van de zwaarden (lees: het kruisen van elkaars plasstraal).

De feestjes blijken voor de Randers echter niet zo leuk als ze zelf niet aanwezig zijn. De beukende muziek houdt ook nog eens Stella nachtenlang wakker, wat weer invloed heeft op Mac’s nachtrust, die gewoon een voltijd baan heeft. De heilige afspraak tussen Freddy Mac – waar Mac beloofde eerst Freddy te bellen als het te hard werd en niet de politie – wordt dan al gauw door Mac verbroken. De politie is echter niet onder de indruk van de overlast en van overmaat tot ramp wordt de ‘anonieme’ beller in kwestie bekendgemaakt aan Freddy. Nummerherkenning. Eén ding is duidelijk: het is oorlog.

Vanaf het moment dat de oorlog officieel is verklaard, gaat de film pas echt los. Het losbandige stel studenten blijkt een goed georganiseerde hel te zijn voor Mac en Kelly. Voornamelijk Mac krijgt het af en toe zwaar te verduren, wanneer hij bijvoorbeeld het plafond van zijn werkplek wordt ingeslingerd door een airbag. Ook zijn vriend en collega Jimmy (Ike Barinholtz), die het stel helpt om van de vereniging van te komen, krijgt het soms zwaar te verduren.

Het wordt ook goed duidelijk dat Bad Neighbours een film is voor studenten. Niet alleen zijn bepaalde situaties zeer herkenbaar voor de hedendaagse student, ook vliegen de vunzige grappen over en weer. Zo zitten de studenten op een gegeven moment met een geldprobleem en lossen dat op door dildo’s van hun eigen geslachtsorganen te maken.

Vooral Scoonie (Superbad-ster Christopher Mintz-Plasse) legt wat dat betreft de nodige decimeters af. Het meest studentikoos zijn de wilde feestjes van de vereniging, waar het nodige materiaal de keel in gaat. Al die feestjes zullen echter in het niet vallen in vergelijking met het eindfeest. Er is alleen één klein probleem: vanwege de burenruzie wordt de vereniging verboden door de universiteit om het feest te geven. Doen ze dat wel, dan wordt de vereniging opgeheven.

Zoals het een goede komedie betaamt, bevat Bad Neighbours een heerlijk chaotische climax, waarbij alles uit de kast wordt getrokken. Uiteraard wordt er een manier gevonden om het feest toch wel te geven, waar niet alleen de studenten zelf, maar de hele buurt op afkomt. Gooi er een zooitje vuurwerk, dildo-gevechten en een hele hoop wiet bij en je komt in de buurt.

De grootste kracht van Bad Neighbours ligt in het feit dat de film eigenlijk nooit stilstaat. Anderhalf uur lang worden grappen op je afgevuurd, zijn er wilde feestjes aan de gang, werkt de uiterst charmante Stella op je lachspieren of wordt je overdonderd door een bizar goede Robert de Niro-impersonatie van Dave Franco. Tel daar ook nog eens de vluchtige cameo’s van onder andere The Lonely Island en Workaholics bij op en je hebt een zeer geslaagde film en een van de beste komedies van de afgelopen paar jaar. Let alleen wel op dat je niet de leeftijdsgrens bent gepasseerd, waarop je niet meer kan genieten van de enorm foute grappen.